Τις προηγούμενες εβδομάδες θα μπορούσαμε να βιώσουμε σχετικά υψηλές θερμοκρασίες ξανά. Έτσι, κάθε ετήσια καταγραφή θερμότητας ξεπερνάει κάθε προηγούμενη. Βρετανοί ερευνητές του κλίματος πρόσφατα παρουσίασαν ένα μοντέλο για τον υπολογισμό της αύξησης της θερμοκρασίας στις μητροπόλεις μέχρι το 2050. Η Βιέννη είναι μια από τις πόλεις που επηρεάζονται περισσότερο, με αύξηση θερμοκρασίας κατά 7,6 βαθμούς Κελσίου συγκριτικά με το 1850, την χρονιά που θεωρείται λίγο πολύ ως η αρχή της βιομηχανικής επανάστασης.
Οι επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι το λιώσιμο των θαλάσσιων πάγων και παγετώνων, η αύξηση της στάθμης της θάλασσας, η απόψυξη μόνιμα παγωμένων υπεδαφών (που θα απελευθερώσει ακόμα περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα), οι αυξανόμενες ζώνες ξηρασίας και η ερημοποίηση, τα αυξανόμενα ακραία καιρικά φαινόμενα, η εξαφάνιση ειδών κλπ.
Επιπλέον, θα υπάρξουν περαιτέρω κοινωνικές, πολιτικές, και οικονομικές επιδεινώσεις. Όπως λιμοί και ελλείψεις νερού, θάνατοι και ασθένειες που προκαλούνται από την πολύ υψηλή θερμοκρασία και επιδημίες, πόλεμοι πάνω από την συρρίκνωση των πόρων και εκμετάλλευση χρήσιμων επικρατειών και μια παγκόσμια μεταναστευτική κίνηση. Απλά για να αναφέρουμε μερικά.
Να αναφερθούμε μόνο σε μια πτυχή εδώ: Αν θυμόμαστε πώς οι πολιτικές τάξεις και οι Ευρωπαίοι πολιτικοί αντέδρασαν στην λεγόμενη ‘’προσφυγική κρίση’’ το 2015. Όταν είδαμε πως τα σύνορα στρατιωτικοποιήθηκαν, αναπτύχθηκαν σχέδια δράσης και διευρύνθηκαν οι δυνάμεις στρατού και αστυνομίας. Για να μην αναφέρουμε την αναστάτωση των μίντια, τον ρατσισμό, τον εθνικισμό και τον πανικό που προωθήθηκε από πολιτικούς, μέσα μαζικής ενημέρωσης και άλλους διαμορφωτές γνώμης. Και αυτό αφορούσε έναν, λίγο- πολύ, υπολογίσιμο αριθμό ανθρώπων, σε σχέση με το τι θα γίνει αν όλο και περισσότερα μέρη της γης γίνουν μη κατοικήσιμα. Ανάλογα με το πόσο γρήγορα και δραστικά αυτές οι εξελίξεις θα λάβουν χώρα, μιλάμε για την μεγαλύτερη μεταναστευτική κίνηση στην ιστορία της ανθρωπότητας!
Οι φασίστες και οι συντηρητικοί έχουν ήδη μιλήσει για μαζική μετανάστευση το 2015/2016 για να προπαγανδίσουν την πολιτική της απομόνωσης. Έννοιες όπως ‘’η μεγάλη ανταλλαγή’’ προέκυψαν από τότε και φαντάζονταν διάφορα εφιαλτικά σενάρια για να πετύχουν μια ρατσιστική και εθνικιστική κινητοποίηση. Έτσι δεν είναι προβλέψιμο τι αντιδράσεις θα προκαλούσε μια μεταναστευτική κίνηση 100 εκατομμυρίων ανθρώπων.
Μια ανησυχία του καθενός.
