ΤΟ ΨΗΦΙΑΚΟ-ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΚΥΒΕΡΝΟΔΙΚΤΥΟ 5G ΚΑΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΠΛΩΣΗ ΤΟΥ

ΤΟ ΨΗΦΙΑΚΟ-ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΚΥΒΕΡΝΟΔΙΚΤΥΟ 5G ΚΑΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΠΛΩΣΗ ΤΟΥ

Το ακόλουθο κείμενο το αφιερώνουμε στη μνήμη του αναρχικού αγωνιστή Γιώργου Βλασσόπουλου

Εισαγωγή

Σήμερα βρισκόμαστε ιστορικά ξανά στο μέσο μιας παγκόσμιας τάξης η οποία αποσυντίθεται. Με αφετηρία τις ήττες των Η.Π.Α. στη Μέση Ανατολή (το ιρακινό καθώς και το αφγανικό τέλμα), είμαστε εκ νέου μάρτυρες της ανάδυσης περισσότερο ή λιγότερο μεγάλων δυνάμεων, οι οποίες εξοπλίζονται μέχρι τα δόντια με στόχο να κατακτήσουν μια θέση κάτω από τον ήλιο.

Έχοντας παρέλθει η εποχή των μεγάλων μπλοκ των συνασπισμών (η αποκαλούμενη ψυχροπολεμική περίοδος) μαζί με τα μεγάλα τους αφηγήματα, ο πολυπολικός καπιταλισμός δίνει μορφή σε ένα καινούριο σύστημα μικρών αυτοκρατοριών (έστω και φανταστικών, βλέπε π.χ. τον νεοθωμανισμό) και μικρών αφηγημάτων που βαδίζουν όλα τους, χωρίς εξαίρεση, προς την ίδια κατεύθυνση: ένα νέο άκομψο και ημιάγριο εθνικισμό υπό τη προτροπή του συνθήματος «είμαστε όλοι μέσα στην ίδια βάρκα» και «ο σώζων εαυτό σωθείτω».

Όλες αυτές οι συνθήκες μιας ευρύτερης κοινωνικής κρίσης που συσσωρεύονταν, υπό διάφορες μορφές, εδώ και κάποιες δεκαετίες (τουλάχιστο με αφετηρία το γκρέμισμα του τείχους του Βερολίνου) έφτασαν πλέον, όσο αφορά την κυριαρχία, σε ένα αποφασιστικό σημείο καμπής τους για τις οποίες ο κορωναϊός αποτέλεσε τον επικρουστήρα.

Τα αφεντικά παντού σε ολόκληρο τον κόσμο αρχίζουν να αντιλαμβάνονται το αδιέξοδο να συνεχίσουν να υλοποιούν τα κέρδη τους κατά τον ίδιο τρόπο που έκαναν κατά τη διάρκεια των τελευταίων 40 χρόνων. Γνωρίζουν φυσικά ότι οποιαδήποτε μορφή οικονομικού ελιγμού κι’ αν ακολουθηθεί, στο τέλος, θα τον φορτώσουν στο μεγαλύτερο μέρος του, όπως πάντα, πάνω στις πλάτες του προλεταριάτου.

Η νέα πολεμική οικονομία βρίσκεται προ των πυλών. Οι στρατιωτικού χαρακτήρα απαγορεύσεις (prova generale) που δρομολογήθηκαν εξ αφορμής της υγειονομικής πανδημίας του covid-19 αποτελούν την πρόγευση των γενικευμένων μέτρων στρατιωτικού ελέγχου που δρομολογούνται σε ευρύτερο κοινωνικό επίπεδο. Αυτά τα μέτρα, χάρη στον ρόλο του Π.Ο.Υ. και στην επικοινωνιακή δικτατορία των διεθνών Μ.Μ.Ε., συνεπικουρούμενα ακολούθως από την «εξαναγκαστική» σιωπή της πλειοψηφίας της διεθνούς επιστημονικής «ιατρικής κοινότητας», κατέστη σε μεγάλο ποσοστό εφικτό να εσωτερικευθούν ψυχολογικά (ψυχικός πόλεμος) πατώντας στη χειραγώγηση του συναισθήματος του ανθρώπινου φόβου και της ανασφάλειας που δημιουργήθηκαν τεχνηέντως, απέναντι στη διασπορά ενός «πρωτοφανή» και «άγνωστου» -ακόμη και αόρατου- σύμφωνα πάντα με την επίσημη εκδοχή, ιού ο οποίος «δεν έχρηζε οποιασδήποτε θεραπείας παρά μόνο της μαζικής καραντίνας αρχικά και του μαζικού (βιοτεχνολογικού) εμβολιασμού ακολούθως».

