Ιταλία – Τίποτα δεν θα είναι ίδιο με πριν, για εσάς.
«Θα ήθελα να επισημάνω πως σε όλες τις μέχρι τώρα σοβαρές περιπτώσεις τα ιδρύματα αποδείχθηκαν ακλόνητα: δικαστές, νομάρχες, αστυνομία και όλες οι υπόλοιπες δυνάμεις, επενέβησαν άφοβα ενισχύοντας το αποφασιστικό πρόσωπο του κράτους μπροστά στις διαδραματιζόμενες παραβατικές ενέργειες». Η τοποθέτηση αυτή εκφράστηκε από τον πρώην Υπουργό Δικαιοσύνης Alfonso Bonafede εντός του κοινοβουλίου προκειμένου να υποστηρίξει πως η σφαγή τον Μάρτιο του 2020 στις Ιταλικές φυλακές μπορεί να εφαρμοστεί ως μέθοδος αντιμετώπισης σε όσα συνέβησαν τα τελευταία 2 χρόνια.
Εκατομμύρια άνθρωποι έγιναν επιτέλους μάρτυρες του πραγματικού κρατικού προσώπου. Πρώτα μας κλείδωσαν σπίτια μας για 3 μήνες, μετά ακολούθησαν οι νυχτερινές απαγορεύσεις κυκλοφορίας, τα τοπικά κλεισίματα, ή αλλιώς μικρά λοκντάουν ( στα οποία μπορούσαμε να βγούμε από τα σπίτια μας αλλά μονάχα για δουλειά ). Τέλος, φτάσαμε στην πολυπόθητη «επανεκκίνηση».
Οικονομική ανάκαμψη με κάθε κόστος προφανώς δεν αποτελεί εχέγγυο «επιστροφής» της ελευθερίας και της ευτυχίας των υποκειμένων, αλλά μία προσταγή απόλυτης αυταπάρνησης χάριν των αναγκών της αγοράς. Υπάρχει ένα κόκκινο νήμα σύνδεσης ορισμένων δραματικών περιστατικών όπως του μακελειού στο Mottarone ( στις 23 Μαρτίου του 2021 ένα τελεφερίκ κατακρημνίστηκε στο έδαφος από την κορυφή του Mottarone, ένα όρος δίπλα στην λίμνη Maggiore στην βόρεια Ιταλία, σκοτώνοντας 14 επιβάτες), των 6 καθημερινών θανάτων εν ώρα εργασίας, των επιθέσεων σε απεργούς αχθοφόρους και της επιβολής του Πράσινου Διαβατηρίου ( green pass ) στους εργαζόμενους: αυτό το κόκκινο νήμα ονομάζεται η επανεκκίνηση της καπιταλιστικής οικονομίας. Μοναδικό τους ενδιαφέρον συνιστά η εξασφάλιση πως η οικονομία δεν θα ξαναπαραλύσει, πως δεν θα υπάρξουν ξεσπάσματα στους εργασιακούς χώρους. Ο συρμός δεν πρέπει να ξανασταματήσει, προτιμούν την καταστροφή των φρένων. Ο συρμός δεν πρέπει να επιβραδύνει, επιβάλλεται να περάσει από πάνω μας.
Είναι οι ίδιοι οι κύριοι της Ομοσπονδίας Εργοδοτών ( Confindustria ) οι οποίοι τον Φεβρουάριου του 2020 εισηγήθηκαν την διατήρηση λειτουργίας των εργοστασίων, που υποτίμησαν την δριμύτητα του ιού, που μαζί με τους δημοκράτες δημάρχους του Μιλάνου και του Μπέργκαμο διατείνονταν πως είναι αδύνατο να σταματήσουμε. Οι ίδιοι άνθρωποι θέλουν να μας επιβάλλουν το Πράσινο Διαβατήριο σήμερα. Τι είδους αξιοπρέπεια διαθέτουν αυτοί οι κύριοι για να αποκαλούν εμάς ανεύθυνους, για να μας χαρακτηρίζουν «αρνητές»;
Το Πράσινο Διαβατήριο δεν έχει την παραμικρή συνάφεια με την υγειονομική κρίση. Ωσαύτως, ουδόλως δεν σχετίζεται με τον εμβολιασμό ( ανεξαρτήτως του τι πιστεύουμε γι’ αυτόν ). Το Πράσινο Διαβατήριο δεν εξυπηρετεί την κατεύθυνση του πληθυσμού στην εμβολιαστική εκστρατεία. Απεναντίας, το αντίθετο συμβαίνει: η εμβολιαστική εκστρατεία αποτελεί την τέλεια πρόφαση ώστε να αναγκαστούμε να αποκτήσουμε το Πράσινο Διαβατήριο. Ο συγκαλυμμένος νοσηρός στόχος της κυβέρνησης έγκειται στην αξιοποίηση της πανδημίας προς όφελος μιας πρωτοφανούς μορφής ολοκληρωτικής στροφής.
