i. Οργανωτικές πτυχές και αποτελέσματα του σαμποτάζ
α) Η προκήρυξη όπως είχε δημοσιευτεί στις 19/12/2016:
Προϊόντα των μεγαλοεταιρειών Coca Cola, Nestle, Unilever και ΔΕΛΤΑ (αναλυτικότερα αναφέρονται παρακάτω) έχουν δηλητηριαστεί με χλωρίνη και υδροχλωρικό οξύ. Για ένα διάστημα, το οποιο δε θα αποκαλύψουμε καθώς δε θέλουμε να αποσυρθούν μερικώς οι παρτίδες που κυκλοφορούν, απαλλοτριώσαμε από γνωστες αλυσίδες super market σε όλη την Αττική τα προϊόντα αυτά.
Η σάλτσα για Ceasar σαλάτες τις Hellmans (που ανήκει στην Unilever) ήταν αρκετά εύκολη. Απλά τραβήξαμε το καπάκι με δύναμη, χωρίς να ξεσφραγιστει, αφαιρέσαμε 10mL του προϊόντος και προσθέσαμε 10mL χλωρίνη. Ανακινήσαμε, και το προϊόν δεν παρουσιάζει καμια εμφανή αλλοίωση.
Για το ”Φρέσκο γάλα” της ΔΕΛΤΑ ήταν επίσης απλή η διαδικασία. Το μονο που χρειάστηκε ήταν να εμβολίσουμε μια σύριγγα στο πάνω μέρος της συσκευασίας, να γείρουμε τη συσκευασία, να αφαιρέσουμε 20mL του προϊόντος και να γεμίσουμε με 20mL υδροχλωρικό οξύ (HCl). ξαναπιεσαμε το χαρτόνι για να σιγουρευτούμε ότι δε στάζει και βεβαιωθήκαμε πως είναι σαν καινούργιο.
Για τις σάλτσες ντομάτας Pummaro (της Unilever) ακολουθήθηκε η ίδια διαδικασία με το γάλα, με τη διαφορα ότι χρειάστηκε να ανασηκώσουμε λίγο το πάνω μέρος της συσκευασίας, ώστε να τοποθετηθεί η σύριγγα, να αφαιρέσουμε 10mL προϊόν και να γεμίσουμε με 10mL υδροχλωρικό οξύ. Έπειτα απλά συγκολλήσαμε τα πλαϊνά του πάνω μέρους με λίγη κολλα σε ένα λεπτό πινέλο.
Για τα προϊόντα τις Nestle και της Coca Cola ακολουθήθηκε η εξής διαδικασία: ξεκολλήσαμε ελάχιστα την ετικέτα τους, και στο σημείο της κολλας ανοίξαμε με πυρωμένο τσιμπιδάκι πολύ λεπτή τρυπα ώστε να χωρα ισα ισα η μύτη της σύριγγας και να αφαιρέσουμε 20mL απ’ τα προϊόντα, επανατοποθετώντας 20mL υδροχλωρικού οξέως. Σφραγίσαμε την τρυπα με ελαχιστη σιλικόνη και απλά ξανακολλήσαμε την ετικέτα. Δεν υπήρξε κάποια εμφανής παραμόρφωση του προϊόντος.
Καθ’ όλη τη διάρκεια τις διαδικασίας φροντίσαμε ώστε να μην αφήσουμε καθόλου γενετικό υλικό που να μπορεί να μας ταυτοποιησει, και επίσης μετά το τέλος τις διαδικασίας για όλα τα προϊόντα, καθαρίστηκαν επαρκώς, για ακόμα μεγαλύτερη σιγουριά.
Πιο συγκεκριμένα, απαλλοτριώθηκαν και δηλητηριάστηκαν:
-12 σάλτσες για Ceasar σαλάτες της Hellmans (Unilever)
-23 συσκευασίες σάλτσα ντομάτας Pummaro ”Κλασσική” (Unilever)
-11 συσκευασίες σάλτσα ντομάτας Pummaro ”Πιο συμπυκνωμένη” (Unilever)
-35 συσκευασίες ”Φρέσκο γάλα” της ΔΕΛΤΑ
-12 μπουκάλια Nestea ροδάκινο, της Nestle
-10 μπουκάλια Nestea λεμόνι, της Nestle
-29 μπουκάλια Coca Cola Light
Τα δηλητηριασμένα προϊόντα θα επανατοποθετηθούν στα ράφια μεγάλων αλυσίδων super market σε όλη την Αττική. Να είστε σίγουροι ότι δεν πρόκειται να αποτραπεί κάπως η διαδικασία επανατοποθέτησης, καθώς όπως τα απαλλοτριώσαμε έτσι και θα τα βάλουμε πίσω (μακριά από κάθα είδους ”ματια”, ηλεκτρονικά και μη). Η επανατοποθέτηση των προϊόντων θα ξεκινήσει 3 μέρες ακριβώς μετά την αποστολή του συγκεκριμένου μηνύματος (δηλαδή θα ξεκινήσει από τις 22/12/2016) και θα διαρκέσει ακριβώς 2 εβδομάδες (μέχρι τις 5/1/2017).