Το ‘’σημείο της μη επιστροφής’’ πέρασε! Η κλιματική αλλαγή είναι πραγματικότητα, οι αλλαγές συμβαίνουν ήδη, μπορούν να γίνουν αισθητές. Και αυτές οι εξελίξεις δεν μπορούν να σταματήσουν με μεμονωμένο διαχωρισμό των αποβλήτων, εξοικονόμηση ενέργειας, βιγκανισμό κλπ. Πολλές επικλήσεις κατευθύνονται στην συμπεριφορά των καταναλωτών, καθιστώντας το έτσι ένα μεμονωμένο πρόβλημα καθενός από εμάς. ‘’Μπορείς να κάνεις κάτι για τον εαυτό σου’’, ‘’10 πράγματα που μπορείς να κάνεις για να σταματήσεις την κλιματική αλλαγή’’.
Υποτίθεται ότι μας λένε: Εμείς οι άνθρωποι είμαστε όλοι στην ίδια βάρκα. Είμαστε όλοι υπεύθυνοι γι’ αυτό. Έτσι αλλάξτε το lifestyle σας. Μετανοήστε και γίνετε καλύτεροι άνθρωποι!
Αυτό εξισώνει την ευθύνη των επιχειρήσεων, της βιομηχανίας και του πολιτικού τομέα με την ευθύνη όλων μας. Έτσι κάθε ζήτημα τάξης και ιδιοκτησίας εξαλείφεται. Αλλά είμαστε όλοι πραγματικά υπεύθυνοι στον ίδιο βαθμό με εκείνους που κερδίζουν χρήματα από το γεγονός ότι όλος ο κόσμος μας πάει χαμένος; Δεν νομίζω!
Αλλά φυσικά, εδώ είναι και το προνόμιο εκείνων που έχουν αρκετά χρήματα να ζήσουν μια φιλική προς το κλίμα ζωή. Έτσι πάλι, ο πλούτος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αγοράσει κάποιος ένα άσπρο ή ‘’πράσινο’’ γιλέκο. Ενώ εκείνοι που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα είναι οι μαλάκες που καταστρέφουν το περιβάλλον μας επειδή δεν έχουν τα χρήματα να πληρώσουν για αυτό το ‘’πράσινο’’ lifestyle.
Εκτελούμε μια υποκατάστατη συμπεριφορά που εξυπηρετεί μόνο στο να χρησιμοποιούμε ηθικές δικαιολογίες για την ύπαρξή μας στα χέρια μας, έτσι ώστε να είμαστε πεπεισμένοι ότι πράττουμε το σωστό. Οι λανθασμένες προτάσεις αναδύονται ξανά. Επειδή κρύβονται σε κάθε γωνία! Αγνοώντας την βιομηχανία και διαχωρίζοντας το θέμα της κλιματικής αλλαγής από το θέμα του καπιταλισμού, η εκμετάλλευση και η εξουσία είναι στην καρδιά του προβλήματος. Έτσι ένα μεγάλο κομμάτι αυτών των επιχειρημάτων περιορίζεται στην ζήτηση για έναν πράσινο/οικολογικό καπιταλισμό, ο οποίος συνοδεύεται καλύτερα από απαγορεύσεις, νόμους και συγκεκριμένους κανονισμούς για τις ζωές μας!
Πράσινος Καπιταλισμός.
Όσον αφορά τις περισσότερες κριτικές της εκμετάλλευσης της γης και της σπατάλης των πόρων, δεν πρόκειται για αμφισβήτηση του καπιταλιστικού συστήματος. Αν και με μια στενότερη εξέταση θα πρέπει να γίνει πιο ξεκάθαρο ότι από την εκβιομηχάνιση, η οποία έδωσε στο καπιταλιστικό σύστημα μια ζωτική ώθηση τον 18ο και 19ο αιώνα, σημειώθηκε μια σταθερή αύξηση της χρήσης και εκμετάλλευσης των πρώτων υλών.
Αν θέλουμε να κάνουμε κάτι ενάντια στην εκμετάλλευση της γης, πρέπει να επιτεθούμε στους καπιταλιστικούς τρόπους παραγωγής, στην δικτατορία των αγορών, στην εργασία, στο κράτος που προστατεύει και νομιμοποιεί αυτή την εκμετάλλευση, το πολιτικό σύστημα και την τεχνολογία.