Η de facto δημιουργία μιας νέας μορφής κοινωνικού apartheid διαμέσου του επιχειρούμενου διαχωρισμού μεταξύ εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων (πέρα από οποιαδήποτε αναφορά σε αφηρημένα συνταγματικά δικαιώματα ή αντίθετα σε ανορθολογικούς ισχυρισμούς θρησκευτικού χαρακτήρα) αποδεικνύει πλέον συγκεκριμένα ότι η στόχευση βάθους του κράτους και του κεφαλαίου είναι η απόκτηση του ολικού ελέγχου (όχι άρα μονάχα του ιδεολογικού και του οικονομικού) της ζωής των υπηκόων του που δεν θα είναι σε θέση να διαθέσουν ελεύθερα (σε καθαρά φυσικό επίπεδο) ούτε το ίδιο τους το σώμα. Ταυτόχρονα όμως καταδεικνύει ότι η διαδικασία του σύγχρονου ιμπεριαλισμού και της αποικιοκρατίας δεν αφορά (με βάση την τεχνολογική εξέλιξη) μονάχα το εξωτερικό περιβάλλον και τους κατοίκους του, αλλά ανοίγει ένα επιπλέον καινούριο κεφάλαιο στην ιστορία της κυριαρχίας του οποίου ο απώτερος στόχος είναι η προοδευτική εισβολή και η καθολική μετατροπή του ανθρώπινου σώματος και του μυαλού σε καθαρή πληροφορία (βλέπε «διανθρωπισμό» και την άρρηκτη σχέση του με τις στρατιωτικές δομές ασφάλειας του αμερικάνικου κράτους και τις πολυεθνικές της τεχνο-επιστήμης), σύμφωνα πάντα με τις επιταγές μιας νέας μορφής θεολογίας που στις ημέρες μας αποκαλείται επιστημονική πρόοδος και τεχνολογική ανάπτυξη.

Φυσικά, ο ορισμός αυτός είναι μονάχα επιφανειακός. Στο βάθος, η κινητήρια δύναμη της παραμένει η καπιταλιστική κερδοφορία που πηγάζει από την εκμετάλλευση και η κρατική κυριαρχία που είναι πάντα ιστορικά σε θέση για να την εγγυηθεί.

Η νέα διαφαινόμενη γενικευμένη κοινωνική συνθήκη του δημοκρατικού ψηφιακού ολοκληρωτισμού βρίσκεται πλέον, σε παγκόσμιο επίπεδο, προ των πυλών.

Για μια ακόμη φορά στη σύγχρονη κοινωνική ιστορία, η απανταχού πολιτική αριστερά βρίσκεται με τη στάση της στην οπισθοφυλακή της κοινωνικής αφύπνισης αλλά πανέτοιμη, όπως πάντα, για να αναλάβει όταν οι συνθήκες θα το απαιτήσουν ξανά, τη βρώμικη δουλειά για λογαριασμό του κράτους και του διεθνούς κεφαλαίου.

Από τη άλλη, διαφαίνεται επίσης ξεκάθαρα αυτή τη στιγμή ότι, ο δημοκρατικός ψηφιακός ολοκληρωτισμός είναι ακριβώς η άλλη όψη του νομίσματος που όλοι μας καλούμαστε να πληρώσουμε για την απαιτούμενη ψηφιακή και ενεργειακή μετάβαση με «οικολογικό» πρόσημο και αποτύπωμα, όπως ο πανευτυχής πρωθυπουργός Μητσοτάκης (ως εκπρόσωπος της γνωστής πολιτικής-οικογενειακής δυναστείας) θέλησε να αποσαφηνίσει για πολλοστή φορά, καλώντας μας να συνδράμουμε, από το βήμα της πρόσφατης Δ.Ε.Θ.

Κατά συνέπεια, κατά την άποψή μας, για την οποία δεν θέλουμε προκαταβολικά να πείσουμε απολύτως κανένα, η επιχείρηση COVID (έξω από κάθε σενάριο συνωμοσίας και συνωμοσιολογίας) αποδεικνύεται, εν τοις πράγμασι, ολοένα και περισσότερο καθημερινά ως μια καλά σχεδιασμένη επιχείρηση εξορθολογισμού της ταξικής κυριαρχίας και της εκμετάλλευσης που δρα υπό τον μανδύα της υγειονομικής κατάστασης έκτακτης ανάγκης, με συντριπτικές αρνητικές συνέπειες για την πλειοψηφία των ανθρώπινων πληθυσμών, σε παγκόσμιο επίπεδο.

Αυτό το πράγμα το οποίο μεθοδεύεται τώρα, είναι η επιστροφή στον κρατικό οικονομικό σχεδιασμό. Τα χρήματα που επενδύονται στην «οικονομική ανάκαμψη» αποτελούν μια υποθήκη υπογεγραμμένη πάνω στις πλάτες των εκμεταλλευόμενων: ενώ υποτίθεται ότι οι Ευρωπαίοι πολιτικοί διαφωνούν μεταξύ τους στις λεπτομέρειες, όλοι τους συμφωνούν να δώσουν λεφτά στις επιχειρήσεις, συσσωρεύοντας έτσι ένα βουνό δημόσιου χρέους που θα πρέπει να αποπληρωθεί κατόπι από τους υφιστάμενους τους. Όμως, πάνω απ’ όλα ο βιομηχανικός σχεδιασμός σημαίνει πόλεμο, διότι χωρίς τη λεηλασία των πλουτοπαραγωγικών πηγών δεν υπάρχει βιομηχανία.

