Ακόμα και στον πόλεμο , όταν πέσεις στα χέρια του εχθρού , αφού ανακριθείς βασανιστείς κ.λ.π., αν δεν σε οδηγήσουν στο εκτελεστικό απόσπασμα και θεωρηθείς όμηρος, ο εχθρός φροντίζει για τη φυσική σου επιβίωση και τη διατήρηση της ζωής σου. Δεν βασανίζεσαι εσαεί , αφού κάτι τέτοιο θεωρείται προσβολή και έλλειψη σεβασμού ακόμα και για το δίκαιο του πολέμου.
Η διευθύντρια των φυλακών Κορυδαλλού Μαρία Στέφη, θεωρώντας ότι βρίσκεται σε πόλεμο με τους κρατούμενους , αρνείται να δεχτεί τους όρους αιχμαλωσίας αυτών. Ως άλλος «φυρερίσκος» που διοικεί το δικό του ανεξάρτητο κρατίδιο , αρνείται να σεβαστεί τον σωφρονιστικό κώδικα , ο οποίος ορίζει με ρητό τρόπο πως στον κρατούμενο το μόνο που μπορεί να στερήσει η πολιτεία , είναι η φυσική του ελευθερία και επουδενί η σωματική του ακεραιότητα και η ζωή του.
Στις 7/11 , ακριβώς δυο μέρες από την επίσημη ανακοίνωση πως οι φυλακές της Β. Ελλάδας έχουν δεκάδες επιβεβαιωμένα κρούσματα Covid , και μετά από ενάμιση μήνα που η ίδια η Κ.Ε.Μ. (κεντρική επιτροπή μεταγωγών), ενέκρινε το αίτημα μου για να μεταχθώ στις φυλακές Κορυδαλλού για λόγους σπουδών , θα απαχθώ ξημερώματα κατόπιν εντολής της ίδιας της διευθύντριας Μαρίας Στέφη , εντελώς αδικαιολόγητα, στις φυλακές Νιγρίτας Σερρών.
Εν μέσω πανδημίας και την πρώτη κιόλας μέρα της έναρξης του καθολικού lock down,η κυρία αυτή διατάσει τη μεταγωγή μου από μια φυλακή που δεν έχει κρούσματα Covid , σε μια άλλη που είναι βέβαιο πως έχει κρούσματα (υπάρχει πλήθος κρατουμένων με συμπτώματα , χωρίς ωστόσο να διενεργούνται τα σχετικά τεστ). Σε μια φυλακή υπερπλήρη , όπου αρκετοί κρατούμενοι κοιμούνται στο πάτωμα και όπου το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας δεν έχει νερό…!) Σε ένα κατάστημα κράτησης που ο νομός στον οποίο ανήκει δεν διαθέτει ΜΕΘ, ενώ στη Θεσσαλονίκη , ως γνωστόν, οι ΜΕΘ είναι πλήρεις.
Αλλά η εγκληματική ανευθυνότητα της διευθύντριας Μαρίας Στέφη , που βρίσκεται σε ένα τόσο κρίσιμο πόστο στη συγκεκριμένη περίοδο , δεν αποτελεί εξαίρεση, αλλά βασικό χαρακτηριστικό του τρόπου που λειτουργεί. Λίγες μέρες πριν και συγκεκριμένα στις 2/11, πάλι ύστερα από εντολή της εν λόγω διευθύντριας, πραγματοποιείται αιφνιδιαστική έρευνα στο κελί μου . Αντιλαμβάνεται ο καθένας τι σημαίνει , σε μια περίοδο σαν αυτή που διανύουμε , που η πολιτεία μας ζητά να κρατάμε αποστάσεις , να αποφεύγουμε τις περιττές μετακινήσεις και κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τη μετάδοση του ιού στους κλειστούς χώρους που συνωστίζονται μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες όπως είναι οι φυλακές, το να δίνεται εντολή να μπαίνουν μια ντουζίνα άνθρωποι σε ένα κελί 5 τ.μ. , προκειμένου να διενεργήσουν έρευνα και μάλιστα χωρίς να έχει υπάρξει η παραμικρή αφορμή που να τη δικαιολογεί, είναι κάτι παραπάνω από ανεύθυνο. Είναι εγκληματικό.