Το πρόβλημα είναι ότι πολλές φορές είμαστε πολύ μόνοι σε αυτό. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν συνειδητοποιήσει ότι κάτι συμβαίνει , ότι ο κόσμος πρόκειται να εξελιχθεί προς μια επικίνδυνη κατεύθυνση. Γι’ αυτό το λόγο πολλοί άνθρωποι παίρνουν τους δρόμους για να πείσουν επιχειρήσεις και πολιτικούς ότι είναι ώρα για ‘’ενεργειακή μετάβαση’’. Αλλά όχι για μια θεμελιώδη αλλαγή των κοινωνικών συνθηκών και της οικονομίας. Φυσικά θα ήταν ωραίο αν υπήρχε λιγότερος ρατσισμός και σεξισμός και αν υπήρχαν πιο δίκαιες εργασιακές συνθήκες. Αλλά βασικά όλα πρέπει να παραμείνουν ως επί το πλείστον ίδια: οι ανέσεις, η κατανάλωση, οι τεχνολογικές συσκευές που υποτίθεται ότι απλοποιούν τις ζωές μας αλλά μας κάνουν όλο και πιο εξαρτημένους και στην πραγματικότητα μας κοντρολάρουν και μας επανεκπαιδεύουν, το πολιτικό θέαμα κλπ. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο ο πράσινος καπιταλισμός προπαγανδίζεται. Επειδή, όπως πολλοί από τις επονομαζόμενες ‘’διαμαρτυρίες τις Παρασκευές για το μέλλον’’ έχουν ήδη εκφραστεί ανοιχτά, αλλά και άλλοι που υποστηρίζουν τα μέτρα ενάντια στην κλιματική αλλαγή: ο αγώνας ενάντια στην κλιματική αλλαγή δεν είναι αγώνας ενάντια στον καπιταλισμό!
Χωρίς να αντιμετωπίζουμε την καπιταλιστική αθλιότητα, ο αγώνας ενάντια στην εκμετάλλευση της γης και στο πλαίσιο αυτό η λεγόμενη ‘’μάχη ενάντια στην κλιματική αλλαγή’’ δεν έχει νόημα. Μάλλον παραμένει μια μεταρρυθμιστική έκκληση προς τους πολιτικούς, αγνοώντας τι αιτίες της υπερθέρμανσης του πλανήτη και της καταστροφής των βιοτόπων μας για χάρη της διατήρησης των υφιστάμενων συνθηκών εκμετάλλευσης και κερδών, προκειμένου να τους προσεγγίσει πιο κοντά στα οικολογικά πρότυπα, κάτι το οποίο είναι απολύτως παράλογο!
Προβλέψεις και η αθλιότητα του πολιτικού κόσμου.
Αναρωτιέμαι λοιπόν αν υπάρχει κάποια πιθανότητα να μειωθούν οι κλιματικές αλλαγές εντός της καπιταλιστικής τάξης σε ένα ανεκτό επίπεδο. Και το επόμενο ερώτημα είναι: Ποιο είναι αυτό το ανεκτό επίπεδο;
Αν ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στα γεγονότα που έχουμε την δυνατότητα να έχουμε πρόσβαση μέχρι τώρα, γίνεται γρήγορα ξεκάθαρο ότι αυτό είναι το πιο περίπλοκο πρόβλημα που το ανθρώπινο είδος έχει αντιμετωπίσει. Αναρίθμητοι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη και η επιρροή που έχει ο ένας στον άλλον και συχνά προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Οι γνώμες διαφέρουν σημαντικά ως προς το τι θα αντιμετωπίσουμε το 2100, ή αν αυτές οι εξελίξεις θα έρθουν πολύ νωρίτερα! Από την μια μεριά, υπάρχει η αύξηση της θερμοκρασίας κατά 1,5 βαθμό κελσίου, η οποία θα μας έσωζε από σημαντικές επιπτώσεις προς το παρόν. Ο αριθμός αυτός είναι κομβικός για τις απαιτήσεις πολλών ακτιβιστών. Αυτό θα σήμαινε ότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα θα πρέπει να μειωθούν κατά 45% μέσα στα επόμενα 10 χρόνια, με στόχο την μείωσή τους στο μηδέν μέχρι το 2050. Οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα θα πρέπει να μειωθούν 100% μέσα στα επόμενα 30 χρόνια!
