Ο σύντροφος Σπύρος Φατούρος αιχμαλωτίστηκε στις 12 Οκτώβρη 2016 απ’ τον κρατικό μηχανισμό και μεταφέρθηκε χτυπημένος από τα ένοπλα σκουπίδια του κράτους σε απομόνωση στον Κορυδαλλό. Χωρίς τα φάρμακά του, τα οποία έχει ανάγκη όντας οροθετικός. Οι ρουφιάνοι της εξουσίας ανακοίνωσαν ψευδώς πως ο σύντροφος κρατείται σε ειδικά διαμορφωμένο θάλαμο στο υπόγειο του Κορυδαλλού, για να γίνουν οι απαραίτητες εξετάσεις πριν μεταφερθεί σε θάλαμο με άλλους κρατουμένους. Ο Σπύρος διαψεύδει αυτήν την πληροφορία: κοντά δυο βδομάδες βρίσκεται σε απομόνωση στα μπουντρούμια του δυτικού πολιτισμού, χωρίς να του έχει γίνει καμία εξάταση, και χωρίς να έχει πάρει τα φάρμακά του, με αποτέλεσμα την επιδείνωση της υγείας του.
Οι ακριβείς κατηγορίες παραμένουν άγνωστες, ενώ φαίνεται ότι βασική κατηγορία είναι η μη αποπληρωμή χρέους προς το δημόσιο (12.000 ευρώ), το οποίο προκύπτει από την εξαγοράσιμη αναστολή από προηγούμενη ποινή του. Ο σύντροφος έχει ξαναβιώσει την αιχμαλωσία και έχει σταθεί συγκρουσιακά και με το κεφάλι ψηλά απέναντι στα σκουπίδια που την ασκούν.
Η ψυχρή ειρωνεία των ανθρωποφυλάκων κάθε φορά που ο αδερφός μας ρωτά πότε θα μεταφερθεί σε θάλαμο και πότε θα πάρει τα φάρμακά του, τα υποτιμητικά βλέμματα των οπλισμένων καθαρμάτων της δημοκρατίας, η παγερή, γυάλινη λύπηση των αξιοπεριφρόνητων δικαστικών φορέων, το καναλιζαρισμένο ενδιαφέρον των δημοσιογραφίσκων, όλα αυτά τα σκατά είναι που μας ωθούν να οξύνουμε τα ψυχρά μας πολεμικά αντανακλαστικά απέναντι στους δυνάστες μας. Η πρακτική του εγκλεισμού φανερώνει κάθε φορά το πραγματικό της πρόσωπο. Τα δημοκρατικά και ανθρωπιστικά άλλοθι καταρρέουν όπου συναντούν την αντίσταση. Ο σωφρονισμός σημαίνει: ” ή το βουλώνεις και κάνεις ό,τι διατάσσουμε, ή θα βασανιστείς μεθοδικά μέχρι να το βουλώσεις και να κάνεις ό,τι διατάσσουμε ”. Είμαστε με την αντίσταση, συστρατευόμαστε στον αμετανόητο πόλεμο απέναντι στον εκάστοτε εξουσιαστή. Για εμάς δεν υπάρχει διάλογος, δεν υπάρχει πειθώ, δεν υπάρχουν επιχειρήματα και δεν υπάρχει συνεννόηση με τους κυρίαρχους, γιατί δεν υπάρχει καμία κοινή θυμική και, κατ’ επέκταση, λογική βάση με την ψυχοσύνθεσή τους. Όσο αναπαράγονται πολιτισμοί με βάση την επικράτηση του ”καλύτερου” απέναντι στ#ς ”άχρηστ#ς”, όσο κυριαρχούν οι πολιτισμοί του αρχαϊκού διπόλου ηγέτης/μοναδικός – ακολουθητής/όχλος, οι επιθυμίες μας δεν έχουν κανέναν χώρο. Θα κατακτήσουν χώρο όμως ένοπλα. Θα τον κατακτήσουν μέσω της άμεσης επίθεσης στους πολιτισμούς αυτούς, με την ανάλγητη γαλήνη του εικονοκλάστη εγκληματία που δεν έχει τίποτα να χάσει, και που το άπειρο έχει να κερδίσει.
