Χιλή: Mónica Caballero, Francisco Solar – Σχετικά με την αναγκαιότητα συντονισμού φυλακής και δρόμων

Ανακοινωθέν από τους φυλακισμένους Mónica Caballero και Francisco Solar (Χιλή, Φλεβάρης του 2021)

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΦΥΛΑΚΗΣ ΚΑΙ ΔΡΟΜΩΝ

Προκειμένου να κατανοήσουμε την αντιεξουσιαστική αλληλεγγύη ως σχέση με βασικούς πρωταγωνιστές τους εντός και τους εκτός των τειχών, συνεπάγεται πως είναι δεσπόζουσας σημασίας η πάλη εντός των φυλακών, ειδάλλως, η πρακτική της αλληλεγγύης υποβαθμίζεται σε υλικοτεχνική υποστήριξη και φιλανθρωπία, καθώς ο φυλακισμένος μετατρέπεται σε παθητικό αποδέκτη της όποιας εξωτερικής επικουρίας δίχως να συμμετέχει ή να συμβάλλει στις συγκρουσιακές πρωτοβουλίες. Είναι χρειώδες το σύνθημα ”τίποτα δεν τελειώνει με την φυλάκιση” να τεθεί σε εφαρμογή, χρησιμοποιώντας όλα τα διαθέσιμα μέσα που καίτοι περιορισμένα, ίσως αποδειχθούν εξαιρετικά αποτελεσματικά. Το παραπάνω έχει επαληθευθεί ουκ ολίγες φορές σε διάφορες μάχες εντός της πλούσιας και μακράς ιστορίας των πολιτικών κρατουμένων, έμπλεης από τη δύναμη και την αποφασιστικότητά τους να πάνε μέχρι το τέλος ώστε να επιτύχουν τους στόχους τους. Μέσα στη φυλακή, κάθε διαθέσιμο λεπτό προαυλισμού, κάθε εισερχόμενο βιβλίο, κάθε επιτρεπόμενο αντικείμενο, κάθε παραχώρηση ατομικής αυτονομίας και ανάπτυξης, ανεξαρτήτως του μεγέθους τους, έχει κατακτηθεί μέσω αγώνα, τίποτα δε μας χαρίστηκε. Φτάνει να θυμηθούμε ή να μάθουμε, για παράδειγμα, πώς οι δεσμοφύλακες συμφώνησαν να αφήνουν τις πόρτες των κελιών περισσότερη ώρα ανοιχτές στην φυλακή υψίστης ασφαλείας ή πως τα δωμάτια επίσκεψης έπαψαν να υπάρχουν στις C.A.S. (Φυλακές Υψίστης Ασφαλείας του Σαντιάγο, ένα εκ των πιο σημαντικών σωφρονιστικών κέντρων στην Χιλή).

Η ενεργή κινητοποίηση εντός των φυλακών έχει, επιπλέον, οδηγήσει σε σημαντικές νίκες από πλευράς απελευθέρωσης κρατουμένων, αναγκάζοντας τους νομικούς και ασκώντας αποτελεσματική πίεση στο Κράτος, το οποίο ορισμένες φορές εξωθήθηκε σε αποδοχή διαπραγματεύσεων και ικανοποίηση αιτημάτων.

Ωστόσο, αυτοί οι θρίαμβοι ποτέ δε θα τελεσφορούσαν δίχως τη συμβολή κυμάτων αλληλεγγύης, και τα αιτήματα των φυλακισμένων θα παρέμεναν ενταφιασμένα σε αυτά τα ψηλά τείχη ελείψει μίας συνεχούς κινητοποίησης ικανής να σπάσει την κανονικότητα, έστω και στιγμιαία. Επομένως, είναι ουσιώδες να θεμελιωθεί μία πραγματική αρμονία μεταξύ των διάφορων συλλογικοτήτων και αλληλέγγυων ατομικοτήτων, που θα μεταφράζεται σε επικοινωνία και ανταλλαγή οπτικών αναφορικά με τον κοινωνικό πόλεμο. Κάτι τέτοιο, αναμφίβολα, ενισχύει την πάλη και όσους εμπλέκονται σε αυτήν. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η αλληλεγγύη αναβαθμίζεται σε μαχητική και επιθετική πρακτική που κερδίζει χώρο και δράττει τις διαθέσιμες ευκαιρίες, δημιουργώντας γεγονότα και ρήξεις.

Έχοντας καταθέσει τα παραπάνω, ξεκαθαρίζουμε πως δε διανοούμαστε την πάλη ξέχωρα από τη σύγκρουση. Παρότι συχνά δεν πετυχαίνουμε τους στόχους μας, τουλάχιστον εμμένουμε στην αδήριτη αναγκαιότητα της σύγκρουσης, και θα εξακολουθήσουμε να το κάνουμε, επειδή αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο επιλέξαμε να ζήσουμε. Θα παραμείνουμε πιστοί στη μάχη, κι αν αυτή δε δεήσει να παρουσιαστεί, θα συνεχίσουμε να την αναζητούμε και να την προκαλούμε, αφού μόνο χτυπώντας ανοίγεις ρήγματα στην κοινωνία.

Ενάντια στην επιμήκυνση των ποινών!

Κατάργηση της τροποποίησης του Νόμου 321!

Αμνηστία για τους αιχμαλώτους της εξέγερσης!

Λευτεριά στους φυλακισμένους του κοινωνικού πολέμου!

Mónica Caballero Sepúlveda
Σωφρονιστικό Κέντρο του Σαν Μιγκέλ

Francisco Solar Domínguez
Πτέρυγα υψίστης ασφαλείας της φυλακής C.A.S

Πηγή: 325

Μετάφραση: Δ.Ο. Ragnarok