Οι «παγκόσμιες αλυσίδες» της αξίας σπάνε και ανασυντίθεται μέσα σε μικρότερους χώρους ελεύθερων ανταλλαγών γύρω από τα ισχυρότερα κράτη: Κίνα, Σαουδική Αραβία, Αγγλία, Ρωσία, Τουρκία…. Στο εσωτερικό των κρατών ο στρατιωτικός μηχανισμός καταλαμβάνει ολοένα σημαντικότερη θέση. Από κράτη σαν το ελληνικό, το οποίο συνεχίζει να εξοπλίζεται πυρετωδώς και οφθαλμοφανώς ενάντια στον προαιώνιο ιστορικό του αντίπαλο, μέχρι τις λιγότερο οφθαλμοφανείς αντίστοιχες διεργασίες όλων των υπολοίπων κρατών της Ε.Ε., η διαφορά είναι μονάχα τακτική και αφορά την ίδια φιλοσοφία και ουσία: ο όρος «ασφάλεια» κυριαρχεί μέσα στα προπαγανδιστικά κείμενα των λεγόμενων «λευκών βίβλων της άμυνας» που συντάσσονται από τα σημερινά ευρωπαϊκά κράτη προς την κατεύθυνση της αναδιοργάνωσης των ενόπλων τους δυνάμεων. Ασφάλεια με την έννοια της εγγύησης των εθνικών οικονομικών συμφερόντων.

Για να εξυπηρετηθεί καλύτερα αυτή η προοπτική, σήμερα προωθείται επίσης η εκπαίδευση (ή και η άμεση στράτευση, βλέπε την πρόσφατη περίπτωση πρότασης ανάθεσης του Υπουργείου Πολιτικής Προστασίας και Κλιματικής Αλλαγής στον Ναύαρχο Αποστολάκη) στρατιωτικών στελεχών μέσα στα καλύτερα πανεπιστήμια, με στόχο τη δημιουργία ενός υψηλά εξιδεικευμένου στρατιωτικού σώματος ικανού να ανταποκριθεί στις προκλήσεις των καιρών, δηλαδή να είναι γνώστης της γεωπολιτικής των μεταναστευτικών ρευμάτων, των κλιματικών αλλαγών, της πληροφορικής, της οικονομίας… Δεν νομίζουμε συνεπώς ότι είναι λάθος όταν σκεφτόμαστε ότι ένα μεγάλο μέρος, ίσως το σημαντικότερο, της «οικονομικής ανάκαμψης» θα αφεθεί σε διαχειριστικό επίπεδο στα χέρια των στρατοκρατών και η αφετηρία της θα είναι ο πόλεμος καθαυτός, έστω και ο αποκαλούμενος ως ασύμμετρος. Τι διαφορετικό είναι άλλωστε η πανευρωπαϊκή εκστρατεία κατά των προσφύγων και των μεταναστών στον Έβρο και η κατασκευή νέων υπερ-τεχνολογικών τειχών ασφαλείας για τους βαρβάρους, με τη συναίνεση μάλιστα (όπως φαίνεται) και του ντόπιου πολιτισμένου πληθυσμού;

Η «απώλεια της εξουσίας» του κράτους κατά τη νεοφιλελεύθερη εποχή (βλέπε τις πρόσφατες δηλώσεις Τσίπρα στην Δ.Ε.Θ. περί του «νέου δίκαιου και αποτελεσματικού κράτους») αποτελεί άρα έναν επιπλέον μύθο ο οποίος εξυπηρετεί με ιδιαίτερο τρόπο τα αφηγήματα και τις πολιτικές σκοπιμότητες των σοσιαλδημοκρατών και των αριστερών υπηρετών του.

Μέχρις ότου θα συνεχίζουμε να σκεφτόμαστε διαμέσου αόριστων κατηγοριών (το κράτος που αντιπαρατίθεται στην «ελεύθερη επιχειρηματικότητα») θα είναι φυσικά αδύνατο να κατανοήσουμε τι πραγματικά συμβαίνει. Θα αρχίσουμε μόλις να κατανοούμε κάτι από όλα αυτά αν λάβουμε υπόψη μας ότι το κράτος δεν είναι ένας παράγοντας που εμφανίζεται και εξαφανίζεται από τη σκηνή ανάλογα με τη συγκυρία, αλλά αντίθετα αποτελεί ένα παράγοντα που ερμηνεύει διαφορετικούς ρόλους με βάση τη συγκυρία των συμφερόντων του διεθνούς κεφαλαίου.

