Λάβαμε: 18/4/2020
Aνοίχτε μια ρωγμή κριτικής και ολάκερη η σκαλωσιά της αντικειμενικότητας θα καταρρεύσει.
-Alfredo M. Bonanno
Μέσα από το πιθάρι της Πανδώρας ξεχύθηκε ο ιός μαζί με ολόκληρο το καλοστημένο σχέδιο της κυριαρχίας, η οποία κραδαίνοντας το όπλο της νόσου, εγκαθιδρύει ένα νέο καθεστώς επιτήρησης. Εν είδει μιας βιολογικής απειλής εφαρμόζει με τον πιο οφθαλμοφανή τρόπο (ακόμη πιο) ακραία κατασταλτικά μέτρα. Μέτρα πλήρως οικειοποίησιμα από ολόκληρο το κοινωνικό σώμα, μιας και μεγάλη μερίδα του παγκόσμιου πληθυσμού πλήττεται. Η χειμαρρώδης εξάπλωση προστάζει απαγορεύσεις συναθροίσεων, εκούσιο εγκλεισμό, βεβαιώσεις εξόδου, γενικευμένο έλεγχο και μπατσοκρατία.
Η θεϊκή κατάρα του μεσαίωνα δίνει τη σκυτάλη στην υγειονομική βόμβα του σήμερα. Aπό τις προσευχές και τις λιτανείες περνάμε στο δελτίο του τσιόδρα στις 18:00, στο διαχωρισμό υπάκουων και ανυπάκουων, στην πλήρη υποταγή στον κρατικό μηχανισμό. Είτε έτσι είτε αλλιώς η ανθρωπότητα θα επιζήσει με κάθε κόστος, αλλάζοντας απλά τα σκηνικά και τους κομπάρσους. Η σωτηρία της άλλωστε, είναι προ των πυλών, πάντοτε με τη “συμβολή” των μη ανθρώπινων πλασμάτων.
Κι εμείς που βρισκόμαστε; Εμείς που συμβιβαστήκαμε αλλάζοντας έστω και λίγο τον τρόπο ζωής μας. Που φοβηθήκαμε, που δικαιολογηθήκαμε, που μας βόλεψε ίσως αυτή η αδράνεια, που, που, που… Ήρθε η ώρα όμως. Η ώρα που φεύγει το μούδιασμα και ξεχειλίζει η οργή. Και είναι στο χέρι μας να βρούμε διόδους μέσα σε αυτή, αλλά και κάθε πρωτόγνωρη συνθήκη. Να σπάσουμε τον μονότονο ήχο των δελτίων ενημέρωσης, τον ήχο των σειρήνων από τα μπατσικά στους δρόμους, αντικαθιστώντας τον με εκείνον από το λαχάνιασμα, τα ποδοβολητά, τις ανάσες, τις ζωές μας. Το αύριο που ξημερώνει είναι δυσοίωνο. Ώρα, λοιπόν, να ανακαλύψουμε τις δυνατότητες μας και να πράξουμε με πυξίδα την αναρχική μας συνείδηση. Πέρα από την τυφλή υπακοή, τις κρατικές υποδομές, τους μηχανισμούς της κυριαρχίας, τα εξοδόχαρτα. Χαράσσοντας δικές μας διαδρομές, μακριά από τις υποδείξεις του κράτους και του τεχνικού συστήματος. Ώρα να θυμηθούμε πως για όσες φωτιές δεν άναψαν, φταίμε εμείς και πως πάντα όταν κυριαρχεί η σιωπή πρέπει να είμαστε ο κρότος που τη σπα.
Συνέλευση Αναρχικών Ενάντια στην Κοινωνική Μηχανή
sakm@riseup.net
saekm.espivblogs.net
Η Μπροσούρα σε ηλεκτονική μορφή: Πολεμώντας τον ιό της Εξουσίας
Leave a Reply