Τα τελευταία χρόνια όλοι οι στόχοι των αφεντικών επιτεύχθηκαν: συνέχισαν να παράγουν, απαιτώντας τον εγκλεισμό μας σπίτι όταν δεν χρειαζόταν να δουλεύουμε γι’ αυτά, απέκτησαν το ελεύθερο των απολύσεων επιβεβλημένο μέτρο από τον Marco Draghi, πρώην αδίστακτο γραφειοκράτη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και σφαγέα της Ελλάδας, ως κεφάλι της κυβέρνησης, μας λιμοκτονούν μέσω αυξήσεων στα νοίκια και στα καύσιμα, έναν έμμεσο τρόπο μείωσης των μισθών μας. Αντιμέτωποι με αυτήν την δομική κρίση η μόνη διέξοδος του Κράτους είναι η σύσφιξη της καταστολής και η ενίσχυση του κοινωνικού ελέγχου.
Σε αυτά χρησιμεύει το Πράσινο Διαβατήριο.
Το Πράσινο Διαβατήριο δεν θα αποβεί προσωρινό μέτρο: σύμφωνα με τα σχέδια τους είναι ένα όργανο ελέγχου προορισμένο να μονιμοποιηθεί. Απέναντι στην ειδεχθή αυτή σκοπιμότητα δεν έχουμε την πολυτέλεια να προτείνουμε συμβιβασμούς ή μεσοβέζικες λύσεις ( όπως δωρεάν τεστ ). Το ζήτημα δεν έγκειται στην απόκτηση του Διαβατηρίου αλλά διατηρώντας την φενάκη της «ελεύθερης επιλογής». Αυτό το αχρείο όργανο ελέγχου πρέπει να σαμποταριστεί με κάθε κόστος.
Στην αναβάθμιση της καταστολής απαντάμε οξύνοντας την σύγκρουση. Πολλοί το έχουν κατανοήσει αυτό καταλαμβάνοντας τους δρόμους δίχως ηγετίσκους ή γραφειοκράτες συνεργάτες του καθεστώτος. Δεν γνωρίζουμε την έκβαση αυτού του αγώνα, γνωρίζουμε όμως ατράνταχτα πως για εκατομμύρια εκμεταλλευόμενους το τι συμβαίνει τα τελευταία 2 χρόνια αντιπροσώπευσε μίας μορφής απώλειας της αθωότητας. Πολλές αντίκρισαν το πραγματικό πρόσωπο του Κράτους. Οι ίδιοι οι εντεταλμένοι αναλυτές του καθεστώτος δείχνουν να ανησυχούν για την απώλεια εμπιστοσύνης στους θεσμούς, στα ιδρύματα, στους πολιτικούς, στην αστυνομία, στις ενώσεις. Μακάρι αυτό το χάσμα να μείνει αγεφύρωτο, μακάρι να αρχίσουν να νιώθουν πολιορκημένοι από εδώ και στο εξής. Είθε η αμφιβολία να εξελιχθεί σε σύγκρουση.
Στις απαρχές της κρίσης μας διαμήνυσαν πως «τίποτα δεν θα είναι ξανά όπως πριν». Σίγουρα, το μοναδικό πράγμα για το οποίο δεν είπαν ψέματα: για σας κυρίαρχοι και αφεντικά τίποτα δεν θα είναι όπως πριν. Δεν διεκδικούμε δικαιώματα, βράζουμε από την Αναρχία.
ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
Πηγή:darknights
Μετάφραση: Δ.ο Ragnarok