Όμως αν το κράτος, μέχρις στιγμής, έδρασε πίσω από τα παρασκήνια ή σε πιο παράπλευρη θέση, γρήγορα θα το δούμε ξανά στο επίκεντρο του παγκόσμιου παλκοσένικου. Κατά τις φάσεις ύφεσης της παραγωγής ο τελευταίος λόγος επιστρέφει πάντα στους «βίαιους μοχλούς της πρωτογενούς συσσώρευσης», στην ωμή βία η οποία αξιώνει ότι διαθέτει νομιμοποίηση και κρύβεται πίσω από τα βρακιά του δικαίου.

Στο εσωτερικό μέτωπο, η καινούρια πρωτογενής συσσώρευση στοχεύει τη ζωή κατευθείαν στο κεφάλι-άρα δεν έχει πλέον χρόνο για να αστειεύεται-επιχειρώντας να μας αποστερήσει πραξικοπηματικά από όλα αυτά τα στοιχεία που μας καθιστούν ακόμη ανθρώπους (η βιολογική αναπαραγωγή, η άμεση επαφή, η συνείδηση) για να τα ξαναδούμε κατόπι να έχουν μετατραπεί σε αλγόριθμους. Από τις νανο-βιοτεχνολογίες στη πληροφορική, από τις επιστήμες της συμπεριφοράς στο διαδίκτυο των πραγμάτων (του οποίου [βλέπε το αναλυτικό κείμενο που ακολουθεί] το 5G αποτελεί την υλική υποδομή), οι αποκαλούμενες «συγκλίνουσες» τεχνολογίες συγκλίνουν ακριβώς στην αντικατάσταση του ανθρώπινου με το ρομποτοποιημένο «αντίγραφό» του. Αυτή η πραγματικότητα είναι πλέον-έστω και καθυστερημένα-σε τέτοιο σημείο εξόφθαλμη ώστε ακόμη και οι ωχροί γραφειοκράτες της Ε.Ε. κατόρθωσαν να γράψουν: «Η ανάπτυξη της ρομποτικής θα μπορούσε να έχει σαν συνέπεια τη συγκέντρωση με ουσιαστικό τρόπο του ίδιου του πλούτου και της εξουσίας στα χέρια μιας μειοψηφίας» (Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου αναφορικά με τη ρομποτική, 16 Φεβρουαρίου 2017).

Φυσικά, αυτή η αντικατάσταση χρειάζεται στην κυριολεξία την εξολόθρευση του ανθρώπινου στοιχείου, πραγματοποιούμενη με αστυνομικά μέσα. Αν μέχρι σήμερα η επίθεση ενάντια στην κοινωνικότητα μέσα στους αστικούς χώρους είχε σαν στόχο της «αποκλειστικά» να μεταβάλει ολόκληρη τη πόλη σε εμπόρευμα, αυτή τη στιγμή γίνεται πιο ριζική, διότι κάθε κοινωνική σχέση που δεν τυγχάνει πλέον διαμεσολάβησης γίνεται άμεσα ένα εμπόδιο στον καινούριο πληροφορικό και δια-ανθρωπικό «τρόπο παραγωγής». Και τα γεγονότα της Νέας Σμύρνης, όπως σωστά έχει ήδη επισημανθεί από πλευράς πολλών αναρχικών, αποτελούν ένα σημαντικό κοινωνικό πεδίο προβληματισμού προς αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση.

Στο εξωτερικό μέτωπο (είναι κάτω από τα μάτια όλων) η βιομηχανική επανεκκίνηση θα επιταχύνει ακόμη περισσότερο τη κούρσα για την ιδιοποίηση των ορυκτών καυσίμων καθώς και των σπανίων «γαιών» και των άλλων μεταλλευμάτων τα οποία βρίσκονται κυρίως στην Αφρική και στη Κίνα. Δεν χρειάζεται συνεπώς μεγάλη σκέψη ώστε να μπορέσει να γίνει αντιληπτό προς τα που ακριβώς θα φυσήξουν οι άνεμοι των καινούριων πολέμων αλλά κυρίως για να μπορέσουμε να φανταστούμε το μέγεθος της βιαιότητας που κυριαρχεί μέσα στον τωρινό κόσμο.

Μέσα στην μακραίωνη κούρσα του για την αρπαγή και την ολική εμπορευματοποίηση της ζωής, ο καπιταλισμός σήμερα κατόρθωσε να φτάσει (σχεδόν) παντού. Οι ολοένα περισσότερο βίαιες εξορμήσεις του πραγματοποιούνται όμως μέσα σε ένα κόσμο ολοκληρωτικά «εξαντλημένο» που δεν υπάρχει πλέον χώρος για επέκταση.

Αν οι μεγάλες δυνάμεις εξακολουθούν μέχρι τώρα να συνεχίζουν να διεξάγουν τους πολέμους τους δια αντιπροσώπων, αυτό γίνεται σίγουρα διότι μια άμεση σύγκρουση μεταξύ τους θα οδηγούσε στην πυρηνική αλληλοεξόντωση. Η «ισορροπία του τρόμου» εξακολουθεί άρα να υπάρχει αλλά πάντοτε μέσα σε περισσότερο αβέβαιες συνθήκες. Ο αγώνας για την εξουσία επιβεβαιώνεται αέναος.

