Χιλή, Σαντιάγο: Λόγια της Mónica Caballero μέσα απ’ τη φυλακή του Σαν Μιγκέλ

Συντρόφια, φίλοι και οικογένεια:

Σας γράφω ξανά μέσ’ από ‘να κελί. Είμαι κρατούμενη στη φυλακή του Σαν Μιγκέλ, και για 14 μέρες θα παραμείνω σε απομόνωση, σύμφωνα με το πρωτόκολλο για αποφυγή μόλυνσης απ’ τη νόσο COVID-19, ενώ αργότερα θα γίνει κατηγοριοποίηση και θα τοποθετηθώ σταθερά σε κάποια πτέρυγα.

Πάνε κοντά 10 χρόνια απ’ όταν πρωτοπάτησα στη φυλακή ως κατηγορούμενη. Τούτα τα χρόνια, η ζωή μου πάντα συνδέεται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο με τις φυλακές, και παρότι τα συστήματα ελέγχου έχουν ίσως αλλάξει, πάραυτα η βάση τους έχει παραμείνει επί της ουσίας ίδια: το ζητούμενο ακόμη είναι η τιμωρία κι η μετάνοια.

Σχεδόν 10 χρόνια πριν, όταν πρωτομπήκα στη φυλακή, ήμουν πλήρως πεπεισμένη πως το κράμμα αντιεξουσιαστικών ιδεών και πρακτικών ήταν θεμελιώδους σημασίας για ν’ αντιμετωπίσω την κυριαρχία, και όλον αυτόν τον καιρό δεν πέρασε δα ούτε μια μέρα όπου να σκεφτώ κάτι διαφορετικό. Στέκομαι σε δαύτη τη φυλακή με το κεφάλι ψηλά, περήφανη για την ατραπό που βάδισα.

Αλληλεγγύη με όλους τους αντικαπιταλιστικούς αγώνες

Newen Peñis, Μαπούτσε Πολιτικοί Κρατούμενοι,
Ανατρεπτικοί Κρατούμενοι και Αιχμάλωτοι της Εξέγερσης,
Στους δρόμους!

Mónica Andrea Caballero Sepúlveda
Αναρχική αιχμάλωτη.

Ιούλης 2020.

Πηγή: Anarchists Worldwide

Μετάφραση: Δ.Ο. Ragnarok

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.