Αθήνα: Ανάληψη ευθύνης για εμπρηστικές επιθέσεις

Η χούντα δεν έχει πάντα το πρόσωπο της στρατιωτικής δικτατορίας ή της φασιστικής κυβέρνησης. Η δημοκρατία μπορεί, και είναι, ένα αυταρχικό και απολυταρχικό σύστημα όπως κάθε φασιστικό (ή σοσιαλιστικό) καθεστώς. Είναι απαραίτητο να ξέρουμε πώς να αναγνωρίζουμε την πραγματικότητα όπως είναι, χωρίς να περιμένουμε τα αποτελέσματα της δικτατορίας ή του φασισμού, ούτε και να αποκαλούμε τα πάντα “φασισμό” ακολουθώντας την αριστερή ηθική όπου κάθε “κακό” αποκαλείται “φασισμός” θεωρώντας την δική τους ηθική ως απόλυτα σωστή και αποδεκτή.

Η νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική δημοκρατία, χωρίς να είναι “φασιστική” είναι ήδη αηδιαστική. Και ακόμα χειρότερα, η σοσιαλ-δημοκρατία έχει αποδείξει ότι είναι πιο αποτελεσματική ως κοινωνικός έλεγχος/κοινωνική ειρήνη και ως συντριβή της αντίστασης, πολύ περισσότερο από κάθε φασιστικό καθεστώς.

Κάθε πολιτική που στοχευεί στην “ισότητα” (οικονομική, έμφυλη, φυλετική κτλπ) στην “ελευθερία” και τα “δικαιώματα” κρύβει το δόγμα που επικεντρώνεται στην επιβολή της κοινωνικής ειρήνης και της αρμονίας μεταξύ των διάφορων φορέων που σχηματίζουν την κοινωνία για μια τέλεια λειτουργία του συστήματος και την επιβίωσή του. Ενόψει αυτών των εξελίξεων και αυτής της πραγματικότητας, θεωρούμε ότι η απάντηση και η αντίσταση που δόθηκε από το κίνημα ήταν, μέχρι τώρα και κατά κύριο λόγο, ελάχιστη έως καθόλου αποτελεσματική, πέφτοντας στην παγίδα της επανάληψης, των ίδιων συνηθειών, συχνά αργών και γραφειοκρατικών διαδικασιών. Αντί να διευκολύνεται ο αγώνας, κωλεσυεργεί και γίνεται εξαιρετικά δύσκολος.

Η πρόταση μας είναι η σύγκρουση στο εδώ και τώρα.

Πιστεύουμε ότι αυτό είναι πιο απαραίτητο από ποτέ για να επαναφέρουμε τις μαχητικές πράξεις του αγώνα που φαίνεται ότι έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα. Οι προπαγανδιστικές πορείες, η αφισοκόλληση, οι μικροφωνικές, τα συνθήματα σε τοίχους δεν είναι επικίνδυνες πρακτικές όταν δεν συνοδεύονται από επιθετικές πράξεις. Ο δρόμος προς την εξέγερση ανοίγεται μπροστά μας με καθημερινές επιθετικές δράσεις, αντίσταση και σαμποτάζ.

Οι καταστροφές, οι εμπρησμοί, οι καταδρομικές και οι συγκρούσεις έχουν οικονομικό/πολιτικό κόστος και είναι δύσκολο να το κρύψουν. Υποστηρίζουμε, δίχως ντροπή, τις βίαιες πρακτικές του εμπρησμού, τις βόμβες, τις συγκρούσεις στις πορείες, τις εκτελέσεις, τις καταδρομικές και τον ένοπλο αγώνα. Στην πραγματικότητα, το κράτος αισθάνεται απειλή όταν μιλάμε με τη γλώσσα της εξέγερσης, των εκατομμυρίων ζημιών, του χυμένου αίματος των υπαλλήλων και των εκπροσώπων του. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να ανοίξεις διάολογο με το κράτος. Πρέπει να απαντήσουμε στην τρομοκρατία τους με τρομοκρατία.

Δεν σταματάμε και δεν περιμένουμε το λαό και τους “προλετάριους”, χωρίς ταξική συνείδηση, για να εξεγερθούν και να αντισταθούν την επόμενη φορά που θα χώσουν το χέρι στην τσέπη και θα πιάσουν μονάχα τη φόδρα. Δεν πρέπει ποτέ να σταματήσουμε τις δράσεις μας και απλά να περιμένουμε. Οι δράσεις μας είναι μια άμεση απάντηση ενάντια στην κοινωνική απάθεια που επιτρέπει την διατήρηση της μιζέριας και της καταπίεσης.

Τις τελευταίες μέρες του Οκτώβρη και αρχές του Νοέμβρη, όσο οι μάζες ήταν κλεισμένες στα σπίτια τους φοβισμένοι και υπακούοντας τους νόμους, σπάσαμε την νυχτερινή απαγόρευση κυκλοφορίας και βάλαμε φωτιά στους παρακάτω στόχους:

Σε ένα όχημα του ΟΤΕ στου Ζωγράφου.

Σε ένα όχημα του ΟΤΕ και σε ένα ακόμα κρατικό όχημα στο Γκύζη.

Χαιρετίζουμε τις επιθετικές πρωτοβουλίες που έλαβαν χώρα τις τελευταίες ήμερες στην Αθήνα αλλά και σε άλλες περιοχές.

ΟΡΓΑΝΩΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΕΠΙΤΕΘΕΙΤΕ

Αναρχικοί/Αναρχικές