” Γέροντα ωκεανέ, η αρμονική σφαιρικότητα του σχήματός σου, που χαροποιεί τη σοβαρή όψη της γεωμετρίας, μου θυμίζει τρομερά τα μικρά μάτια του ανθρώπου, ολόιδια ως προς το μέγεθος μ’ εκείνα του αγριόχοιρου, αλλά και με τα μάτια των πουλιών της νύχτας ως προς το τέλειο κυκλοτερές περίγραμμα. Ωστόσο, ο άνθρωπος στο πέρασμα όλων των αιώνων πάντα θεώρησε τον εαυτό του ωραίο. Εγώ υποθέτω ότι ο άνθρωπος πιστεύει στην ομοφιά του μάλλον από καθαρή φιλαυτία, κι ότι δεν είναι ωραίος πραγματικά, κι ότι αμφιβάλλει κι ο ίδιος γι’ αυτό. Αλλιώς δεν εξηγείται γιατί κοιτάζει την όψη των ομοίων του με τόση απαξίωση. […] Γέροντα ωκεανέ, καθόλου απίθανο να κρύβεις μέσα σου μελλοντικά ωφέλη για τον άνθρωπο. Του έχεις ήδη χαρίσει τη φάλαινα. Δεν επιτρέπεις εύκολα στ’ άπληστα μάτια των φυσικών επιστημών να μαντέψουν τα χίλια δυο μυστικά της εσωτερικής σου οργάνωσης – είσαι σεμνός. Ενώ ο άνθρωπος κομπάζει διαρκώς, και μάλιστα για ασημαντότητες. Σε χαιρετώ, γέροντα ωκεανέ! ” – Λωτρεαμόν – Μαλντορόρ
Είμαστε συνένοχ# σε κάθε έγκλημα απέναντι στους πολιτισμούς της αυτόκλητης ομορφιάς που απαξιώνει οτιδήποτε έτερο, τους πολιτισμούς της απολυτότητας και του χαμερπούς αυτοανακηρυσσόμενου μεγαλείου, τους πολιτισμούς της δύναμης και της επιβολής, αλλά και της εθελούσιας αποδοχής αυτών. Είμαστε αδιάφορ# προς τους όχλους των μετρίων με τα ασαφή επιθυμητικά/ψυχολογικά χαρακτηριστικά. Είμαστε ανένδοτ# απέναντι στις ηγετικές φυσιογνωμίες και τις πρωτοπορίες, απέναντι στους επιθυμούντες της επιβολής της ”απόλυτης” αλήθειας τους και των ”υπέρτατων” αξιών τους. Είμαστε, εν τέλει, σύμμαχ# και αλληλέγγυ# με όσ#ς αντιτάσσονται στους πολιτισμούς της απόλυτης ισχύος, με όσ#ς χαράσσονται μαρτυρικά απ’ τα πυρωμένα μαχαίρια των κατόχων της δύναμης εντός της εκάστοτε κοινωνικής αγέλης, επειδή πολεμούν τη δύναμη αυτή, με όσ#ς κυνηγούν τη συνύπαρξη και την αγάπη με ισότιμα μοναδικές ατομικότητες.
Εκφράζουμε λοιπόν την αμέριστη αλληλεγγύη μας με τον σύντροφο Σπύρο Φατούρο, και στεκόμαστε δίπλα του σε αυτές τις στιγμές αιχμαλωσίας. Ως ελάχιστη χειρονομία αλληλεγγύης, κρεμάστηκε πανό που αναγράφει:
Ο ΟΡΟΘΕΤΙΚΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΣΠΥΡΟΣ ΦΑΤΟΥΡΟΣ ΚΡΑΤΕΙΤΑΙ ΣΕ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΣΤΑ ΜΠΟΥΝΤΡΟΥΜΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ
ΣΠΥΡΟ, ΓΕΡΑ, ΩΣ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ!
ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΣΥΧΑΖΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΠΟΚΑΪΔΙΑ
Uroborus
Leave a Reply