Λόγω του ότι ο στόχος αυτός στην πραγματικότητα δεν μπορεί να επιτευχθεί, πολλοί αναμένουν μια πολύ υψηλότερη αύξηση της θερμοκρασίας τις ερχόμενες δεκαετίες. Κάνουν λόγο για 2 βαθμούς, 4 βαθμούς, 6 και 8. Που 8 βαθμοί θα σήμαιναν την καταστροφή μεγάλων μερών της γης και του μεγαλύτερου μέρους της ανθρώπινης φυλής. Και δεδομένου ότι ελάχιστα έχουν συμβεί τα τελευταία 40 χρόνια, και δεδομένου ότι το φαινόμενο του θερμοκηπίου είναι γνωστό από τα τέλη της δεκαετίας του ’70 ( τα αποτελέσματα της πρώτης έρευνας που το έδειξαν χρονολογούνται από τον 19ο αιώνα, αλλά από το 1979 οι πολιτικοί και η βιομηχανία έχουν έρθει αντιμέτωποι με τα γεγονότα), είναι υπό αμφισβήτηση αν θα υπάρξει ‘’ανάκαμψη’’ τις επόμενες δεκαετίες και αν η βιομηχανία οικειοθελώς εγκαταλείψει την χρήση ορυκτών καυσίμων.
Επιπρόσθετα, θεωρώ ότι το αντικείμενο της απαιτούμενης οικολογικής αλλαγής αποτελεί επικίνδυνη επιχείρηση από τους πολιτικούς και την βιομηχανία. Όχι μόνο επειδή δεν νομίζω πως οι κερδοσκόποι τους συστήματος αυτού θα πείθονταν να κάνουν οτιδήποτε που δεν εμπίπτει στα ενδιαφέροντά τους, αλλά και γιατί θα μπορούσε να μοιάζει ως μια πολιτική εφαρμογή με την μορφή εξαναγκασμού και νόμων.
Έξυπνες Πόλεις.
Μια άλλη πλευρά για την οποία θα ήθελα να συζητήσω εδώ είναι η εργαλειοποίηση της κλιματικής αλλαγής για διάφορες τεχνολογικές εξελίξεις. Μια ιδέα είναι αυτή των λεγόμενων ‘’έξυπνων πόλεων’’ και αστικών περιοχών.
Σε συνεργασία με άλλους, ο δήμος της Βιέννης πρόσφατα δημοσίευσε μια μπροσούρα: ’’ Smart Simpel. Ο δρόμος μας προς το μέλλον εξηγείται απλά.’’ Στο φυλλάδιο αυτό, ο δήμαρχος Ludwig εξηγεί: ’’ Η κλιματική αλλαγή είναι ίσως το πιο φλέγον ζήτημα εδώ. Αν θέλουμε τα παιδιά μας να ζήσουν άντε στην Βιέννη, θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε τους πόρους μας πολύ πιο υπεύθυνα απ’ ότι σκεφτόμασταν μόλις λίγα χρόνια πριν. Αλλά και η οικονομική ανάπτυξη, οι νέες τεχνολογίες όπως η ψηφιοποίηση ή η συνύπαρξη στην πόλη, όλα αυτά είναι θέματα που αλληλοσυνδέονται και επιζητούν συνεχώς νέες λύσεις. Έτσι το σύνθημα είναι: ‘’ Να είσαι έξυπνος!’’
