Στο τελεσίγραφο της κανονικότητας απαντάμε πως παραμένουμε αντικανονικοί
Τις προηγούμενες μέρες πυρπολήσαμε 4 μηχανήματα ανάληψης μετρητών:
-ένα ΑΤΜ της τράπεζας Πειραιώς στη Νέα Σμύρνη, στη γωνία Αγχιαλού και Ελλησπόντου
-ένα ΑΤΜ της τράπεζας Eurobank στα Πατήσια, στην Αχαρνών 373
-δύο ΑΤΜ της τράπεζας Πειραιώς στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, στη γωνία με τη Λεωνίδα Δρόση
-επίσης καταστρέψαμε ένα ΑΤΜ της τράπεζας Alphabank στον Άγιο Παύλο,στην οδό Χίου
Τους τελευταίους μήνες ο κόσμος του αγώνα δέχεται στοχευμένη επίθεση. Κράτος και αφεντικά προσπαθούν με νύχια και με δόντια να μας διώξουν απ’ τα σπίτια μας, αλλά και να μας ξεριζώσουν από κάθε ζωτικό χώρο που διεκδικούμε για να υπάρχουμε, να συγκροτούμε τις κοινότητές μας και τις κοινωηνικές μας σχέσεις, να οργανώνουμε την πολιτική μας δράση. Έχουμε έρθει αντιμέτωποι με δεκάδες εκκενώσεις καταλήψεων μεταναστών και ντόπιων, αστυνομικές επιχειρήσεις σε πανεπιστήμια, συλλήψεις φοιτητών και αγωνιστών, μπούκες σε σπίτια αναρχικών, την αντιτρομοκρατική υστερία, πογκρόμ στη γειτονιά των Εξαρχείων, παρακολουθήσεις, απαγωγές, βασανισμούς και διώξεις, ξεκάθαρα φρονηματικού χαρακτήρα.
Ταυτόχρονα, με τον «νέο ποινικό κώδικα» που εισήγαγε ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα στο καλοκαίρι, αλλά και με τις τροποποιήσεις που κατέθεσε η ΝΔ, το κράτος αναβαθμίζει το νομικό του οπλοστάσιο, με στόχο τον ασφυκτικότερο έλεγχο και την περαιτέρω καταστολή όλων όσων αγωνίζονται. Με διατάξεις όλων των ειδών, πλημμεληματικών και αντιτρομοκρατικών, επιχειρείται να επανακαθοριστεί και να περιοριστεί το εύρος των κοινωνικών και ταξικών αγώνων στο σύνολο τους. Έτσι, πρακτικές και μέσα που οικειοποιούνται διαχρονικά από διαφορετικά αγωνιζόμενα κομμάτια των καταπιεσμένων, περνούν στη σφαίρα του απαγορευμένου, του παράνομου, του εγκληματικού.
Η καταστολή ήρθε για να μείνει. Εμφανίζεται με τα αυτόματα όπλα των «μαύρων πανθήρων» στην Πλατεία Αμερικής, με τις καβατζωμένες διμοιρίες ΜΑΤ στα στενά στο Γκύζη, με τις επιθέσεις σε όποιον και όποια δεν τους ταιριάζει, με τα σημεία ελέγχου στις γειτονιές μας. Η ολοένα και εντονότερη, με στρατιωτικούς όρους, παρουσία των μπάτσων στο κέντρο της μητρόπολης – και όχι μόνο – είναι κάτι το οποίο πρέπει να συνηθίσουμε στην καθημερινότητα μας. Για να αποφεύγουμε τους ελέγχους, τις εξακριβώσεις και τους τραμπουκισμούς, τα σεξιστικά και ομοφοβικά σχόλια, πρέπει να έχουμε τον νου μας να αποφεύγουμε τα σκουπίδια που γεμίζουν τους δρόμους και τις πλατείες μας.
Το αστυνομοδικαστικό πλέγμα λοιπόν, σε άγαστη συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίων που βάζει πλάτη σε κάθε αστυνομική επιχείριση, έχει εξαπολύσει την κατασταλτική του επίθεση απέναντι μας. Μία επίθεση που καθόλου τυχαία καταστέλει τους αγωνιζόμενους του σήμερα για να προλάβει τους αγώνες του αύριο και συμπληρώνει τον διαχρονικό σχεδιασμό του ελληνικού κράτους για την ευημερία των αφεντικών.
Η ανάπτυξη, δηλαδή η ατζέντα των αφεντικών περνάει μέσα από:
– τη λεηλασία της φύσης και τα φαραωνικά αναπτυξιακά νομοσχέδια και πλάνα σε ολόκληρη τη χώρα, για την άγρια κερδοφορία του κεφαλαίου
– τον εξευγενισμό και την εμπορευματοποίηση του κέντρου της μητρόπολης, εξοβελίζοντας τις μεταναστευτικές κοινότητες στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης
– την ταξική ειρήνευση, μέσω της εξάλειψης των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, με τις διατάξεις που καθιστούν σχεδόν αδύνατες τις απεργιακές κινητοποιήσεις
– την «εξυγίανση» των πανεπιστημιακών χώρων και την εκμετάλλευσή τους από τις αγορές
Και για να επιβάλει η εκάστοτε πολιτική διαχείριση την ατζέντα αυτή είναι διατεθειμένη να περάσει από πάνω μας, χρησιμοποιοώντας διάφορα εργαλεία πειθάρχησης. Αφενός την εθνική ενότητα της σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης κι αφετέρου την ωμή καταστολή της δεξιάς διαχείρισης που επιχειρεί να εξοντώσει όσους και όσες περισσεύουν. Το κράτος έχει συνέχεια.
Οι αγώνες είναι εδώ για να παραμείνουν. Απέναντι στη βία και την τρομοκρατία των από τα πάνω, οργανώνουμε τη συλλογική μας αντιβία. Απέναντι στα σχέδια για μια κοινωνία-φυλακή, σπάμε την κανονικότητα της «νομιμότητας», στήνοντας αναχώματα «ανομίας». Είμαστε εδώ και θα περιφρουρήσουμε τους χώρους, τις δομές, τις σχέσεις και τις κοινότητές μας. Θα συνεχίζουμε να απεργαζόμαστε για την καταστροφή του κόσμου της εκμετάλλευσης, του κράτους και του κεφαλαίου. Θα συνεχίσουμε να χτίζουμε τον κόσμο του αγώνα, της αλληλεγγύης και της ελευθερίας.
Αλληλεγγύη στις καταλήψεις και τους χώρους αγώνα
Αλληλεγγύη στους φυλακισμένους, διωκόμενους και καταζητούμενους/ες αγωνιστές/τριες
Οι αγώνες δεν είναι νόμιμοι ή παράνομοι, είναι δίκαιοι και αναγκαίοι
Το δίκιο το έχουν οι εξεγερμένοι, από τη Μόρια μέχρι τη Χιλή
αναρχικοί και αναρχικές
Πηγή: https://athens.indymedia.org/post/1601473/
Leave a Reply