Χιλή, Σαντιάγο: Ανάληψη ευθύνης για εκρηκτικούς μηχανισμούς σε δύο λεωφορεία κι ένα βενζινάδικο

ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ ΓΙΑ ΤΡΕΙΣ ΕΚΡΗΚΤΙΚΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ ΣΤΟ ΣΑΝΤΙΑΓΟ

Η ύπαρξη είναι μίζερη, ζούμε με τη θλίψη τού να παίρνουμε θέση σ’ έναν πόλεμο πού ‘ναι χαμένος από καιρό. Είναι λόγω αυτής της βαθύτατης οδύνης κι οργής που πραγματοποιήσαμε τούτες τις επιθέσεις, έχοντας πάντα στη μνήμη μας κάθε εξεγερμένη καρδιά, και σε αλληλεγγύη με όλα τα ανθρώπινα και μη-ανθρώπινα όντα.

Ακούσαμε το κάλεσμα της φύσης…

Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για τις επιθέσεις σε δύο λεωφορεία κι ένα βενζινάδικο, όπου τοποθετήσαμε αυτοσχέδιες βόμβες αποτελούμενες από ‘να μπουκάλι βενζίνα δεμένο μ’ ένα γκαζάκι κουζίνας, κι ένα απλό φιτίλι. Παραδόξως, ήταν πανεύκολο να διεκπεραιωθούν οι δράσεις αυτές, αν αναλογιστούμε τις πολυπληθείς και άχρηστες στρατιωτικές και αστυνομικές ομάδες που γυρνοβολάνε σε μια πρωτεύουσα βυθισμένη στις καραντίνες, τους ελέγχους και τις απαγορεύσεις κυκλοφορίας.

Δεν είμαστε δα καλλιτεχνάδες που γυρεύουν το χειροκρότημα των θεατών, δε μας ενδιαφέρει να σώσουμε τούτον τον κόσμο, εφόσον έχει ήδη σαπίσει, ούτε καν ρομαντικοποιούμε την πανδημία η οποία πήρε τόσες ανθρώπινες ζωές, επωφελώντας τη βιοποικιλότητα, ούτε και τις διάφορες εξεγέρσεις ανά την υφήλιο, επειδή ούτε έχουμε ελπίδα ούτε και πιστεύουμε στις μάζες. Πάραυτα, δεν αρνούμαστε πως μας αρέσει και μας χαρίζει μπόλικη ευγνωμοσύνη κι ευχαρίστηση το να βλέπουμε τον κόσμο να βυθίζεται στο χάος.

Είναι εύκολο να συμπεράνουμε πως η εξολόθρευση της γης, των πλασμάτων και των ψυχών που την κατοικούν, είναι ευθύνη του καπιταλισμού, της εξουσίας, του φασισμού, της προόδου, του κράτους και των πλουσίων · λοιπόν, πράγματι είναι, και θα πληρώσουν γι’ αυτό. Όμως, το πρόβλημα δε βρίσκεται μονάχα εκεί, αλλά στην τεχνο-βιομηχανική κοινωνία που συντηρεί και διαιωνίζει τον όλεθρο, και ως άνθρωποι δεν είμαστε απαλλαγμένοι από δαύτη την ευθύνη.

Ξεκλέβουμε τις ζωές μας απ’ την καταιγίδα, προσπαθώντας να βούμε ένα ψύγμα λευτεριάς στη διαρκή επίθεση, εξαπολύοντας τα αγριότερα ένστικτά μας, γνωρίζοντας πως είτε ανταμώσουμε τον θάνατο είτε τα γηρατειά, ακόμα η ύπαρξή μας θά ‘ναι κατάρα γι’ αυτό το σάπιο σύστημα.

Δεν έχουμε την ανάγκη να χαραμίζουμε τις ενέργειές μας κριτικάροντας τις δράσεις άλλων ομάδων (ξέρουμε ποιοι είναι οι εχθροί μας και επικεντρωνόμαστε σ’ αυτούς). Απευθύνουμε κάλεσμα για επίθεση στο υπάρχον, για αναζήτηση νέων μορφών επίθεσης που να ταιριάζουν στο συγκείμενο, και για πραγμάτωσή τους στο σήμερα, στο τώρα, διότι το αύριο δεν υφίσταται.

Η εξουσία δε ρηγματώνεται με ιδέες ή λόγια, η μνήμη είναι όπλο μονάχα όταν αποκτά υλική υπόσταση.

ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΠΕΙΡΟΥΜΕ ΤΟ ΧΑΟΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΟΧΗ

– Αγέλη του Βόρειου Ανέμου

Πηγή: Anarchists Worldwide

Μετάφραση: Δ.Ο. Ragnarok