Επιχειρησιακή στοχοθεσία της συγκεκριμένης δράσης είναι το σαμποτάζ των παραπάνω εταιρειών μέσω της πλήρους απόσυρσης των προϊόντων τους για τις 2 αυτές εβδομάδες, καθιστώντας σαφές πως δεν αποσκοπούμε να προκαλέσουμε οποιαδήποτε ζημια σε καταναλωτές. Χτυπώντας το μαρκετιστικο προφίλ των συγκεκριμένων μεγαλοεταιρειών, επιδιώκουμε να τους προκαλέσουμε οικονομικό πλήγμα, καθώς, αν θέλουν να είναι ”ασφαλείς” οι πελάτες τους, θα πρέπει να αποσύρουν όλες τις παρτίδες των προϊόντων που θα είναι στα ράφια για όλο το διάστημα κατά το οποιο θα διαρκέσει η δράση.
Για τη δημοσίευση του συγκεκριμένου προειδοποιητικού μηνύματος καθιστούμε υπεύθυνα τα καθεστωτικά μέσα στα οποια έχει αποσταλεί (Καθημερινή, Ζούγκλα, Bloko, Newsbeast). Σε περίπτωση μη δημοσίευσης, με ο,τι αυτό συνεπάγεται, καθαρά υπεύθυνα θα είναι πάλι τα συγκεκριμένα μέσα.
Με την ολοκλήρωση της δράσης θα δημοσιευτεί αναλυτικό κείμενο ανάληψης ευθύνης.
β) Παρατηρήσεις και αποτελέσματα της ενέργειας:
– Η ενέργεια ήταν απόλυτα επιτυχημένη ως προς τις αρχικές της στοχεύσεις. Ήδη από τη δεύτερη μέρα μετά τη δημοσίευση της προκήρυξης οι εταιρείες, μετά και από υποδείξεις της αντιτρομοκρατικής, απέσυραν τα προϊόντα που είχαμε στοχοποιήσει, με αποτέλεσμα επί δυο εβδομάδες να μην έχουν κέρδη από τα προϊόντα αυτά. Αποτέλεσμα ήταν χιλιάδες ευρώ χαμένα για τις συγκεκριμένες εταιρείες, καθώς επίσης και η απόδειξη (για άλλη μια φορα) ότι υπάρχουν τρωτά σημεία τα οποια μπορούν να χτυπηθούν ποικιλοτρόπως και να προκαλέσουν πλήγματα κέρδους και γοήτρου στους καπιταλιστικούς φορείς.
– Είναι προφανές πως η παρούσα ενέργεια δεν αποσκοπούσε να ρίξει τον παγκόσμιο καπιταλισμό και να φέρει κάποια παγκόσμια επανάσταση. Όπως αντίστοιχα καμια επιθετική ενέργεια από μονη της δε δύναται να ρίξει ένα τόσο καλά ριζωμένο σύστημα. Δεν έχουμε αυταπάτες μαζικών επαναστάσεων στο παρόν, ούτε αναθέτουμε τη δράση στο μέλλον. Πράττουμε στο τώρα, μελετώντας τους εχθρούς και μεθοδεύοντας τη δράση μας, με στόχο την άμεση ζημια και τη συσπείρωση συντροφισσών/ων γύρω από τα προτάγματα και τα μέσα του πολεμου μας.
– Σε πρακτικό επίπεδο, είναι επίσης προφανές πως κανένας τυχαίος πολίτης δεν κινδύνευσε, καθώς είχαμε προνοήσει ώστε να δημοσιευτεί και να διαχυθεί η αρχική μας προκήρυξη 3 μέρες πριν ξεκινήσει η επανατοποθέτηση των προϊόντων. Η επανατοποθέτηση όμως δεν υπήρξε κανένας λόγος να συμβεί, καθώς τα προϊόντα είχαν ήδη αποσυρθεί, ο στόχος είχε επιτευχθεί, και εφόσον θα ήταν μεγάλο σφάλμα στα ράφια απ’ τα οποια έλειπαν τα προϊόντα που “στοχοποιισαμε” να πάμε και να επανατοποθετήσουμε τα δηλητηριασμένα.
