Στις 29 Δεκεμβρίου 2021, έπειτα από 8 έτη, 3 μήνες και 11 μέρες φυλακής συμπλήρωσα τις τυπικές προϋποθέσεις αποφυλάκισης για όλες μου τις ποινές. Σήμερα 22/2/2022, ενημερώθηκα για την απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Άμφισσας σχετικά με την αίτηση αποφυλάκισης μου. Οι δικαστές Σμαράγδα Μωραΐτη (Πρόεδρος), Ιωάννης Γκάτζιας (Πλημμελειοδίκης – Εισηγητής) και Κωσταντίνος Μαντζαβίνος (Δικαστικός Πάρεδρος) έκριναν ότι δεν πληρώ τις ουσιαστικές προϋποθέσεις αποφυλάκισης.
Η αλήθεια είναι ότι ανέμενα αυτή την επιπλέον αδικαιολόγητη κράτηση που χρησιμοποιείται άτυπα από τη δικαστική μαφία για να τιμωρήσουν επιλογές που κατά τη γνώμη κάποιων δικαστών δεν τιμωρούνται επαρκώς από το νόμο, όπως η επιλογή της απόδρασης (για την οποία βέβαια έχω εκτίσει την πειθαρχική ποινή όπως και την ποινή κράτησης που δεν συγχωνεύεται).
Για να δικαιολογηθεί αυτή η παρατυπία επιστρατεύεται το πρόσχημα ότι ο κρατούμενος “δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων”. Πρόκειται φυσικά για οργουελικής σύλληψης δυστοπία, σύμφωνα με την οποία βρίσκομαι κρατούμενος όχι γιατί εκτίω ποινή για κάποια πράξη, αλλά προληπτικά, καθώς η αστυνομία σκέψης έκρινε ότι υπάρχει κίνδυνος νέων αδικημάτων, χωρίς τον χρονικό ορίζοντα κάποιου δικαστηρίου όπου θα κριθούν γεγονότα.
Στην περίπτωσή μου όμως, αυτό που δεν ανέμενα ήταν το σκεπτικό των δικαστών, οι οποίοι παραποιούν τα λόγια μου γράφοντας ότι δικαιολόγησα την πράξη της ληστείας γενικώς και αορίστως ενώ εγώ ήμουν συγκεκριμένος όταν ερωτήθηκα σχετικά, κάνοντας ηθική διάκριση μεταξύ στοχευμένης ληστείας τράπεζας και μη στοχευμένης ληστείας όπως π.χ. περαστικών ανθρώπων. Οι συγκεκριμένοι δικαστές, ως άλλη αστυνομία σκέψης πιθανόν να διέτασσαν και τη σύλληψη του Μπέρτολτ Μπρεχτ που τόλμησε να αναρωτηθεί “Τι είναι η ληστεία τράπεζας μπροστά στην ίδρυση της”. Επίσης η δικαστική αλχημεία των εν λόγω δικαστών, προκειμένου να δικαιολογήσει την άσκοπη και αδικαιολόγητη παράταση της κράτησής μου επ’ αόριστον, τους οδηγεί σε ένα αντιφατικό σκεπτικό. Από τη μία αναφέρουν πολλές φορές ότι δεν αποποιήθηκα τις επιλογές μου, ούτε φυσικά ότι είμαι αναρχικός (που αποδεικνύει τουλάχιστον την ειλικρίνεια μου και τη συνέπεια μου ως προς τα λεγόμενά μου καθώς δεν σκοπεύω να υπογράψω δήλωση μετανοίας) και από την άλλη αναφέρουν ότι η επιδειχθείσα καλή διαγωγή μου στη φυλακή είναι κατ’ επίφαση καλή και την αποδίδουν σε λόγους προσχηματικούς.
Οι δικαστές του συμβουλίου Άμφισσας, είχαν κάθε δυνατότητα που τους δίνει ο νόμος να με κρατήσουν επιπλέον στη φυλακή, αλλά επέλεξαν να με προσβάλουν και να με ρίξουν στο ίδιο επίπεδο με αυτό της δικαστικής μαφίας, που για όλη τη συστημική αδικία που προκλητικά βαφτίζουν δικαιοσύνη βασίζονται σε φθηνά προσχήματα.
Για τους λόγους αυτούς δημοσιεύω αυτή τη δικαστική αυθαιρεσία σε βάρος μου. Όσον αφορά εμένα γνωρίζω ότι δεν με λένε Κορκονέα, δεν εκτελώ 15χρονους, δεν φοράω στολή, δεν λαδωνόμουν από φαρμακευτικές σε κάποιο υπουργείο, δεν τα παίρνω από μεγαλοδικηγόρους για να απελευθερώνω βιαστές και να βάζω υπουργικές διώξεις στο αρχείο ενώ εξαντλώ την αυστηρότητα μου σε ορισμένους φτωχοδιαβόλους, δεν είμαι νεοναζί ούτε παιδί του συστήματος, δεν είμαι βιαστής ούτε γυναικοκτόνος, γι’ αυτό δεν πρόκειται να έχω καμία επιεική μεταχείριση (όπως ποτέ δεν είχα μέχρι στιγμής). Αντίθετα είμαι όμηρος της δικαστικής μαφίας, μέχρι να κρίνει κάποιος δικαστής ότι πληρώ τις αόριστες “ουσιαστικές προϋποθέσεις”.
Επ’ αόριστον φυλακισμένος Γιάννης Μιχαηλίδης,
Φυλακές Μαλανδρίνου
Πηγή: athensindymedia