λάβαμε στις : 17/12/2016
Με αφορμή το περιστατικό της απόπειρας βιασμού την Κυριακή 4.12.16 αλλά και το κείμενο-συμπεριλαμβανομένων των σχολίων βάσει αυτού-που δημοσιεύτηκε με σκοπό τη γνωστοποίηση του, επιθυμούμε να παρουσιάσουμε τη δική μας οπτική πάνω στην κουλτούρα της επιβολής γενικότερα.
Πριν απ’ οτιδήποτε αναφέρουμε για αυτό το περιστατικό, θα πρέπει να εστιάσουμε στις ρίζες του .Αυτές βρίσκονται βαθιά μέσα στις κυριαρχικές πηγές απ’ όπου ξεπροβάλλει περήφανη η υπεροχή του φύλου που βρίσκει εύφορο έδαφος στην έμφυτη τάση του ανθρώπου να εξουσιάζει, να εξουσιάζεται και να επιβάλλεται με κάθε μέσο. Η εθελούσια υποταγή,σε συνδυασμό με την ανοχή συμβάλουν στη διαιώνιση τέτοιων πρακτικών και αντιλήψεων. Είναι δεδομένο πως ο σεξισμός δεν είναι φαινόμενο που γεννάται σήμερα καθώς αυτή η χολέρα έχει ξεπεράσει κατά πολύ το νηπιακό της στάδιο κι έχει πλέον προσβάλει κάθε μη οχυρωμένο οργανισμό. Η απαλλαγή από αυτήν δεν είναι μια αργή και ήπια θεραπεία. Σε κάθε γωνία του βρώμικου κατασκευάσματος που ονομάζεται κοινωνία ερχόμαστε αντιμέτωποι με την αχόρταγη ανάγκη γι’ αναπαραγωγή στερεοτύπων που προάγονται είτε λόγω συμφέροντος είτε λόγω αδυναμίας κριτικής.
Η κυριαρχία, είναι μία αποδεκτή έννοια που αποτελεί βάση ώστε πάνω της να χτιστεί το οικοδόμημα του κοινωνικού συνόλου. Η εκ φύσεως κυριαρχική τάση των έμβιων όντων δεν θυμίζει σε τίποτα την απεγνωσμένη προσπάθεια επίδειξης ισχύος του σύγχρονου ξεπεσμένου ανθρώπου. Μια συνεχής αγωνία για επιβολή προσπαθώντας να επισκιάσει τη φυσική του απομάκρυνση απ’ οποιοδήποτε ατόφιο ένστικτο, δημιουργώντας έτσι τεχνητή δύναμη και εξουσία που δεν εμπεριέχουν ούτε στο ελάχιστο τη συνειδητότητα της ατομικής εξέλιξης. Ο σεξισμός δεν είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από την αποτύπωση της κυριαρχικής κουλτούρας στο φύλο. Αποτελεί ένα προϊόν της τάσης δημιουργίας κανονικότητας που προβάλλεται ως απαραίτητη για τη διατήρηση των δεσμών ανάμεσα στους κρίκους της αλυσίδας. Φυσικά, ο σεξισμός δε διαγράφεται σε μια μπρουτάλ αρσενική φιγούρα αλλά πάνω σε κάθε άτομο που δέχεται και αναπαράγει τη λογική θύτη και θύματος με κριτήρια τα γενετήσια χαρακτηριστικά. Ο σεξιστής είναι ένας εν δυνάμει βιαστής, που συγκρατείται είτε από φόβο (νόμος, κατακραυγή, κ.τ.λ.), είτε γιατί έτυχε να μη βρεθεί σ’ αυτή τη θέση. Να προσθέσουμε πως για εμάς βιασμός δεν ορίζεται μόνο ο εξαναγκασμός σε ερωτική πράξη αλλά οποιαδήποτε προσπάθεια επιβολής της θέλησης.
Να ξεκαθαρίσουμε πως κατ’ εμάς βιαστής δεν ορίζεται ένα εξωπραγματικό πλάσμα, ούτε ένα διεστραμμένο ψυχοπαθές στοιχείο. Δεν είναι μια ιδιαίτερη μεμονωμένη περίπτωση μέσα σε μια κατά τ άλλα απαλλαγμένη από σεξιστικές και πατριαρχικές αντιλήψεις κοινωνική πραγματικότητα. Βιαστής, είναι εκείνος ο άνθρωπος που συνηθίζει να επιβάλλεται σωματικά και μη, δικαιολογώντας μέσα στο κεφάλι του αυτήν τη συμπεριφορά με επιχειρήματα που βασίζονται στην υποτιθέμενη υπεροχή του φύλου, της θέσης, του σώματος του η ακόμη και την ιεραρχία, που ούτως η άλλος γεννάται με τη δημιουργία κάθε κοινωνικού συνόλου. Ο βιαστής λοιπόν, δεν είναι ένα απόκοσμο τέρας, αλλά η προβολή όλων των ισχυόντων αξιών πάνω σε ένα και μόνο πρόσωπο, εκείνο που τολμά να δείξει τη σαπίλα που κατατρώει τα σωθικά του. Η σαπίλα αυτή, που αλλάζει μορφές κι ονόματα χωρίς ν αλλάζει ουσία. Θα μπορούσαμε να το πούμε σεξισμό, ομοφοβία, πατριαρχία, ρατσισμό, όμως λίγη σημασία έχει.
