Τη 17η Νοέμβρη, πυρπολήθηκε ένα όχημα της εταιρείας KONE που κερδοσκοπεί απ’ τον εγκλεισμό.
Μαχητική αλληλεγγύη με όσους κι όσες προσήχθησαν και συνελήφθησαν απ’ το ελληνικό κράτος!
Φλεγόμενους χαιρετισμούς στη Thunfisch (https://freethunfisch.blackblogs.org), που συνελήφθη τη 10η του Νοέμβρη στο Βερολίνο!
Φωτιά στα κελιά, λευτεριά σε όλες τις έγκλειστες κι όλους τους εγκλείστους!
Η θεμελιώδης αξία του εγκλεισμού στην αστική κοινωνία φαίνεται να μην ξεχνά ποτέ. Κάθε πιθανό μέσο είναι διαθέσιμο για τον κατατρεγμό απ’ το κράτος. Ο τύπος, ο οποίος προθύμως υπηρετεί ως φερέφωνο των γουρουνιών, δημοσιεύει κατηγορίες, φωτογραφίες και καλέσματα για διαπόμπευση, έχοντας έτσι πρόσβαση σ’ ένα ευρύ κοινό. Τα τρεχάμενα σάλια έπειτα από μια ωραία ιστορία, που λογικά θ’ αυξήσει και τα νούμερα των πωλήσεων των κωλοφυλλάδων, είναι αδιάφορο πάνω σε ποιων τις πλάτες στήνονται.
Χιλιάδες τσουτσέκια που, φορώντας τις στολές τους, είναι υπεύθυνα για να υπεραμύνονται ενός συστήματος απάνθρωπου, κι είναι έτοιμα να μπουκάρουν σε σπίτια, να συλλάβουν ανθρώπους, να βασανίσουν, να τραυματίσουν, να βιάσουν, να δολοφονήσουν. Εταιρείες των οποίων η κεντρική ιδέα πίσω απ’ την ύπαρξή τους δεν είναι τίποτα περισσότερο απ’ την αύξηση του κέρδους, το οποίο, συνεπώς, δεν έχουν κανένα κόλλημα να το συσσωρεύουν, και το οποίο επενδύουν στην κατασκευή φυλακών, τειχών, στις έρευνες για πιο εκλεπτυσμένες μεθόδους καταπίεσης. Η επαναστατική επίθεση ενάντια στις δολοφονικές συνθήκες και τη λογική της ιδιοκτησίας και του κέρδους μέσω της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, δεν είναι μόνο η άμεση δράση, αλλά το ρίζωμά της στους κοινωνικούς αγώνες. Παρότι δεν υπάρχει τίποτα να λεχθεί ενάντια στην καθαρά ενέργεια (actus purus) που δίνει συμπαγείς δικαιολογίες για τις εκάστοτε θηριωδίες του υπάρχοντος, η επανάσταση δύναται μονάχα ν’ αναδυθεί απ’ την άρση της απομόνωσης των στρατευμένων ατομικοτήτων ή πυρήνων, και τη σύνδεσή τους με τον κόσμο, τις καταπιεσμένες και τους καταπιεσμένους.
Εκείνοι που, υπό την ονομασία “Οργάνωση Επαναστατικής Αυτοάμυνας”, έχουν πραγματοποιήσει επιθέσεις στις διμοιρίες των ΜΑΤ στην Ελλάδα (Ιανουάριος και Νοέμβριος του 2017, Μάιος του 2014), στη Μεξικάνικη Πρεσβεία (Ιούλιος του 2016) και στη Γαλλική Πρεσβεία (Νοέμβριος του 2016), έχουν γράψει στα κείμενά τους γι’ αυτήν ακριβώς τη σύνδεση με βάση την οποία ο ένοπλος αγώνας αποτελεί έκφανση του κοινωνικού κινήματος. Την 9η του Νοέμβρη, το ελληνικό κράτος συνέλαβε τρία άτομα, ένα εκ των οποίων αφέθηκε λίγες μέρες αργότερα, τα απήγαγε και προσπάθησε για ώρες να τα ανακρίνει, ωθώντας ένα άτομο να βγει στην παρανομία όντας τραυματισμένο, στη βάση του ότι τα είχαν ταυτοποιήσει (ως μέλη της Οργάνωσης).
