Δεν υπάρχουν ιδέες , υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες, κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει.
Ν’ αγαπάς την ευθύνη, να λες εγώ, εγώ μονάχος μου, θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω.
Εκδίκηση. Για τις ήττες μας, για τις ατέλειες μας, για τις αδυναμίες μας, για τις φοβίες μας, για τις διαψεύσεις μας, για τα λάθη μας, για τα προβλήματα μας, για τις απογοητεύσεις και τις δυσοίωνες επιβεβαιώσεις μας. Για τα δάκρυα που χύσαμε, για τις γροθιές που χτυπήσαμε σε τοίχους, για τις γαμημένες ιδεολογίες καθυπόταξης που μας αποστερούν συμμάχους, για τα σύμβολα της υποδούλωσης που περιόρισαν τον οπτικό μας ορίζοντα, για τα τείχη που μας χωρίζουν, για τη μελαγχολία που μας κατέκλυσε, για τις αποστροφές που εισπράξαμε, για την απόγνωση που νιώσαμε, για τη μικροπρέπεια που διαπιστώσαμε, για εκείνους τους λειψούς και ευτελισμένους ανθρώπινους τύπους που συναντάμε από τα γεννοφάσκια μας και καταξεσκίζουν την ποιοτική Αναρχία, για τις συνεχόμενες απώλειες που καταμετράμε, για τη θλίψη και τον πεσιμισμό μας…
Ο κατάλογος των Αρνήσεων μας είναι ανεξάντλητος. Γιατί όταν οι δικαιολογίες εξαντλούνται, το μίσος γίνεται το πιο γλυκό συναίσθημα. Γιατί αυτοί που δεν θέλουν να ντρέπονται, είναι αυτοί που θα τσακίσουν οτιδήποτε ξέχασε την Ντροπή.
Σε μια εποχή, που όλοι οι διαπρύσιοι κήρυκες του ιδεαλισμού, της ψεύτικης ελπίδας, των στημένων ερωτήσεων και των βολικών απαντήσεων, των μαζικών ψευδαισθήσεων, όλοι οι συντονισμένοι επιτηδευματίες- πολέμιοι του απελεύθερου εγώ, οι διακινητές και νεροκουβαλητές των προφητειών και των εγκλωβιστικών ψευδοσυνειδήσεων, οι χρήσιμοι ηλίθιοι του μονοδιάστατου και του λίγου, οι ανόητοι υπερασπιστές των δούλων, οι ανώριμοι πιστοί των θρησκόληπτων παραμυθιών κάθε διαλογής, οι φορείς της πολύπλευρης βλακείας και των θολωμένων και αδύναμων επιχειρημάτων, οι έμποροι της χημείας και των πολύμορφων ναρκώσεων, όλοι οι ενδεδυμένοι με τα ρούχα των συμβάσεων και των ρόλων, οι φετιχιστές του χρήματος και των ακριβών αντικειμένων, οι τοκογλύφοι της ψυχής μας, οι δανειστές του κάθε οπίου, στήνουν το δικό τους πάρτι, ΕΜΕΙΣ, θα είμαστε παρόντες και παρούσες, καπετάνιοι στο καράβι του Εγωισμού μας, κρατώντας σταθερά τη ρότα της αντίθετης Κίνησης και χορεύοντας στους σκοπούς της Άρνησης, με προορισμό το Χάος και το Τίποτα. Για να συνεχίσουμε το Ταξίδι προς τη χώρα της Επιθυμίας, με πυξίδα τη Συνείδηση μας και τις πιο απελεύθερες πτυχές της. Για να αναγεννηθεί η ζωτικότητα στην έρημο, για να σταματήσει ο βιασμός της Φύσης και των Ζώων, για να ξαναγεμίσουν τα λιβάδια από τα μαύρα άλογα που θα καλπάζουν προς το Δάσος της Ζωής, για να συναντήσουν τους απροσκύνητους Λύκους της Ανυποταξίας, και να ξεχυθούν εκ νέου προς το δικό τους πεπρωμένο. Για να ακουσθούν ξανά οι πιο όμορφοι ήχοι, για να γραφτούν ξανά οι πιο εύστοχοι στίχοι. Για να ζωγραφιστούν οι πιο όμορφοι πίνακες εμπνευσμένοι από το χορό της Φωτιάς, για να γκρεμιστούν όλα τα είδωλα του πολιτισμού και να απομακρυνθούν οι μολυσμένοι όσο πια μακριά γίνεται. Για να μπορούμε να ακούσουμε τον ήχο από τα φτερά του Αετού, όταν αγέρωχος διασχίζει τις άδειες, μα ατελείωτες, λεωφόρους του Ουρανού. Γιατί αν παραιτηθούμε, αν σταματήσουμε να διεκδικούμε το δικό μας ζωτικό χώρο, το άστρο της Επανάστασης θα γίνει πιο σκοτεινό, γιατί τα ποτάμια της αξιοπρέπειας θα στερέψουν, γιατί το Φως του Ήλιου θα μας καίει τη σάρκα, και δεν θα χαρίζει τη ζωοποιό του δύναμη και φωτεινότητα.
ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ, λοιπόν, γιατί το χρωστάμε στον εαυτό μας, στην αξιοσύνη μας, στους κοντινούς μας συντρόφους, στους μηδενιστές όλων των εποχών, που μεταφέρουν στα βάθη της Ιστορίας τη σκυτάλη της Αξιοσύνης των Απελεύθερων Συνεπών… Γιατί ο Ήλιος θα συνεχίσει να ανατέλλει, και θα στέκεται εκεί ψηλά για να μπορούν να τον βλέπουν όσοι θέλουν να πάψουν να προχωρούν με σκυμμένο το κεφάλι. Ο νέος Νιχιλισμός είναι εδώ, και κηρύσσει, με την πιο δυνατή ωρυγή, το λυκαυγές της Συνεπούς και Αταλάντευτης Άρνησης. Γιατί το μεγάλο μυστικό είναι να ξέρεις να απορρίπτεις έγκαιρα οτιδήποτε δεν αρμόζει στα ένστικτα της αισθαντικής σου ικανότητας. Γιατί ζωή σημαίνει να διαλέγεις να πορευτείς δρασκελίζοντας στα μονοπάτια του Αρνητικού, ιχνηλατώντας τα βήματα των μοναχικών ταξιαρχιών.Γιατί το Εγώ πρέπει να καραδοκεί οπλισμένο με το πάθος για την Αναρχία σε κάθε γωνία της μητρόπολης. Γιατί δανειζόμαστε λίγο από το χρόνο τους για να τους δείξουμε την οργή μας… Γιατί ψάχνουμε τις πιο δημιουργικές και καλλιτεχνικές πτυχές του Ανθρώπου, τολμώντας να μιλήσουμε αποτυπώνοντας, χωρίς φόβο, αλλά με πάθος, τα αληθινά στιγμιότυπα μιας τραγικής καθημερινότητας, σκάβοντας τα λαγούμια της διαφυγής, και «πυροβολώντας» τα άδεια σώματα των μέτριων… Γιατί σε αδιέξοδα μπλέκουν μονάχα όσοι ακολουθούν τους δοσμένους δρόμους, και τις επιλογές των πολλών, γιατί πάντα οι λίγοι ήταν οι φρουροί της Δύναμης και της Σκέψης, οι πραγματικοί κομιστές του διαφορετικού και του όμορφου.
ΟΥΤΕ ΠΛΟΥΣΙΟΙ, ΟΥΤΕ ΦΤΩΧΟΙ. ΟΥΤΕ ΔΟΥΛΟΙ, ΟΥΤΕ ΑΦΕΝΤΕΣ. ΟΥΤΕ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟΙ, ΟΥΤΕ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΙ. ΟΥΤΕ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΟΥΤΕ ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΟΙ. ΟΥΤΕ ΚΑΛΟΙ, ΟΥΤΕ ΚΑΚΟΙ. ΟΥΤΕ ΗΘΙΚΟΙ, ΟΥΤΕ ΑΝΗΘΙΚΟΙ. ΟΎΤΕ ΚΗΦΗΝΕΣ, ΟΥΤΕ ΕΡΓΑΤΙΣΤΕΣ. ΟΥΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΟΥΤΕ ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΙ.ΟΥΤΕ ΘΥΤΕΣ, ΟΥΤΕ ΘΥΜΑΤΑ. ΟΥΤΕ ΣΠΟΥΔΑΙΟΙ, ΟΥΤΕ ΑΣΗΜΑΝΤΟΙ...
Δύναμη και σινιάλο Σεβασμού και Τιμής ΣΕ ΟΛΕΣ τις εξεγερμένες/ επαναστατημένες ατομικότητες, που στο παντού και στο πάντα, αποτελούν την ενσάρκωση του διαφορετικού, θρυμματίζοντας τις βιτρίνες της υποταγής και πυρπολώντας τα κάστρα της επιβολής, ΣΕ ΟΛΟΥΣ τους συνειδητοποιημένους Δραπέτες της Κανονικότητας, ΣΕ ΟΛΟΥΣ όσους επιλέγουν να ζήσουν μακριά (και ΕΝΑΝΤΙΟΝ) από τα πρόβατα του πολιτισμού και τους βοσκούς τους.
ΥΓ. Ο Μηδενισμός είναι εδώ, και θα συνεχίσει να υπάρχει σε πείσμα όσων του εναντιώνονται για τους δικούς τους λόγους.
Λέσχη μηδενιστικής συνείδησης rem gero
Αναδημοσίευση από το πρώτο τεύχος του εντύπου Μηδενιστική Πορεία
Leave a Reply