Εν αναμονή μιας τελικής σύγκρουσης που θα μπορούσε να ξεσπάσει οποιαδήποτε χρονική στιγμή, οι αντίπαλοι, μικροί ή μεγάλοι, συνεχίζουν να συγκρούονται στις περιφέρειες των αυτοκρατοριών τους (η πρόσφατη σύγκρουση σχεδόν 40 ημερών, μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν αποτελεί ένα άριστο παράδειγμα αποκομιδής πολύτιμων συμπερασμάτων προς αυτή την κατεύθυνση), αρπάζοντας στην κυριολεξία ότι μπορούν από τους υπηκόους τους. Μέχρι του σημείου φυσικά που θα τους μετατρέψουν σε ολοένα και περισσότερο συμβατούς με διασυνδεμένα πράγματα.

Οι ιστορικοί παραλληλισμοί πάνω στη σχέση δημοκρατίας-φασισμού δεν μας βοηθούν να κατανοήσουμε το ποιοτικό στοιχείο των μεταβολών που βρίσκονται σε εξέλιξη. Όχι μονάχα για το λόγο ότι η δημοκρατία μπορεί να ενσωματώσει στο εσωτερικό της τη δικτατορία των ειδικών, των μηχανών και των στρατιωτικών, χωρίς να χρειαστεί να τροποποιήσει την τυπική της δομή, αλλά επίσης διότι η επιστημονική οργάνωση της ζωής επιτυγχάνει να μεταβιβάσει τις αποφάσεις της δημοκρατικής διαδικασίας στην Τεχνητή Νοημοσύνη, χωρίς αυτό το πράγμα να συναντά μεγάλα εμπόδια.

Μέσα στο βασίλειο της διαχειριστικής απομόνωσης, η «επιστήμη» είναι ένα μαύρο κουτί στον ίδιο ακριβώς βαθμό με την «κοινή γνώμη»! Όχι μόνο τα δεδομένα και οι στατιστικές μαγειρεύονται πολύ επιτυχημένα και προσαρμόζονται στην δεύτερη ακριβώς όπως και στη πρώτη, αλλά επιπλέον καθίσταται δυνατό για την εξουσία να τις επικαλεστεί αμφότερες για να καλύψει οποιαδήποτε ασυδοσία της και μάλιστα χωρίς να πληρώσει (λογοδοσία) οποιοδήποτε τίμημα. Το ουσιαστικό ζήτημα της λογοδοσίας, υπό αυτές τις προϋποθέσεις, εξακολουθεί να παραμένει το ωραιότερο κρατικό ανέκδοτο.

Η «ουτοπία» δεν αποτελεί άρα σήμερα μονάχα μια περεταίρω θέαση έτσι ώστε η εξέγερση, από αναπλαστική διακοπή, να γίνει δημιουργική καταστροφή, αλλά επίσης ένα νήμα ολοένα περισσότερο αναγκαίο για να μην χαθεί κάποιος μέσα στην παρούσα κοινωνική άβυσσο.

Ο αγώνας για ένα κόσμο χωρίς κράτος, χωρίς τάξεις και χωρίς ιεραρχίες σημαίνει να αποσαφηνισθεί άμεσα αυτό το πράγμα που διαφοροποιεί το ανθρώπινο ον από τη μηχανή, το ήθος της σχέσης των μέσων με τους σκοπούς σε αντιδιαστολή με την τυραννία της αποτελεσματικότητας, την υπευθυνότητα απέναντι στην περισσότερο ή λιγότερο καμουφλαρισμένη υπακοή.

Ίσως ποτέ άλλοτε μέσα στην ιστορία ο ουμανισμός-εξανθρωπισμός και ο ταξική συνείδηση (πάλη των τάξεων) δεν έφτασαν σε τέτοιο σημείο αλληλοδιείσδυσης μεταξύ τους. Για να καταστραφεί η ταξική κοινωνία πρέπει να διαφυλάξουμε εκείνες τις οικουμενικές ικανότητες που είναι άρρηκτα διασυνδεμένες με την ευαισθησίες μας και με τα δομικά ανθρώπινα όριά μας ! Μονάχα οι εκμεταλλευόμενοι και οι καταπιεσμένοι, δηλαδή οι χωρίς εξουσία, μπορούν να καταστρέψουν την εξουσία των καταστροφέων του ανθρώπινου γένους και του ζωτικού του περιβάλλοντος. *