ii. Λίγα λόγια για τους στόχους του σαμποτάζ
Διαλέξαμε να επιτεθούμε στις συγκεκριμένες εταιρείες καθώς αποτελούν όλες μεγάλα μονοπώλια στον κλάδο τους, εκμεταλλεύονται την εργασία εκατομμυρίων ανθρώπων, ενώ χρησιμοποιούν τα μη ανθρώπινα ζώα είτε για την παραγωγή των προϊόντων τους (ΔΕΛΤΑ) είτε για τη διεξαγωγή πειραμάτων με σκοπό να αποδείξουν την ”αξιοπιστία” των προϊόντων τους. Στην εγχώρια αγορά αποτελούν όλες τεραστια πηγή κέρδους για όλο το ευρύ οικονομικό σύμπλεγμα (από τις ίδιες τις εταιρείες, από τις ίδιες τις μονάδες παραγωγής, μέχρι τις μεγάλες αλυσίδες super market και κάθε σημείο πώλησης). Για κάθε μια από τις εταιρείες, όπως και για τις θυγατρικές τους και για τις εταιρείες με τις οποιες συνεργάζονται, υπάρχουν πάμπολλα περιστατικά που καταδεικνύουν την ίδια τους τη φύση και το πως λειτουργούν.
Πιο συγκεκριμένα:
Τόσο η Unilever όσο και η Nestle ευθύνονται άμεσα για την αποψίλωση των δασών στο Βόρνεο, τη Μαλαισία και την Ινδονησία. Χιλιάδες εκτάσεις έχουν ισοπεδωθεί για να πάρουν τη θέση τους μονοκαλλιέργειες φοινικέλαιου, βασικό συστατικό για αρκετά απ’ τα προϊόντα τους, με τη Unilever να είναι απ’ τους μεγαλύτερους αγοραστές παγκοσμίως. Στις περιοχές αυτές οι ουρακοτάγκοι όπως και κάθε τι άλλο ζωντανό εξοντώνεται, καθώς το φυσικό τους περιβάλλον εξαφανίζεται και η βιομηχανία παίρνει τη θέση του.
Την ίδια στιγμή οι αυτόχθονες πληθυσμοί ξεριζώνονται, ιδιαιτερα μάλιστα όταν αυτοί αντιστέκονται, με παράδειγμα την υπόθεση του χωριου Sungai Beruang στην Ινδονησία. H Wilmar, εταιρεία με την οποια η Unilever συνεργάζεται και την οποια θα συναντήσουμε και παρακάτω, με τη βοήθεια τις αστυνομίας και παραστρατιωτικών οργανώσεων κατέστρεψε το χωριο το οποιο βρίσκεται στη μέση μιας φυτείας 40.000 εκταρίων, και κατοικείται απ’ την αυτόχθονη μειονότητα των Suku Anak Dalam. 700 ένοπλοι στρατιώτες επιτέθηκαν στο χωριο καταστρέφοντας 40 σπίτια, τρομοκρατώντας τους κατοικους και τραυματίζοντας κάποιους απ’ αυτούς. Οι κάτοικοι του εν λόγω χωριου αλλα και της ευρύτερης περιοχής αντιστέκονται στην καταστροφή του δασους απ’ τη βιομηχανία φοινικέλαιου λόγω των μονοκαλλιεργειών. Στο Sungai Buayan της Ινδονησιας οι κάτοικοι εκδιώχθηκαν απ’ τα σπίτια τους και η γη τους αποψιλώθηκε. Παραστριωτικοι και δυνάμεις ασφαλειας απ’ την αδερφική εταιρεία της Wilmar, Asiatic Persada, κατέστρεψαν το χωριο.
Οι εταιρείες αυτές επιχειρούν την ίδια στιγμή να προτάξουν ένα πράσινο πρόσωπο με περιβαλλοντολογικές ‘ανησυχίες”. Στην πραγματικότητα, σε οποιες αλλαγές προς αυτήν την κατεύθυνση κι αν έχουν προβεί, αυτές πάντα προέρχονται από εξωτερικές πιέσεις ικανές να επηρεάσουν τα κέρδη τους και εν τελει αποσκοπούν στην κατασκευή ενός ”άνθρωπινου” και οικολογικού προφίλ φιλικό προς τους καταναλωτές σε μια εποχή που η οικολογία πλασάρεται και πουλάει ως trend.