Στο συγκεκριμένο περιστατικό, στηρίχτηκε ένας αγώνας δρόμου ηλιθιότητας με πολλούς νικητές. Η κριτική που ασκήθηκε στο κείμενο των ραδιοφραγμάτων καθώς και την απόπειρα αυτή καθ’ αυτή αφορούσε σε συντριπτική πλειοψηφία την αναφορά στην καταγωγή αυτού του μιάσματος κι όχι στην πράξη του. Δηλαδή αυτό που “ενόχλησε” είναι η καταγραφή των στοιχείων του που ως σκοπό είχε την αποκάλυψη του προσώπου αυτού. Ρατσισμός, για όσους έχουν μπερδέψει τους όρους, είναι να δίνεις “άφεση” σε κάποιον, όσο σιχαμένη και μισητή κι αν είναι η πράξη του, βασισμένος σε λογικές λύπησης και προσπαθώντας να ελαφρύνεις το βαρύ φορτίο του καθάρματος που αυτός κουβαλά!!
Ο εντοπισμός ενός τέτοιου τύπου απαιτεί τη γνωστοποίηση όλων των στοιχείων που είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, από το χρώμα του δέρματος εως και το παραμικρό χαρακτηριστικό. Έτσι, ένας μαύρος, θα παραμένει μαύρος, ένας άσπρος, άσπρος, ένας ελληνόφωνος, ελληνόφωνος και ένας μουγγός, μουγγός! Επομένως, κάθε χαρακτηριστικό και πληροφορία που αποσκοπεί στην εύρεση του βιαστή και του κάθε εξουσιαστικού στοιχείου δεν είναι ούτε κοινωνικός διαχωρισμός ούτε τίποτα. Αυτός ο αυθαίρετος τυφλός ανθρωπισμός, η λύπηση και οι δήθεν αντιρατσιστικές αριστεροχαρούμενες κραυγές μόνο ρατσισμό, θυματοποίηση και ατόφια σκατίλα αναπαράγουν. Κάτι που δεν αρμόζει και δε χωράει στη δικιά μας αναρχία. Οποιοδήποτε στοιχείο μας οδηγήσει στο πρόσωπο του είναι δεδομένο πως πρέπει να προβληθεί!
Παρατηρούμε λοιπόν, ομάδες και άτομα του α/α χώρου ν αγκαλιάζουν κάθε μορφής ποταπού υποκειμένου, υπό την ομπρέλα του ’’μετανάστη’’, λες και ο εξαναγκασμός σε νομαδική ζωή ξεπλένει οποιαδήποτε αποτρόπαιη πράξη. Σαν οι μετανάστες να ήρθαν από άλλον πλανήτη, σαν να μην έχουν προσωπικότητα και στην πλάτη τους κουβαλούν μόνο την ταυτότητα του αιτούντος άφεση.
Εάν θέλετε να μιλήσουμε γι’ αντιρατσισμό ας αντιμετωπίζουμε τους ανθρώπους όπως πρέπει .Οι μετανάστες δεν είναι καημένοι, δεν ζητούν προστάτες και δεν φορούν τον αόρατο μανδύα που τους επιτρέπει να εκτελούν πράξεις που αρμόζουν σε καθάρματα. Οι μετανάστες, είναι μικροαστοί, σεξιστές, καπιτάλες, βιαστές, δολοφόνοι, αλλά και εξεγερμένοι, αντισυμβατικοί αγωνιστές ακριβώς όπως οι μη μετανάστες. Η ιδιότητα του μετανάστη δεν ξεπλένει καμία πράξη. Εμάς δεν μας ενδιαφέρει καθόλου γιατί και πως κατέληξε να πράξει έτσι, δεν είμαστε εδώ για να σώζουμε ψυχές!!Τέτοιου είδους ξεπεσμένα σιχάματα δεν πρέπει να βοηθηθούν, δεν πρέπει ν αποκλειστούν η να ζήσουν στο περιθώριο, πρέπει να εξαφανιστούν!
Γιατί ο σεξισμός που προάγεται και στηρίζεται από τις κυριαρχικές δομές και τις πατριαρχικές αντιλήψεις δεν είναι μεμονωμένες περιπτώσεις, είναι εδώ, τώρα, τη στιγμή που συντάσσεται αυτό το κείμενο.
Ο βιαστής, παραμένει βιαστής οποιαδήποτε ταμπέλα και ταυτότητα και αν κουβαλάει στη πλάτη του -που διεγείρει τις πολιτικές ονειρώξεις ορισμένων αυτοαποκαλούμενων αναρχικών- και όπως και κάθε εξουσιαστικό απολειφάδι έτσι και οι βιαστές αξίζουν την ανάλογη περιποίηση.
Τα χέρια δε κόβονται από τη ρίζα τους, αλλά θάβονται στα πιο βαθιά χώματα.
Darco,Ex. Imminens-Σύμπραξη αναρχικών Consumimur Igni
mail επικοινωνίας: consumimurigni@espiv.net
Leave a Reply