  Η εξέλιξη και η πρόοδος της κυριαρχίας έχει δυστυχώς φτάσει σε τέτοιο σημείο που αν για παράδειγμα λάβουμε υπόψη μας σε ιστορικό επίπεδο ότι κατά τη λήξη του του β’ παγκοσμίου ολοκαυτώματος, η διεθνής κεφαλαιο-κρατική ελίτ χρειάζονταν τα τάγματα ασφαλείας (τα οποία έδρασαν μέχρι το 1974) για την ομαλή μεταβίβαση της εξουσίας από τους Ναζί στους Άγγλους αποικιοκράτες (και στους ντόπιους φιλομοναρχικούς και όχι μόνο υπηρέτες τους), όσο αφορά την ιδιαίτερη ελληνική πραγματικότητα, αυτή τη στιγμή και χάρη ακριβώς σε αυτή την πρόοδο, η απώλεια της ίδιας μας της κουλτούρας και της γλώσσας σε ευρύτερο πολιτισμικό επίπεδο που για εμάς σημαίνει συγκεκριμένα την απώλεια της ίδιας της ταξικής συνείδησης, έχει σαν αποτέλεσμα ότι δεν είναι δυνατό να γίνει εύκολα αντιληπτό γιατί το κράτος και το κεφάλαιο σήμερα δεν έχουν πλέον ανάγκη από παρόμοια παρωχημένα εργαλεία κοινωνικού ελέγχου και καταστολής, επειδή απλούστατα διαθέτουν τώρα -εν μέσω της αποκαλούμενης 4ης βιομηχανικής επανάστασης-ασύγκριτα ανώτερα από ποιοτικής και ποσοτικής άποψης, όπως για παράδειγμα η σχεδόν αθέατη εγκατάσταση και δράση του τηλεματικού δικτύου 5G.

  Η προπαγανδιστική καμπάνια της COSMOTE: «Ένας κόσμος καλύτερος για όλους» αναφορικά πάντα με το 5G, δεν αντιστοιχεί σε καμμιά απολύτως περίπτωση με την πραγματικότητα σε εξέλιξη, ιδιαίτερα σε μεσο-μακροπρόθεσμους όρους.

  Όποιος δεν είναι σε θέση σήμερα να διακρίνει και να εντοπίσει αυτό το ιστορικό μαύρο νήμα, έχει για τα καλά χάσει εκ προοιμίου τον ταξικό πόλεμο.

ΑΣ ΥΨΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΕΡΑΙΕΣ ΕΝΑ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ CODA NERA**

Να αντισταθούμε στο δίκτυο 5G, στην ψηφιοποίηση και στην ιατρικοποίηση της ζωής μας. Όλοι οι μηχανισμοί που οδηγούν σε μια κοινωνία ολοένα περισσότερο εξαρτημένη από την τεχνολογία βρίσκονται απέναντι σε ένα τεχνικό μεταίχμιο που για να ξεπεραστεί χρειάζεται το δίκτυο 5G. Δεν θα υπάρξει πρόοδος χωρίς το 5G. Για αυτόν ακριβώς το λόγο δεν πρόκειται στην προκειμένη περίπτωση μονάχα για την εξάσκηση κριτικής σε μια νέα τεχνολογία που αποδεδειγμένα προκαλεί ζημιά στη υγεία, αλλά κυρίως για να θέσουμε υπό συζήτηση και αμφισβήτηση τον ίδιο τον τρόπο της ύπαρξης και της ζωής μας πάνω σε αυτό τον πλανήτη. Μήπως θέλουμε να ζήσουμε από εδώ και στο εξής με αυτόν ακριβώς τον τρόπο; Ελεγχόμενοι από τη γέννηση μέχρι το θάνατο από τους υπολογιστές; Και τι μπορούμε να κάνουμε αν αυτή η προοπτική δεν μας ικανοποιεί;

Οι καιροί που διανύουμε είναι δύσκολοι. Και πότε δεν ήταν θα μπορούσε κάποιος να πει; Αν για παράδειγμα ξαναδιαβάσουμε πολλά κείμενα, αφίσες ή διάφορα γραπτά που κυκλοφόρησαν από τα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα μέχρι σήμερα από πλευράς των ριζοσπαστικών κοινωνικών κύκλων που αμφισβήτησαν το status quo, θα βρούμε φράσεις του τύπου «δεν υπάρχει πλέον καιρός για χάσιμο», «ή τώρα ή ποτέ», «δεν μπορούμε πλέον να περιμένουμε», «η καταστροφή βρίσκεται προ των πυλών», «αυτό το πράγμα θα αλλάξει για πάντα τη ζωή μας» κ.λ.π.

Και φυσικά, κάποιος που δεν θα ορκιζόμαστε ότι είναι πράγματι καλοπροαίρετος θα μπορούσε να πει: «Βλέπετε, είναι σχεδόν δυο αιώνες που μας έχετε πρήξει, αλλά βρισκόμαστε ακόμη εδώ, είμαστε ακόμη ζωντανοί και «υγιείς» και επιπλέον ζούμε σήμερα στη περισσότερο δημοκρατική περίοδο της ιστορίας η οποία δεν είναι τέλεια αλλά είναι σίγουρα ο καλύτερος δυνατός κόσμος που θα μπορούσαμε να ζούμε.»