Unilever και Nestle έχουν επίσης διασυνδεθεί με την παιδική και καταναγκαστική εργασία, σε χώρες του λεγομενου ”τρίτου κόσμου”, μέσω των εταιρειών-προμηθευτών με τις οποιες συνεργάζονται. Παιδιά δουλεύουν έως και 13 ώρες την ημερα, ερχόμενα πολλές φορες σε επαφή με βαριά χημικά και φυτοφάρμακα. Η Nestle επίσης φαίνεται να προμιθεουτεται κάποιες απ’ τις πρώτες ύλες της, συγκεκριμένα κακάο απ’ την Κυανή Ακτή και την Γκάνα, που παράγονται απ’ την εξαναγκαστική εργασία παιδιών. Η ίδια εταιρεία μάλιστα έχει δηλώσει πως παρότι το ζήτημα την απασχολεί, δεν μπορεί να διασφαλίσει ότι οι πρώτες ύλες της φτιάχνονται χωρίς τη χρήση καταναγκαστικής εργασίας.
Και οι δυο προαναφερθείσες εταιρείες διεξάγουν πειράματα σε μη ανθρώπινα ζώα για την υποτιθέμενα ”προστασία” των καταναλωτών με το σχετικά πρόσφατο και γνωστό παράδειγμα όπου 96 ποντίκια τέθηκαν σε απομόνωση και ταΐστηκαν διά της βίας με διατροφή αποκλειστικά αποτελούμενη από τσάι για 6 μέρες, πριν μολυνθούν με το βακτήριο E.Coli, ή την περίπτωση των εγκυμονουσών λαγών που τους χορηγήθηκε υπό δοκιμη σκεύασμα αδυνατίσματος και δολοφονήθηκαν λίγο πριν γεννήσουν. Όλα αυτά για τα προϊόντα της Unilever και της Nestle. Επίσης, μερικές γνωστες εταιρείες που ανήκουν στη Unilever και δοκιμάζουν τα προϊόντα τους σε μη ανθρώπινα ζώα είναι η Axe, η Noxzema, η Dove, η Timotei και η Cif.
Η Coca Cola είναι υπεύθυνη για την ξηρασία και τη μόλυνση του υπεδάφους σε περιοχές της Iνδιας όπου και διατηρεί 58 εργοστάσια εμφιαλωμένου νερού, αναγκάζοντας τις τοπικές κοινωνίες να εγκαταλείψουν τη γεωργία και τον μέχρι τότε τρόπο ζωής τους, με παραδείγματα ανθρώπων να πρέπει να περπατήσουν μέχρι και 5 χιλιόμετρα για την εύρεση καθαρού νερού. Η Coca Cola έφτασε μέχρι το σημείο να χαρίζει η ακόμα και να πουλα μέρος των αποβλητων της ως λίπασμα στους αγρότες, λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε φώσφορο, τα οποια βρέθηκαν να έχουν υψηλά ποσοστά καδμίου, καθιστώντας τα βλαβερά.
Όλα αυτά είναι απλά κάποια ελάχιστα παραδείγματα, καθώς η λίστα είναι πολύ μεγάλη.
Τέλος, η ΔΕΛΤΑ βασίζεται εμφανέστατα στην εκμετάλλευση μη ανθρωπινων ζωων. Μπουκάλια με εικόνες χαρούμενων αγελάδων και διαφημίσεις με ελευθερα ζώα να παίζουν σε καταπράσινα λιβάδια καθώς στοργικοί κτηνοτρόφοι τα επιτηρούν, πλασάρουν στους καταναλωτές που επιλεγουν να εθελοτυφλούν μια πλαστή εικόνα, καθησυχάζοντας την οποια αναταραχή μπορεί να προκαλέσουν οι πραγματικές εικόνες. Εν τελει, οι καταναλωτές που ελάχιστα αναρωτιούνται η θέλουν να γνωρίζουν για το πως έφτασαν τα προϊόντα στα χερια τους. Μη ανθρώπινα ζώα θα περάσουν όλη τη σύντομη και μίζερη ζωή τους σε αιχμαλωσία. Θα γεννηθούν, θα ζήσουν και ύστερα θα πεθάνουν σε άθλιες συνθήκες εγκλεισμού. Θα “παραταιστουν” ορμόνες και αντιβιοτικά ώστε να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στους εξοντωτικούς ρυθμούς ”παραγωγής”, θα βιαστούν-γονιμοποιηθούν διά της βίας συστηματικά, και τα μωρά τους θα απομακρυνθούν από αυτές αμέσως μετά τη γέννηση τους για να σφαχτούν και αυτά με τη σειρά τους για το κρέας που θα στολίσει τα γιορτινά και μη τραπέζια.
