Από τη μεριά μου δεν γνώρισα τον Angry, αλλά ο θάνατος του (ο οποίος δεν μου ήταν αδιάφορος) τον φέρνουν κοντά μου μέσα από τα κείμενα του, σκίτσα, τραγούδια ή αναμνήσεις από άλλους ανθρώπους οι οποίοι τον φέρνουν στη ζωή με μεγάλη στοργή, και μου επέτρεψαν και μου επιτρέπουν να πάω λίγο πιο πέρα αυτή τη μέρα στις 11 του Δεκέμβρη ώστε να μπορέσω να έχω χώρο να φέρω στη μνήμη μου κάποιο σύντροφο ή άλλους. Μια αίσθηση της αναγνώρισης του ίδιου του ατόμου, ως ένα ον που έκανε το βήμα για να αμφισβητήσει τον εαυτό του, αυτή την κοινωνία και αυτόν τον πολιτισμό της κυριαρχίας μέσω της προσπάθειας να ζήσει μια διαφορετική ζωή η οποία δεν είναι καθιερωμένη και προ-κατασκευασμένη. Με καλές και κακές στιγμές, αντιφάσεις και χτυπήματα που έχουν ως συνέπεια οι συγκεκριμένες επιλογές και η ανυπακοή.
Η μνήμη για την οποία μιλάω αρχίζει από το συναίσθημα συγγένειας με τον σύντροφο και από ορισμένες εμπειρίες, πρακτικές, επιθυμίες, συναισθήματα και ιδέες που γεμίζουν τις ζωές μας με μια κοινή αίσθηση, περηφάνια και με ώθηση για να περπατήσουμε σε ένα παρόμοιο μονοπάτι του αγώνα και της σύγκρουσης, των επιθυμιών και της δημιουργίας.
Είναι τόσο τα πολιτικά και προσωπικά στοιχεία ( ακόμα και τα τελευταία δεν μπορώ να τα εξηγήσω πολύ καλά) της καθημερινής του ζωής και της προσωπικότητας του που έχουν την σημασία τους. Όπως τον τρόπο με τον οποίο τρεφόταν, την άρνηση να καταναλώνει ορισμένα προϊόντα και ουσίες, την αγάπη του για τη γη, έχοντας υπόψιν του και άλλες ζωές που δεν είναι ανθρώπινες, την περιφρόνηση του για την μισθωτή εργασία, τον ιλεγκαλισμό, αυτή την ενέργεια και αυτή τη σπίθα που είχε, που παίρνει δύναμη επίσης και κάνει τις δράσεις απαλλοτρίωσης και την πολύτιμη στάση του. Για αυτούς τους λόγους, λυπάμαι που κάποιος σαν αυτόν δεν βρίσκεται πλέον εδώ ανάμεσα μας. Γιατί εκτός από την προώθηση για άμεσες δράσεις, απαλλοτριώσεις και ιλεγκαλισμό, ήταν αυτός που προσπάθησε να ζήσει μια εξεγερτική ζωή. Για όλα αυτά δεν θα ξεχάσω ποτέ ποιος και τι είδος πολίτη ( ένας φρουρός ασφάλειας) ήταν αυτός ο καταραμένος που σκότωσε τον Angry.
Ο σύντροφος Σεμπαστιάν Οβερσλουίχ είναι παρών!
Λευτεριά στην συντρόφισσα Ταμάρα Σολ που έκανε το βήμα της εκδίκησης.
Μια αγκαλιά από αυτή τη φυλακή σε κάθε συνένοχο.
Τάτο.
Μετάφραση: Traces of Fire
Πηγή: Traces of fire
Leave a Reply