Έτσι εμείς πρέπει να ‘’είμαστε έξυπνοι’’ για να επιβιώσουμε από την κλιματική αλλαγή. Μεταξύ άλλων, το φυλλάδιο κάνει λόγο για ηλεκτρικά ποδήλατα, ανταλλαγή ηλεκτρικών αυτοκινήτων, δημιουργικότητα στους δημόσιους χώρους και εναλλακτική παραγωγή ενέργειας. Αλλά αυτό που δεν αναφέρεται, είναι ο έλεγχος, η συλλογή δεδομένων και η παρακολούθηση. Δεν αναφέρει ότι όλο το περιβάλλον θα εξοπλιστεί με ‘’έξυπνες συσκευές.’’ Επειδή πρόκειται για ένα σημαντικό κομμάτι της ‘’Έξυπνης Πόλης’’, το δίκτυο θα είναι συνδεδεμένο ψηφιακά και έτσι θα υπάρχει πιο εύκολη παρακολούθηση και φύλαξη από τις κυρίαρχες τάξεις, το πολιτικό σύστημα, την οικονομία, τις σχετικές με την ενέργεια εταιρίες κλπ.
Στο σημείο αυτό βρίσκω ενδιαφέρον το ότι ο κύριος Ludwig παρουσιάζει την σκατόφατσά του ως προστάτη του περιβάλλοντος, ενώ η κυβέρνησή του ενέκρινε την κατασκευή του αυτοκινητοδρόμου Lobau. Ένα τεράστιο πρότζεκτ που σχεδιάζει να κατασκευάσει ένα τούνελ αυτοκινητοδρόμου κάτω από τα φυσικό απόθεμα του Lobau. Και έτσι να δημιουργηθεί μια κυκλοφοριακή σύνδεση για τις συγκοινωνίες και ταυτόχρονα να ανοίξουν νέα εδάφη για οικονομικούς σκοπούς. Τι γαμημένη κοροϊδία!
Πιστεύουμε ότι στο μέλλον θα αντιμετωπίσουμε πολλά τέτοια πρότζεκτ που πρόκειται να υλοποιηθούν στο όνομα του κλίματος, αλλά είναι ικανά μόνο για ένα πράγμα: Να μπορούν να κυβερνούν όλους μας πιο αποτελεσματικά!
Ποιο θα είναι το μέλλον; Δεν θέλουμε να κάνουμε εικασίες σχετικά με το πώς η αλλαγή του κλίματος θα επηρεάσει πραγματικά όλους μας. Αλλά οι προβλέψεις και οι υπολογισμοί που έχουμε στα χέρια μας δεν υποδηλώνουν κάτι καλό. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να προσαρμοστούμε όχι μόνο σε άλλες κλιματικές συνθήκες, αλλά και σε άλλες πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες!
Για να αντισταθούμε στην καταστροφή της γης, η ισορροπία της δύναμης πρέπει να αλλάξει εκ θεμελίων ή να εξαλειφθεί. Οι σημερινές διαμαρτυρίες θα πρέπει να αρθούν σε ένα εντελώς διαφορετικό επίπεδο αντιπαράθεσης. Η οικονομία πρέπει να επιβραδύνεται οδυνηρά με πολύ περισσότερες άμεσες επιθέσεις και σαμποτάζ για να επιτευχθούν ορισμένοι σκοποί. Οι ηγέτες θα επιδιώκουν πάντα να ανοίγουν διάλογο με τους διαμαρτυρόμενους. Αυτό προσφέρει χώρο σε κάποια έρμαια να εκφράσουν τις ανησυχίες τους, αλλά μόνο όσο τα πάντα προχωρούν ειρηνικά και υπάρχουν περιορισμένες απαιτήσεις. Όμως αυτό δεν θα αλλάξει τίποτα θεμελιωδώς. Ο κανόνας δεν μπορεί να μαλακώσει με ωραία λόγια!
Για την καταστροφή της βιομηχανίας, της εργασίας και της εκμετάλλευσης!
Σαμποτάζ και άμεση επίθεση!
Πηγή: 325nostate
Μετάφραση: Lobo Negro
Leave a Reply