iii. Ο ανθρωποκεντρισμός και η αποτύπωση του σε κάθε ανθρώπινη αλληλεπίδραση
Χιλιετίες ολόκληρες καταδυνάστευσης της φύσης από ανθρώπινους πολιτισμούς. Χιλιετίες πρωτοκαθεδρίας απέναντι σε κάθε τι ζωντανό, σε κάθε βιότοπο, σε οτιδήποτε υπάρχει. Τα πάντα ”χαρίζονται’ προς εκμετάλλευση για ένα τέρας που διαρκώς πεινα και κυνηγά να καταβροχθίσει οτιδήποτε ορθώνεται γύρω του. Ένα τέρας για το οποιο η μονη σημασία του φυσικού περιβάλλοντος είναι η απομύζηση κάθε πόρου προς κέρδος. Δάση, υδροβιότοποι, ορεινές περιοχές, πεδιάδες, κάθε χώρος υφίσταται για να συντηρεί το ανθρώπινο τέρας. Ο απόλυτος ανθρωποκεντρισμός, που σαφώς δεν αποτελεί δημιούργημα ούτε του καπιταλισμού, ούτε κάποιου αλλου οικονομικού και πολιτικού συστήματος, είναι βαθύτατα ριζωμένος στη μαζική νοοτροπία. Είναι αυτός που επιβάλλει αξιες καθαρά ιεραρχικές, εργαλειακές και χειριστικές, που κάνει τον άνθρωπο να νιώθει παντοδύναμος, να αισθάνεται το κέντρο του κόσμου και να συμπεριφέρεται στα πάντα ως αντικείμενα.
Εμφανέστατη απόρροια της ανθρωποκεντρικής αντίληψης αποτελεί ο σπισισμος. Νοοτροπία και πρακτική που αποτυπώνει τα μη ανθρώπινα ζώα ως σώματα προς εκμετάλλευση κάθε είδους. Αρχικά για τροφή, έπειτα για ένδυση, στη συνεχεια για δουλειές και τέλος για πειράματα. Τα μη ανθρώπινα ζώα δέχονται την απόλυτη αντικειμενοποίηση.Λογαριάζονται σαν οι αιώνιοι υποτελείς των ανθρωπινων πολιτισμών. Ο σπισισμος, ως παραγωγο του ανθρωποκεντρισμού, αποτελεί βαθιά ριζωμένη αντίληψη, εσωτερικευμένη στα πιο πολλά μυαλά ως το ”λογικό”, αφού ”ό άνθρωπος έχει τη δύναμη και τη συνείδηση, άρα ο άνθρωπος καθορίζει τις φυσικές δυναμικές”.
Η σχέση με τα μη ανθρώπινα ζώα είναι βαθύτατα δηλωτική της εξουσιαστικής επιθυμίας που κυοφορείται απ’ την πλειονότητα των ανθρώπων, επιθυμία που καταγράφεται απ’ την αρχαιότητα και που προβάλλεται πάνω και στις περισσότερες κοινωνικές σχέσεις, απ’ την πατριαρχία και τον σεξισμό, μέχρι τον εγκλεισμό και τις πλειοψηφικές ή μειοψηφικές δικτατορίες. Κάθε έμβιο on υπάρχει μονο προς χρήση απ’ τον άνθρωπο, ως αντικείμενο που κοστολογείται με βάση τις επιθυμίες και τις ανάγκες του ανθρώπου. Είναι λοιπόν τυχαίες οι αντιστοιχίες με κάθε εκμεταλλευτικό οικονομικό σύστημα, με κάθε πατριαρχική αντίληψη, με κάθε ιεραρχικό πολιτικο σύστημα, και γενικά με κάθε τι που χτίζει νόρμες και κανονικότητες; Η πλειοψηφία των ανθρωπινων σχέσεων δομείται ως αντανάκλαση της κυριαρχικής θέλησης. Κι έτσι επικρατούν δίπολα ισχύος, όπου οι αδύναμες/οι αποσιωπούνται και παραδίδονται στη λήθη. Μα εδώ έξω υπάρχουν και κάποιες/οι που θυμούνται. Αναλύουν, επεξεργάζονται, στοχεύουν και επιτίθενται εναντια στον ανθρωποκεντρισμό και κάθε άθλιο προϊόν του, εναντια σε κάθε ιεραρχικό σύστημα, εναντια στην ευρύτερη κουλτούρα της κυριαρχίας.
iv. Εναντια στην κουλτούρα και την ηθική της κατανάλωσης
Εχθρευόμαστε απόλυτα τη μαζική καταναλωτική κουλτούρα, τον πολιτισμό που σαν επίκεντρο έχει την ιδιότητα του καταναλωτή και κατ’ επέκταση την ηθική της θεοποίησης της παραγωγής και της κατανάλωσης, με όλο το εξουσιαστικά διαμεσολαβημένο σύμπλεγμα σχέσεων που έχει ως αναγκαίο και φυσικό επακόλουθο.
