Εδώ και μερικές βδομάδες, σχεδόν τρία δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν υποχρεωθεί να περιοριστούν σε έναν οικιακό εγκλεισμό. Στην Ιταλία, όπως και σε άλλα μέρη του κόσμου, οι πρώτοι που εξεγέρθηκαν ενάντια στις επιδεινούμενες συνθήκες διαβίωσης τους , οι φυλακισμένοι, καταστάλθηκαν με απότοκο νεκρούς και πληγωμένους. Καθώς η επιστήμη προτείνει αντικρουόμενες θεωρίες, μέρος της επιστημονικής κοινότητας διακηρύσσει ότι η περίοδος καραντίνας, μολονότι με διαφορετικές μορφές, θα διαρκέσει τουλάχιστον μέχρι τον επόμενο χρόνο. Το κράτος, ωστόσο, έχει ήδη επιλέξει ποια αλήθεια θα προωθήσει προς δικαίωση των ληφθέντων μέτρων. Η αναγκαστική απομόνωση στο σπίτι παρατείνεται, η μόνη πρόταση-περιορισμός που συνίσταται στον κόσμο είναι η συμμόρφωση και η αναμονή προσέχοντας και αυτο-επιβλέποντας ο καθένας τον εαυτό του..αλλά για πόσο καιρό;
Προς το παρόν η λήξη των μέτρων παρατάθηκε μέχρι τις 13 Απριλίου, αλλά ενδεχομένως θα υπάρξουν περαιτέρω αναβολές…
Η 25η Απρίλη είναι η γιορτή της απελευθέρωσης. Απελευθέρωση όχι μόνο από το ναζισμό-φασισμό, αλλά από όλες τις μορφές καταπίεσης.
Την καταπίεση του να ζεις σε έναν κόσμο όπου κάθε κίνηση βρίσκεται αδιαλείπτως σε ελεγχόμενο και επιτηρούμενο περιβάλλον, με σημεία ελέγχου, στρατιώτες παντού, drones, κάμερες, ηλεκτρονικά βραχιόλια. Την καταπίεση του να θεωρείται ο καθένας μας προσωπικά μολυσμένος εάν δεν σέβεται τους νόμους και πιστεύει ότι η κοινωνικοποίηση και η δυνατότητα της ελεύθερης περιπλάνησης δεν παζαρεύεται για ασφάλεια και επιβίωση.
Την καταπίεση του να ζεις υπό τον τρόμο του αοράτου, επειδή το πρόβλημα δεν είναι ο ιός, αλλά οι οικολογικές και κοινωνικές συνθήκες οι οποίες ευνοούν την εξάπλωση του.
Το πρόβλημα είναι η κλιματική αλλαγή όπου μεταβάλλει τους φυσικούς κύκλους, είναι ο αστικός συνωστισμός, είναι η ομογενοποίηση της τροφής και οι ανοσολογικές αντιδράσεις, είναι η ταχύτατη μετακίνηση σε ολόκληρη την επιφάνεια της Γης.
Μας ανακοινώθηκε ότι πρέπει να αποδεχτούμε αυτά τα προβλήματα, προσφέροντας την υποταγή μας ως αντάλλαγμα για τη σίγουρη ασφάλεια.
Αυτές οι βεβαιότητες έχουν αλλάξει.
Ο ιός, μετά την οικονομική και περιβαλλοντική καταστροφή, είναι μόλις η τελευταία -μέχρι στιγμής- μιας κοινωνίας που μας επιβάλλεται, μιας κοινωνίας βασισμένης στην κυριαρχία, την ποσοτική συσσώρευση και εκμετάλλευση του πλανήτη και των ζώων, των ανθρώπων ή άλλων.
Γι ‘αυτόν τον λόγο προτείνουμε – με την ελπίδα ότι τα γεγονότα δεν θα μας ξεπεράσουν- στις 25 Απριλίου να επιστρέψουμε στους δρόμους σε όσο το δυνατόν περισσότερους χώρους για να συναντηθούμε και πάλι, αντιμετωπίζοντας τον φόβο, καταπολεμώντας την εκτεταμένη επιτήρηση, περιφρονώντας την ανεύθυνη ρητορική που μας βλέπει όλους ως φορείς της μόλυνσης.
Με σκοπό να μην συνεχιστεί η απομόνωση ούτε για μία μέρα παραπάνω, θέλουμε να δραπετεύσουμε από την καραντίνα, έτοιμοι να αποδεχτούμε τις συνέπειες των πράξεων μας, καλύπτοντας τα πρόσωπα μας για την προστασία του εαυτού και των διπλανών μας αλλά επιπλέον γιατί ασύλληπτα πράγματα θα μπορούσαν να συμβούν με την ελευθερία της ανωνυμίας…
Παραμένοντας παθητικοί θεατές αποδεχόμενοι τον εγκλεισμό μας δε θα αποτρέψουμε την περίπτωση να ξεπηδήσουν νέες καταστροφές, τουναντίον μάλιστα πιθανόν να παρατείνει την αγωνία που ήδη βιώνουμε.
Θέλουμε ακόμη να παραμείνουμε πειθήνιοι και υπάκουοι ενώ ο κόσμος συνεχίζει να είναι ένα μέρος όπου η ζωή καταργείται μεταξύ του ολικού ελέγχου, της κατεστραμμένης κοινωνικότητας και του οικολογικού δράματος;
Ή να αναγνωρίσουμε τις αιτίες αυτής της καταστροφής, να τερματίσουμε την υπακοή και να δράσουμε ώστε να αποτρέψουμε την εξάπλωση της δυστοπίας.
Βιώνοντας οριστικά την προοπτική της απελευθέρωσης…
Πηγή: anarchistsworldwide
Μετάφραση: Δ.Ο. Ragnarok
Leave a Reply