31 Μαρτίου 2020
12 χρόνια μετά τον θάνατο του Jonny Cariqueo Yáñez, ο οποίος έφυγε απ’ τη ζωή στις 31 Μάρτη από καρδιακό, δολοφονούμενος ουσιαστικά απ’ τα εξοντωτικά χτυπήματα των κατασταλτικών δυνάμεων του Κράτους της Χιλής κατά τη διάρκεια της σύλληψής του, καθώς τον κυνηγούσαν στις 29 Μάρτη του 2008 στην κοινότητα του Πουδαουέλ.
Το μεσημέρι της φετινής 31ης Μάρτη, λίγες ώρες πριν την απαγόρευση κυκλοφορίας, τοποθετήσαμε αυτοσχέδιο εμπρηστικό μηχανισμό σ’ ένα λεωφορείο της Transantiago, με σκοπό να πάρει φωτιά στο εσωτερικό του κοντά στην τερματική του στάση, σε μιαν απ’ τις περιφέρειες της πόλης.
Αυτή είναι μια επίθεση έναντι σ’ έναν βάναυσο κι αιμοδιψή μηχανισμό που κυβερνά την αστική ζωή, μια επίθεση έναντι στη λήθη, την παθητικότητα και τη νωθρότητα, συμπεριφορές που αρνούμαστε ακόμη και σε καιρούς υγειονομικής προστασίας, καθώς ο πόλεμος συνεχίζεται. Η πολιτική-κοινωνική-οικονομική κρίση που βιώθηκε στη χώρα, η οποία εντείνεται με την παρούσα παγκόσμια υγειονομική κρίση, μας αποδεικνύει για μία ακόμη φορά ευκρινέστατα τα συμφέροντα και τις προτεραιότητες της εξουσίας, να συντηρεί δηλαδή τα πορτοφόλια των πλουσίων και των εταιρειών τους, όχι να φροντίζει για την ευημερία των απλών ανθρώπων, των φτωχών, των περιθωριοποιημένων και των αιχμαλώτων της αστυνομοκρατίας. Επιμένουμε λοιπόν να διαταράσσουμε τη γαλήνη που επιδιώκει και προωθεί η εξουσία.
Γνωρίζουμε πως φέτος η Μέρα του Νεαρού Μαχητή επηρεάστηκε κι εμποδίστηκε απ’ την παρούσα συγκυρία (κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, προληπτική ή υποχρεωτική καραντίνα και απαγόρευση κυκλοφορίας με στρατό στους δρόμους), μα κανένα υγειονομικό-πολιτικό-οικονομικό μέτρο δε θ’ αποτελέσει επαρκή δικαιολογία για να βυθιστούμε στην αδράνεια. Θα συνεχίσουμε να συναντιόμαστε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στην αδιάκοπη αναζήτηση για τη διάχυση της σύγκρουσης, και θα κρατάμε τη φλόγα της αναρχίας ζωντανή μες στις καρδιές μας.
Αφιερώνουμε τούτην τη χειρονομία συνενοχής σ’ εκείνες που διαρκώς συνωμοτούν και προκαλούν το κράτος και το κεφάλαιο, και ιδίως σ’ εκείνους που, λόγω της ατραπού της σύγκρουσης και της ανυπακοής που διάλεξαν, βρίσκονται προς το παρόν αιχμάλωτοι και απομονωμένοι στις φυλακές. Το να παραμένουν έγκλειστοι σημαίνει πως εγκαταλείπονται στη μοίρα τους μπρος στη θνησιμότητα που προκαλεί ο ιός. Οι κρατούμενες και οι κρατούμενοι ανά τον κόσμο, στους δρόμους!
Φωτιά στον πολιτισμό, ο οποίος ευθύνεται για τη διάδοση ιών και ασθενειών παγκοσμίως, μα και για την καταστροφή της γης και της ζωής όλων των πλασμάτων.
Norma Vergara, Jonny Cariqueo, Javier Recabarren, όλες και όλοι οι αγωνιστές που σκοτώθηκαν απ’ τους μπάτσους ή απ’ το σύστημα που πολεμούσαν: Παρόντες!
Πηγή: 325
Μετάφραση: Δ.Ο. Ragnarok
Leave a Reply