Η απόλυτη αδιαφορία ως προς τις συνθήκες παραγωγής των προϊόντων, η εκστατική μανία προσήλωσης στο υλικό, η επέλαση απέναντι σε οικοσυστήματα και βιότοπους που φιλοξενούν εκατομμύρια μη ανθρώπινες μορφές ζωής, η θεώρηση των μη ανθρωπινων ζωων ως κρέας και μηχανές, είναι αναπόσπαστα στοιχεια του καπιταλισμού και του πως αυτός έχει εσωτερικευτει και εισχωρήσει σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Η ψυχρότητα της σωρού του μη ανθρωπινου ζώου που αντιμετωπίζεται ως αντικείμενο και καταλήγει στον θάνατο μετά από πειράματα, η ψυχρότητα της μηχανής που έκανε κύμα το άψυχο κορμί του, η ψυχρότητα της πλαστικής συσκευασίας που περιλαμβάνει το προϊόν, η ψυχρότητα της μηχανοποιημένης και προβλέψιμης ρουτίνας που απαιτεί η παραγωγή, όλα αυτά διαμορφώνουν την ψυχρότητα και την απάθεια στα ματια και τις αντιλήψεις του σύγχρονου ανθρωποτυπου του πολιτισμένου καταναλωτή, του φιλήσυχου πολίτη, του εργάτη που δεν έχει βλέψεις πέρα απ’ τη βελτίωση των συνθηκών σφαγής του, της κάθε ατομικότητας που δε διανοείται αυτοπλήρωση πέρα από και εναντια στην κυρίαρχη νόρμα.
Το πνεύμα της κατανάλωσης αναδύεται στην πιο φανταχτερή μορφή και εξόφθαλμη μορφή του κατά τη διάρκεια των επισημων ”γιορτών”. Στο μέσο μυαλό ταυτίζεται με μια ευκαιρία φθηνότερης, ξέφρενης κατανάλωσης. Κατανάλωση περισσότερης σάρκας, κατανάλωση διασκέδασης, μόδας, εορταστικών συσκευασιών, κατανάλωση, κατανάλωση, κατανάλωση. Η ευτυχία, η ζωτικότητα, η απόλυτη ηδονή όταν το προϊόν φτάνει στα χερια σου. Το γέμισμα μιας άδειας ζωής.
Σαφώς και οι γιορτές αποτελούν εξαιρετική βαλβίδα αποσυμπίεσης από την κατά τα αλλα μίζερη και κενή καθημερινότητα. Σαφώς και πάντα εξυπηρετούν την κυρίαρχη συστηματοποιημένη κοινωνική δομή. Οι εκπτώσεις, τα δώρα, τα οικογενειακά τραπέζια, τα φώτα, τα χρώματα, τα στολίδια, όλα αυτά είναι που τροφοδοτούν τις ματωμένες εργατοώρες, τα επόμενα πεσόντα μη ανθρώπινα ζώα για χάρι της ανθρώπινης υγείας (μέσω πειραμάτων), της τροφής, της διασκέδασης, τα επόμενα παγωμένα, αδιάφορα και αιμοδιψή βλέμματα στους δρόμους, τη διαιώνιση με λίγα λόγια της κυριαρχίας του καπιταλισμού, του κρατισμού και κάθε συστηματοποιημένης ιεραρχίας, αλλα και της αποδοχής αυτής της κυριαρχίας από κάθε μη προνομιούχα ατομικότητα.
Γι’ αυτό επιλέξαμε να πραγματοποιήσουμε την παρούσα ενέργεια σε περίοδο ”γιορτών”, με σκοπό να χτυπήσουμε έστω και στο ελάχιστο την παραπάνω διωνυμική ηθική του καταναλωτή-παραγωγου, να προκαλέσουμε το ελάχιστο πλήγμα στις σχέσεις που αποτελούν αποκύημα της παραπάνω ηθικής και κουλτούρας.