Πρέπει να το παραδεχτούμε. Αυτού του είδους οι σκέψεις είναι καθησυχαστικές, σε κάνουν να εκτιμήσεις πραγματικά όλες αυτές τις ωραίες ανέσεις του σύγχρονου πολιτισμού μας, να κάτσεις σε ένα καναπέ και να αναπνεύσεις: «Έλα τώρα, δεν τα περνάμε κατά βάθος και τόσο άσχημα». Αυτή ακριβώς, είναι η συσσωρευμένη κοινωνικά ποσότητα αδράνειας που θα πρέπει να μετακινήσουμε για να καταστεί πραγματικά εφικτό σήμερα να μιλήσουμε για αυτό το επαναλαμβανόμενο κάτι που θα αλλάξει για πάντα τη ζωή μας: το 5G, την ψηφιοποίηση και την ιατρικοποίηση της παγκόσμιας κοινωνίας, πράγματα που βαδίζουν, ιδίως τα δύο πρώτα, αποφασιστικά μαζί.

ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΓΗ

Φαινομενικά το 5G θα μπορούσε να μοιάζει σαν μια επιπλέον συνήθης ενίσχυση των δικτύων της κινητής τηλεφωνίας, η πέμπτη γενιά, στην πραγματικότητα όμως είναι κάτι που πηγαίνει πέρα από την απλή ενίσχυση και την ανανέωση. Η αναφορά μας άλλωστε στον Ουράνιο Πατέρα στον τίτλο αποτελεί κάτι περισσότερο από απλό μεταφορικό σχήμα λόγου. Το 5G πράγματι θα διαθέτει τρία συστήματα μετάδοσης:

-ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ: Γίνεται λόγος για χιλιάδες δορυφόρους που έχουν ήδη αρχίσει να μπαίνουν σε τροχιά στα χαμηλότερα στρώματα της ατμόσφαιρας!

-ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ: Πάνω στους συνηθισμένους πυλώνες των κεραιών που ήδη εδώ και μερικές δεκαετίες κυριαρχούν μέσα στα τοπία μας, όπου θα τοποθετηθούν δίπλα στους ήδη υπάρχοντες αναμεταδότες 2,3, και 4G!

-ΣΤΗ ΓΗ: Ο πραγματικός νεωτερισμός αυτής της τεχνολογίας! Εκατομμύρια μικρο-κεραίες διάσπαρτες παντού μέσα στις πόλεις και στην ύπαιθρο, κάτω από τους υπονόμους, πάνω στους στύλους του δημόσιου φωτισμού, πάνω στις διαφημιστικές ταμπέλες καθώς και σε οποιαδήποτε αρχιτεκτονική δομή θα μπορούσαμε να φανταστούμε.

Αυτό συμβαίνει διότι τα μικροκύματα του 5G, παρότι είναι οχήματα μεγάλων ποσοτήτων δεδομένων, έχουν μειωμένη εμβέλεια και κατά συνέπεια χρειάζονται αυτές τις μικρο-κεραίες για να τους εξασφαλίζουν το σήμα, οι οποίες τοποθετούνται κάθε 50/100 μέτρα. Και είναι αυτός ακριβώς ο λόγος που θα βρίσκονται παντού.

«Η ιατρική συντεχνία έχει γίνει μια μεγάλη απειλή για την υγεία. Το παραλυτικό αποτέλεσμα που έχει προκύψει από πλευράς της επαγγελματικής διαχείρισης της ιατρικής έχει πλέον πάρει τις διαστάσεις μιας επιδημίας»

Ivan Illich

ΠΡΩΤΟ ΖΗΤΗΜΑ: ΤΑ ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΑ ΚΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ.

Το γεγονός ότι τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα είναι ζημιογόνα για την υγεία έχει ευρέως καταδειχθεί. Μέσα σε ένα κόσμο όπου έχει πλέον χαθεί κάθε βεβαιότητα, εδώ μπορούμε σίγουρα να βρούμε μία: τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα, από τα ραδιοκύματα μέχρι αυτά της κινητής τηλεφωνίας, προξενούν κακό, τελεία και παύλα, και το 5G δεν θα κάνει λιγότερο. Η μοναδική διαφορά, φυσικά, είναι ότι πάνω σε αυτή την νέα τεχνολογία υπάρχουν λιγότερες μελέτες σε σύγκριση με τις άλλες. Όταν οι μεγιστάνες της τεχνολογίας θα μας πουν, μάλλον ήδη μας το λένε, ότι το 5G είναι αβλαβές, ας θυμηθούμε και ας σκεφτούμε καλά ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι μέλη αυτών των ομάδων που κατά το παρελθόν μας είχαν επίσης πει ότι ο αμίαντος, η πυρηνική τεχνολογία, το DDT, τα λιπάσματα γενικά και κάθε άλλη συνθετική χημική ένωση ήταν εξίσου αβλαβή.