Έπειτα απ’ την αλλαγή της κυβέρνησης από ΣΥΡΙΖΑ σε Νέα Δημοκρατία, το κράτος έχει απεκδυθεί του δημοκρατικού και ρυθμιστικού του προσωπείου, κι έχει θέσει ως στόχο τη φίμωση του αναρχικού κινήματος και τον πόλεμο ενάντια σε κάθε μορφή αυτοοργάνωσης των καταπιεσμένων και των αποκλεισμένων, συμπληρωματικά και ως προς τη συνήθη ρατσιστική του δραστηριότητα. Δε μας εκπλήσσει που η νέα κυβέρνηση, τον Νοέμβριο, πασχίζει για το τσάκισμα των ένοπλων μαχητικών ομάδων. Οι δύο τελευταίοι μήνες του έτους είναι ιστορικά χαραγμένοι απ’ την αντιεξουσιαστική και αναρχική αντίσταση, απ’ την αντίσταση ενάντια στη χούντα και την πλατιά εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973, όπως επίσης κι απ’ την εξέγερση τον Δεκέμβρη του 2008 έπειτα απ’ τη δολοφονία του Αλέξη από σφαίρα μπάτσου.
Όπου κι αν στρέψουμε το βλέμμα μας, ακόμη και παγκοσμίως, βλέπουμε διαδηλώσεις κι εκλάμψεις ταραχής σε διάφορα σημεία. Εξεγέρσεις που ξεσπούν και παρασύρουν χιλιάδες ανθρώπους στους δρόμους, έτοιμους να επιτεθούν στα σύμβολα της ταπείνωσης. Κοινωνικά κινήματα που αρνούνται κάθε μορφή συνδιαλλαγής κι αντιπροσώπευσης. Και από ‘δώ, απ’ το Βερολίνο, τα στόματά μας παραμένουν ανοιχτά και έτοιμα στη βία του συστήματος ν’ αποκριθούν με βία κι επαναστατικές στιγμές, η πνοή της αλληλεγγύης, της λευτεριάς και του θυμού φαίνεται αδύνατο να παύσει. Υπάρχουν πολλά να κάνουμε ακόμη, ειδικά σε περιόδους όπου ο φασισμός, ο αντι-φεμινισμός και οι εξουσιαστικές λογικές είναι ανεξέλεγκτες, όπου αμέτρητοι άνθρωποι πεθαίνουν στα κελιά της αστυνομίας, όπως ο Oury Jalloh, όπου ως κι τελευταία ρανίδα απ’ το οτιδήποτε γίνεται προϊόν προς εκμετάλλευση. Κι αν η δράση ετούτη πρόκειται ν’ αποτελέσει έστω κι ένα ισχνό σημάδι αλληλεγγύης με τις έγκλειστες και τους τραυματίες των εξεγέρσεων και των αγώνων παγκοσμίως, τότε την πραγματοποιούμε διότι δε θέλουμε ν’ αναμένουμε δίχως να κάνουμε τίποτα. Κάθε χαραγματιά που επιδιώκει το κράτος ν’ ανοίξει στις τάξεις όσων τολμούν ν’ αμφισβητήσουν την παντοδυναμία του, θα μας αναζωπυρώσει όλες και όλους, τόσο ώστε η καταστροφή των βίαιων σχέσεων να φαντάζει ως το μόνο σωστό πράγμα που μπορούμε να κάνουμε. Και καθότι δεν είναι μόνο οι ηγέτες που τις συντηρούν, αλλά και οι εταιρείες, ο τύπος, οι μπάτσοι – αποτελούν έγκυρους στόχους.
Να λοιπόν γιατί πυρπολήσαμε ένα βανάκι της εταιρείας KONE στο Prenzlauer Berg του Βερολίνο, κατά τη διάρκεια τη νύχτας από 17 προς 18 Νοέμβρη. Η KONE αποτελεί μια απ’ τις παγκοσμίως ηγέτιδες κατασκευαστικές εταιρείες για ανελκυστήρες, κυλιόμενες σκάλες και συστήματα για πόρτες ασφαλείας. Δε σταματούν χωρίς να συμμετάσχουν και στην κατασκευή φυλακών (https://attaque.noblogs.org/post/2017/03/19/luynes-aix-en-provence-bouches-du-rhone-liste-des-entreprises-qui-participent-a-la-construction-de-la-prison/).
Μαχητική αλληλεγγύη μ’ όσους κι όσες προσήχθησαν και συνελήφθησαν απ’ το ελληνικό κράτος!
Φλεγόμενους χαιρετισμούς στη Thunfisch, που συνελήφθη τη 10η του Νοέμβρη στο Βερολίνο!
Φωτιά στα κελιά, λευτεριά σ’ όλες τις έγκλειστες κι όλους τους εγκλείστους!
Πηγή: https://actforfree.nostate.net/?p=35640
Μετάφραση: Δ.Ο. Ragnarok
Leave a Reply