v. Αναρχική βία και η μεθοδευμένη οικειοποίησή της
Η παρούσα συμβολή μας στον πόλεμο εναντια στον κρατισμό, την πατριαρχία, τον ανθρωποκεντρισμό, κάθε εκμεταλλευτικό οικονομικό σύστημα, και κάθε μορφή ανθρώπινης συστηματοποιημένης κυριαρχίας, θα θέλαμε να συνοδεύεται απ’ την αντίληψη ότι η αναρχική βία είναι κάτι άμεσα οικειοποιήσιμο απ’ την/on καθεμια/ένα, σε συνάρτηση με το αν εν τελει επιθυμεί τη σύγκρουση και το υλικό πλήγμα σε κάθε εξουσιαστή και με το κατά ποσο δύναται να ρισκάρει να βρεθεί αιχμάλωτη/ος ή νεκρή/ός. Ο πόλεμος που δομούμε φροντίζουμε να βρίσκεται σε πλήρη συνάφεια με τις σχέσεις που κυνηγάμε να χτίσουμε. Δε γνωρίζει έμφυλα προνόμια, προνόμια σωματικής δύναμης η διανοητικές διαβαθμίσεις. Δεν ανταποκρίνεται σε ρόλους και νόρμες συμπεριφοράς. Αντίθετα, επιδιώκει το τσάκισμα των παραπάνω. Το τσάκισμα της εξειδίκευσης πάνω στη βία, το τσάκισμα πάσης φύσεως μονοπώλησης της, το τσάκισμα εν τελει κάθε αποκλεισμού πάνω στην άσκησή της.
Θεωρούμε πως η αναρχική βία είναι χρήσιμο να μεθοδεύεται και να αποσκοπεί συνεχώς στην όξυνσή της, αλλα να παραμένει ένα μέσο που σκοπό έχει την εδώ και τώρα πρόκληση κενών και πληγών σε κάθε είδους εξουσία. Όταν η βία γίνεται σκοπός, αποδεικνύεται πως παραμένει στάσιμη, ανεξερεύνητη, ανεπαρκής, προβλέψιμη, και αποκρούεται, αποφεύγεται, αφομοιώνεται η αντιστρέφεται πολύ εύκολα. Aυτο συμβαίνει διότι όταν η επιθυμία για άσκηση βίας καθεαυτή αποτελεί κίνητρο κάθε βίαιης πράξης, και όχι η αποστροφή προς κάθε εξουσία, η τελμάτωση και αυτοπληρωση είναι πολύ πιο εύκολη και δε χρειάζεται να πάει παραπέρα. Για όσες/ους όμως έχουν ως κίνητρο την αποστροφή και την αηδία προς κάθε εξουσιαστή και κάθε κυριαρχική κοινωνική σχέση, όση βία και να ασκήσουν γνωρίζουν πως ποτε δε θα είναι επαρκής. Η συνεχής μελέτη και επιχειρησιακή και οργανωτική αναβάθμιση του αναρχικού μας πολεμου είναι μονόδρομος για εμάς.
Μιλάμε και πράττουμε ως αναρχικές μειoψηφιες. Οι βλέψεις μας δεν αγγίζουν μαζικές επαναστάσεις και σίγουρα οι επιθέσεις μας δεν αυταπατόμαστε πως θα διαλύσουν ένα παγκόσμιο πολιτισμικό στερέωμα που δεν έχει απλά εγκαθιδρυθεί, αλλα έχει εσωτερικευτει και από την πλειοψηφία των μη προνομιούχων του. Κυνηγάμε στιγμές ζωής βασισμένης στις επιθυμίες και τα πάθη μας. Επιθυμίες και πάθη που δεν ικανοποιούνται με ταξικές επαναστάσεις που είτε δεν αγγίζουν καθόλου είτε αγγίζουν επιδερματικα μονο μορφές κυριαρχίας όπως η πατριαρχία, ο σπισισμος, ο ανθρωποκεντρισμός, η καθημερινή απληστία επιβεβαίωσης εις βάρος άλλων. Επιδιώκουμε λοιπόν να στρέψουμε τα πυρά μας απέναντι σε κάθε θεσμό που τις διαιωνίζει και σε κάθε τέτοια σχέση που τις αναπαράγει στο παρόν, χωρίς να υποχωρούμε ως προς την έκφραση του μισους μας προς όλες τις παραπάνω μορφές ανθρώπινης κυριαρχίας.
Είμαστε λοιπόν μακριά από ”ειδικούς” της αναρχικής βίας, μακριά από όσους αναθέτουν σε κάποιο άγνωστο μέλλον τη σύγκρουση με ο,τι μας στερεί τη ζωή, μακριά από lifestyle υποκουλτούρες βίας η μη βίας, που στοχεύουν απλά στην εγκαθίδρυση μιας εναλλακτικής αθλιότητας η οποια κανέναν κίνδυνο δεν εγκυμονεί απέναντι στις κυρίαρχες σχέσεις.
