Σε συνενοχή με τις εξεγερμένες και τους εξεγερμένους ανά τον κόσμο, και ιδιαιτέρως με τις εξεγερμένους στα κέντρα των Γαλλικών μητροπόλεων, όπως επίσης και τους εξεγερμένους στα προάστια, πυρπολήσαμε ένα SUV της Γαλλικής Πρεσβείας, μπροστά απ’ το σπίτι ενός επιφανούς προσώπου στο πάρκο Gleisdreiecks, στο Schöneberg του Βερολίνου, τα ξημερώματα της 30ής Ιούνη.
Στέλνουμε τούτο το σινιάλο αλληλεγγύης σ’ όλες εκείνες κι εκείνους που εδώ και καιρό μάχονται με πετρίδια και εμπρηστικούς μηχανισμούς ενάντια στους μπάτσους της αποικιοκρατικής Γαλλίας, λεηλατώντας και προκαλώντας το κράτος διαρκώς. Είτε πρόκειται για τις αποκαλούμενες θερμές ζώνες της ευρωπαϊκής περιοχής που κυριαρχείται απ’ το γαλλικό κράτος, είτε πρόκειται για το εξωτερικό. Η χωροφυλακή, η BAC (Brigade Anti-Criminalité / Αντιεγκληματική Ταξιαρχία), οι CRS (Compagnies Républicaines de Sécurité / Δημοκρατικές Ομάδες Ασφαλείας), συχνά νιώθουν την οργή των καταπιεσμένων, στο πλευρό των οποίων στεκόμαστε.
Απολαμβάνουμε επίσης κι εδώ στιγμές όπου η οργή ξεχύνεται, όπου νεαρός κόσμος στη Στουτγάρδη ή έγκλειστος κόσμος στο Γκέτινγκεν αντιμετωπίζει τους μπάτσους με πετρίδια, μπουκάλια και οτιδήποτε πέσει στα χέρια του.
Η επίθεσή μας αποτελεί ένα νυχτερινό μήνυμα αλληλεγγύης για τον Loïc, η δίκη του οποίου πλησιάζει προς το τέλος της στο Αμβούργο, και για τους «3 απ’ το Παγκάκι του Πάρκου», οι οποίοι δεν υποκύπτουν στο πρεσάρισμα του Χανσεατικού δικαστικού συστήματος.
Ο υπάλληλος της πρεσβείας στον οποίον επιτεθήκαμε ζει σε μια γειτονιά με έντονες αντιθέσεις, όπου οι περιθωριοποιημένοι πληθυσμοί εκτοπίζονται απ’ τους επιφανείς. Τούτος όμως δεν είν’ ο μοναδικός λόγος για τον οποίον το πάρκο Gleisdreiecks και το Steinmetzkiez στο Schöneberg, στο Βερολίνο, αποτελούν σημεία που αναφέρονται συχνά σε αστυνομικά δελτία και συνδέονται με ταραχές. Η οργή κι η απόγνωση για τον εκτοπισμό και τον αποκλεισμό εκφράζονται με ποικίλους διαφορετικούς τρόπους στις λίγες πλατείες, σταυροδρόμια και αυλές που έχουν παραμείνει ανυπότακτες. Στηρίζουμε επίσης συμβολικά με τη φωτιά μας αυτήν τη μορφή αντίστασης.
Ακόμη κι αν οι συνθήκες στις μητροπόλεις μάς αποστερούν διαρκώς από τη λευτεριά μας, θα θέλαμε ν’ αναφερθούμε εν συντομία στο ζήτημα του αν οι επιθετικές πρακτικές προσφέρονται για την εξυπηρέτηση των σκοπών μας. Το αντανακλαστικό κείμενο στις Καταληψιακές Μέρες στο Φράιμπουργκ θέτει τούτο το ζήτημα. Μοιραζόμαστε μεγάλο μέρος της ανάλυσης αυτής κι εδώ – για το Βερολίνο, οι επιθετικές πακτικές συνεισφέρουν ενίοτε επίσης στη δημιουργία ενός κλίματος όπου είναι ευκολότερο να κατευθύνουμε τη βία ενάντια στο κράτος, τους εκπροσώπους και τα σύμβολά του, όπως επίσης και στις αξίες αυτής της κοινωνίας. Σύννεφα καπνού και μπατσικά που τρέχουν και δε φτάνουν, αποτελούν κομμάτια του μωσαϊκού μιας μερικής και, σε κάποια σημεία, ελλοχεύουσας απώλειας του ελέγχου από πλευράς των κυρίαρχων, και οφείλουμε να εμψυχώνουμε την αντίσταση.
Απ’ το Dragi* ως τη Στουτγάρδη – Αλληλεγγύη με την εξεγερμένη νεολαία
* Σπίτι κατειλημμένο από νεαρό κόσμο στη δίπλα γειτονιά, το οποίο εκκενώθηκε λίγες ώρες πριν την επίθεσή μας.
Πηγή: Anarchists Worldwide
Μετάφραση: Δ.Ο. Ragnarok
Leave a Reply