Εμπρηστικός Παροξυσμός, η αποσύνθεση των ονείρων σας
Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για τις εμπρηστικές επιθέσεις σε υποκατάστημα τράπεζας στο Γκύζη και σε υποκατάστημα των ΕΛΤΑ στο Μαρούσι.
Το κράτος μιλάει πολλές γλώσσες. Φόβος, επιτήρηση, έλεγχος, καταπίεση, εκμετάλλευση, θυματοποίηση, φιλανθρωπία είναι κάποιοιες από τις διαχρονικές ρητορικές του. Ρητορικές που διαπερνούν τον κοινωνικό ιστό και βρίσκουν απήχηση στο εκάστοτε κοινωνικό σώμα αναδιαμορφώνοντας τις αντίστοιχες κοινωνικές σχέσεις. Η κρατική αφηγηματική ατζέντα είναι μεγάλη και εναλλάσσεται σε συνάρτηση με τις κοινωνικές συνθήκες με κεντρικό γνώμονα πάντα τη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής ανάμεσα στα κοινωνικά στρώματα. Αδιαφορώντας για τη διαβίωση της πλέμπας και τις παράπλευρες απώλειες, το κράτος στοχοποιεί τον εσωτερικό εχθρό ως αποδιοπομπαίο τράγο για τα κοινωνικά δεινά, προκειμένου να συσπειρώσει τον ηλίθιο λαό εναντίον του και να διαφημίσει την αναγκαιότητα της εξουσίας επάνω στις ζωές μας. Η παθητική αποδοχή αλλά και η ενεργητική συνεισφορά του καθενός σε αυτή τη συνθήκη είναι συνειδητές επιλογές.
Κρατικοί αξιωματούχοι, φασιστικά κατακάθια, μικροαστικά καθάρματα που ζητούν ολοένα περισσότερη τάξη και ασφάλεια, μικρά και μεγάλα αφεντικά, επίδοξοι ρουφιάνοι, μεγάλες απρόσωπες φιλήσυχες μάζες που σιωπούν κοιτώντας μόνο το lifestyle και την καριέρα τους πατώντας επί πτωμάτων για να ανελιχθούν κοινωνικά και επαγγελματικά στη ζούγκλα του καπιταλισμού. Ανθρώπινα σκουπίδια που γλείφουν τα αφεντικά τους μέχρι αηδίας κάνοντας το τριχωτό της κεφαλής τους χαλάκι εισόδου για τις επιχειρήσεις που δουλεύουν, θυματοποιούνται και κλαίγονται μην πράττοντας τίποτα για να αλλάξει αυτό. Σύγχρονοι σκλάβοι που δεν πρόκειται να αναπτύξουν ποτέ τη βούληση να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους. Όσο δέχονται τα χτυπήματα της εξουσίας χωρίς αντίδραση, συναινούν στη διαιώνισή της. Την αδράνεια αυτή έρχονται να εκμεταλλευτούν αυτόκλητοι ήρωες και σωτήρες που αναλαμβάνουν την πολιτική τους εκπροσώπηση, αριστεροί – και όχι μόνο – συνδικαλιστές, κάνοντας άθλιους πολιτικαντισμούς και μικροπολιτική προσπαθώντας να διατηρήσουνε και να εκπροσωπήσουν τα δικά τους συμφέροντα. Τα υποκείμενα που συνθέτουν το εν λόγω κοινωνικό φάσμα ευθυγραμμίζονται πλήρως με κρατικές στρατηγικές και αποτελούν τον χειρότερο εχθρό της ελευθερίας.
Υπάρχει βέβαια μια όμορφη αντίφαση μέσα σε αυτό καθώς η κοινωνία δεν είναι κάτι ενιαίο. Την απεχθανόμαστε τόσο που παράλληλα ξέρουμε ότι μέσα απ’ τις αλληλεπιδράσεις, τις αντιθέσεις της και τις ‘παθογένειες’ της σφυρηλατήθηκε η αναρχική ατομικιστική συνείδησή μας που παρεκκλίνει απ’ τις κυρίαρχες κοινωνικές νόρμες. Συναντηθήκαμε και συμπράξαμε με συντρόφους βαδίζοντας μαζί στα μονοπάτια της φωτιάς. Παιδία της άρνησης ,των γρήγορων αποφάσεων και της άμεσης δράσης ξέρουμε ότι έχουμε πόλεμο και παλεύουμε στο τώρα ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας μην περιμένοντας τις συνθήκες να ωριμάσουν, εξάλλου μάλλον έχουνε σαπίσει.
Οι εμπρηστικές επιθέσεις μπλοκάρουν την κοινωνική μηχανή, σαμποτάρουν την εύρυθμη λειτουργία της, αποδομούν στην πράξη τις σάπιες κοινωνικές σχέσεις. Σπάνε το φαινομενικά παντοδύναμο πέπλο ασφαλείας και κάνουν σαφές ότι οι λέξεις που ποτίζονται με βενζίνη είναι πάντα πιο επικίνδυνες. Τα κοινωνικά υποκείμενα που στηρίζουν κρατικές στρατηγικές νομίζοντας ότι το κράτος τα προστατεύει, νιώθουν ευάλωτα και εκτεθειμένα στη θέα των αναρχικών επιθέσεων. Γιατί να ξέρετε σ’ αυτή τη ζωή οι ήρωες και οι σωτήρες θα πεθάνουν απ’ τους άπληστους για ελευθερία…
Αφιερώνουμε τις επιθέσεις μας στους αναρχικούς αιχμαλώτους και σε κάθε εξεγερμένη ατομικότητα σε κάθε γωνιά της γης.
Φλεγόμενα Βλέμματα/FAI-IRF
Αναδημοσιεύουμε από: Athens Indymedia
Leave a Reply