vi. Πράσινη Νέμεσις: Συμβολή στη διάχυση της οικοτερροριστικής θεωρίας και πρακτικής
Η δράση αυτή αποτελεί μέρος του σχεδίου Πράσινη Νέμεσις, καθώς επιδιώκουμε τη στήριξη και τη διάχυση του. Θέλουμε να δούμε να πολλαπλασιάζονται οι άμεσες επιθέσεις σε εξουσιαστικούς στόχους, όχι τόσο υπό το συγκεκριμένο σχέδιο, αλλα σε γενικότερο επίπεδο. Θεωρούμε πως το συγκεκριμένο κάλεσμα αποτελεί απλά μια πολύ καλή ευκαιρία να τεθούν βάσεις συσπείρωσης ατόμων και επιθετικών πρακτικών. Οικονομικό σαμποτάζ σε μεγαλοεταιρείες, πυρπόληση των οχημάτων τους, ανατίναξη, εμπρησμοί και βανδαλισμοί στα εργοστάσια τους, επελευθέρωσης μη ανθρωπινων ζωων, κάθε είδους δράση μας φαίνεται εξίσου όμορφη και χρήσιμη και θα χαιρόμασταν να δίνεται ώθηση για τη δημιουργία συνεχώς νέων αναρχικών πυρήνων επίθεσης που μετουσιώνουν τη θεώρηση τους σε πράξη.
Ανεβάζουμε τον πήχη της αναρχικής βίας. Δεν αυτοεγκλωβιζομαστε στο συμβολικό πεδίο και τις μαζικές δυνατότητες, καθώς επιθυμούμε να συμπληρώσουμε το μωσαϊκό της αναρχικής δράσης με ενέργειες πιο αναβαθμισμένης βίας, αντιμετωπίζοντας όμως κάθε μορφή δράσης ισάξια, εναντια στη λογική των πρωτοποριών και των ελίτ που βγαίνουν μπροστά και οι άλλες/οι ακολουθούν.
Υποστηρίζουμε τον ανορθόδοξο πόλεμο εναντια σε κάθε μορφή εξουσίας, πρακτική που θεωρούμε ότι μπορεί να ενσαρκωθεί στο άτυπο μοντέλο δράσης της FAI. Εναντια σε βραδυκίνητες στρατηγικές αναμονής ιδανικών συνθηκών, επιλέγουμε εμείς τον τόπο και το χρόνο της κάθε σύγκρουσης. Φροντίζουμε να βρισκόμαστε σε θέση επίθεσης, επιλέγοντας εμείς τους ορους τις, αποφεύγοντας λογικές στημένων ραντεβού, καθώς θέλουμε να λάβουμε προβάδισμα, να γίνουμε απρόβλεπτες/οι και αποτελεσματικές/οι. Όπως διαχρονικά αποδεικνύουν οι δυναμικές πολεμου, όταν ο οργανωτικά και στρατιωτικά αδύναμος (στη θέση του οποιου βρισκόμαστε εμείς) συνεχώς αμύνεται, συνεχώς και θα υποχωρεί, συνεχώς και θα πλήττεται περισσότερο.
Η συμβολή μας στο σχέδιο Πράσινη Νέμεσις και στο εγχείρημα της FAI αποτελεί μια έμπρακτη απάντηση εναντια σε κάθε είδους ευαγγέλιο ορθής χρήσης της βίας και των συγκυριών, όπως επίσης και μια στοιχειώδη συνεισφορά στη συνεχίσει του ισοτιμου διαλογου που ανοίγεται μέσω των δράσεων μας, με σκοπό τη βελτιωση μας με υλικούς και οργανωτικούς ορους.
ΥΓ.: Η παρούσα ενέργεια αποτελεί μια πράξη αλληλεγγύης στις συντρόφισσες Πόλα Ρούπα και Κωνσταντίνα Αθανασοπούλου, μέλη του Επαναστατικού Αγώνα, οι οποιες συνελήφθησαν στις 5/1/2017, και που από την πρώτη στιγμή της αιχμαλωσίας τους στάθηκαν πολεμικά και αξιοπρεπώς προχωρώντας σε απεργία πεινας και δίψας εναντια στην ομηρία του 6χρονου παιδιού της Πόλας και του Νίκου Μαζιώτη. Ο στόχος της απεργίας, το να μείνει το παιδί με τους συγγενείς της Πόλας, τελικά πέτυχε και το παιδί δόθηκε στη γιαγιά του στις 9/1. Η ενέργεια μας επίσης αφιερώνεται στα συντροφια στην Ιταλία που κατηγορούνται για συμμετοχη σε δράσεις της FAI-IRF, και επίσης στη μνήμη του συντρόφου Sebastian Oversluij, ο οποιος έπεσε νεκρός στις 13/12/2013 από πυρά σεκιουριτά, τη στιγμή που προσπάθησε να απαλλοτριώσει τράπεζα στη Χιλή.
Πυρήνας Acta Manent
FAI – ELF / Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία – Μέτωπο Απελευθέρωσης Γης
10/01/2017
Αναδημοσιεύουμε από: Athens indymedia
Leave a Reply