Ωστόσο παρότι δεν ευόδωσε η έρευνα που έγινε στο κελί μου , η εν λόγω κυρία δεν πτοήθηκε και εντελώς ετσιθελικά , παρόλο που δε βρήκε το «πάτημα» που έψαχνε , απτόητη προώθησε τον ανεύθυνο και εγκληματικό σχεδιασμό της και διάταξε τη μεταγωγή μου. Με λίγα λόγια αφού δεν μπόρεσε να κάνει αυτό που σχεδίαζε με τη σχετική νομιμότητα , το έκανε χωρίς αυτή…
Γιατί έτσι ήθελε! Γιατί το υπουργείο δεν της έκανε τη χάρη και ενέκρινε ως όφειλε ενάμιση μήνα πριν τη μεταγωγή μου στο κατάστημα κράτησης Κορυδαλλού αφού το διακαιόμουν βάσει του νόμου. Για την εν λόγω κυρία , όταν η βούλησή της και οι ιδεολογικές της εμμονές , έρχονται σε σύγκρουση με τους νόμους , τότε το πρόβλημα το έχει η νομιμότητα. Αλλά οι κρατούμενοι σε μια ευνομούμενη πολιτεία είναι άνθρωποι που απαιτούν σεβασμό και η ποινή τους είτε το θέλει είτε όχι , είναι η στέρηση της ελευθερίας τους και μόνο.
Έχει σημασία να ειπωθεί πως εγώ την εν λόγω κυρία δεν την γνώριζα και ούτε είχαμε ποτέ συναντηθεί στο παρελθόν. Τη συνάντησα για πρώτη φορά στις 2/11, όταν με κάλεσε στο γραφείο της μαζί με τους υπόλοιπους φοιτητές –κρατούμενους , για να μας ενημερώσει ότι προτίθεται να μας βοηθήσει με όποιο τρόπο μπορεί , για την απρόσκοπτη συνέχιση των σπουδών μας και πως μπορούσε όπως η ίδια μας είπε , λόγω του Covid, να παρακολουθούμε τα μαθήματά μας χρησιμοποιώντας την υποδομή σε Η/Υ που διαθέτει η φυλακή και ότι θα είναι στο πλευρό μας για ότι χρειαστούμε…
Το ίδιο βράδυ πραγματοποιήθηκε η έρευνα στο κελί μου που προανέφερα …Θα ήθελα να ενημερώσω κι εγώ με τη σειρά μου την κα διευθύντρια, πως οι φοιτητές κρατούμενοι το μόνο που χρειάζονται είναι να σταματήσει να τους βάζει τρικλοποδιές και να υπονομεύει τη δύσκολη προσπάθεια που πραγματοποιούν .Γιατί μέχρι τώρα , μόνο εμπόδια πάσης φύσεως βλέπουμε να μας βάζει . Θα την παρακαλούσαμε λοιπόν να σταματήσει να μας «βοηθάει».
Από τις 9/11 ξεκινάω απεργία πείνας και στις 14/11 θα συνεχίσω με απεργία δίψας.
Απαιτώ να εφαρμοστεί η απόφαση που εξέδωσε η Κ.Ε.Μ. που συνεδρίασε νομότυπα πριν από ενάμιση μήνα , με την οποία διατάχθηκε η μεταγωγή μου στο Κ.Κ.Κορυδαλλού για λόγους σπουδών. Εντολή που διάταξε η Κ.Ε.Μ. λαμβάνοντας υπόψη της την απόφαση του μονομελούς κακουργιοδικείου Θεσσαλονίκης το οποίο στις 16/9 , μου αναγνώρισε το ελαφρυντικό για την προσπάθεια που έκανα μέσα από τη φυλακή , να δώσω πανελλήνιες εξετάσεις και πετύχω την εισαγωγή μου στη Γεωπονική σχολή, θεωρώντας αυτονόητο πως αυτή η προσπάθεια θα συνεχιστεί καθ’ όλη τη διάρκεια της κράτησής μου. Διάταξη που είχε υπογράψει και η Γεν.Γραμματέας του υπουργείου κ. Σοφία Νικολάου.
Να συνεχίσω την πρακτική μου εξάσκηση στο ΙΕΚ Γραφιστικής , στο ίδιο κατάστημα , ολοκληρώνοντας τον κύκλο των συγκεκριμένων σπουδών.
Να σταματήσει η συστηματική προσπάθεια σωματικής και ψυχολογικής μου εξόντωσης.
Αφού η κ. Στέφη, θεωρεί ότι έχει πόλεμο με τους κρατούμενους , θα πρέπει να και να σεβαστεί τους όρους αιχμαλωσίας τους , διαφορετικά θα σεβαστεί τους νεκρούς του πολέμου , αυτού που η ίδια και μόνη της έχει κηρύξει.
Αυτός ο αγώνας είναι για την αξιοπρέπεια.
Υ.Γ. Στο εξής ότι και να μου συμβεί, είτε λόγω της απεργίας πείνας και δίψας, είτε της πανδημίας , την αποκλειστική ευθύνη θα φέρει η διευθύντρια των φυλακών κορυδαλλού Μαρία Στέφη.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΚΚΑΣ
8/11/2020
Φυλακές Νιγρίτας Σερρών
Πηγή: Athens Indymedia
Leave a Reply