Και όπως συμβαίνει πάντα, η τοξικότητα μιας νέας τεχνολογίας ανακαλύπτεται και επιβεβαιώνεται πολλά χρόνια μετά την διάδοση της σε ευρεία κλίμακα, όταν πλέον η ζημιά έχει γίνει και κυρίως όταν οι αρχικοί υποστηρικτές και χρηματοδότες της έχουν επίσης εξαφανιστεί από τη σκηνή, οι καινούριοι μάνατζερ δεν έχουν ως εκ τούτου καμία ευθύνη και η κατάργηση της τοξικής τεχνολογίας δεν μπορεί πλέον να γίνει διότι ολόκληρη η παγκόσμια οικονομία εξαρτάται από αυτή. Πέρα όμως από αυτά ας προσέξουμε! Αν οι μελέτες σχετικά με τις ζημιές από τον ηλεκτρομαγνητισμό χρηματοδοτούνται από ονόματα σαν της Motorola, Ericsson, Apple, Vodafone κ.λ.π., πρέπει οπωσδήποτε να μας δημιουργηθεί κάποια απορία σε σχέση με όλα αυτά.

Μέσα στις διάφορες χώρες της Ε.Ε., ευτυχώς η δυστυχώς, υπήρξαν μέχρι στιγμής διαφορετικής έντασης αγώνες ενάντια στην μόλυνση και στην τοξικότητα των νέων τεχνολογιών. Από το γεγονός αυτό καθορίζεται κατά τόπους το επίσημο (κρατικό) επίπεδο μόλυνσης από τον ηλεκτρομαγνητισμό (βλέπε πχ. την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου της Καλαμάτας, όταν το 2019 έκρινε ότι η υφιστάμενη πιλοτική λειτουργία του δικτύου 5G της WIND προκαλούσε άμεσα ζημιά στην υγεία των κατοίκων της πόλης) που θεωρείται ή όχι συμβατό με την ανθρώπινη υγεία. Αυτά ακριβώς λοιπόν τα επίσημα επίπεδα της μόλυνσης, είναι τα πρώτα εμπόδια που οι διάφορες εταιρίες βρίσκουν μπροστά τους όταν επιχειρούν να ενεργοποιήσουν τα καινούρια δίκτυα. Η πρώτη τους κίνηση άρα είναι να ζητήσουν από την κυβέρνηση να τα αυξήσει, δηλαδή να τα θεωρήσει επισήμως συμβατά με την υγεία, έτσι ώστε αυτοί να μπορέσουν ακολούθως να προχωρήσουν στην κοινωνικά ωφέλιμη εργασία τους.

ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΜΙΑ ΑΦΟΡΜΗ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΘΕΊ ΑΥΤΟ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ, να δημιουργηθούν κινητοποιήσεις έτσι ώστε να παρεμποδιστεί η κυβέρνηση να ανεβάσει τα όρια της τοξικής μόλυνσης εξαιτίας της λειτουργίας του 5G.

Σίγουρα θα πρόκειται για ένα έναν απλό αντιπερισπασμό, δεν χρειάζεται να πιστέψουμε ούτε για μια στιγμή ότι ένα παρόμοιο πράγμα θα μπορούσε να σταματήσει την επέλαση αυτής της καινούριας τεχνολογίας καθώς και των τεράστιων οικονομικών συμφερόντων πού βρίσκονται πίσω της, είναι δυνατό ίσως να επιβραδυνθεί λίγο η διαδικασία της, αλλά θα μπορούσε παράλληλα να αποτελέσει μια καλή ευκαιρία για να κινητοποιηθεί ένα ευρύ μέρος του πληθυσμού, μια ευκαιρία για να διαπιστωθεί επίσης δια ζώσης ποιος είναι ακόμη διαθέσιμος να κατέβει στο δρόμο.

Κατά πάσα πιθανότητα, μέσα σε αυτές που θα αποτελέσουν τις μελλοντικές κινητοποιήσεις πάνω στο ζήτημα του 5G, δεν θα εμφανιστούν στο κάλεσμα όλοι αυτοί που ανήκουν στην αποκαλούμενη προοδευτική και ριζοσπαστική αριστερά, οι περισσότεροι από τους οποίους κατά τη διάρκεια αυτών των τελευταίων μηνών έπλεξαν το εγκώμιο των τεχνολογιών της τηλε-επικοινωνίας που μας επέτρεψαν φυσικά να παραμείνουμε «ενωμένοι εξ αποστάσεως» και που επέτρεψαν τη διεξαγωγή της τηλε-εργασίας και της ίδιας της διδασκαλίας εξ αποστάσεως. Μιλάμε ακριβώς για αυτή την αριστερά που αναμφίβολα και ανέκαθεν έδωσε μάχες (ακόμη και αιματηρές) τόσο για τη δημόσια εκπαίδευση όσο και για την δημόσια υγεία. Και λυπούμαστε πραγματικά όταν διαπιστώνουμε ένα παρόμοιο βραχυκύκλωμα μέσα στο μυαλό αυτών των ανθρώπων, που κατά τα άλλα αγωνίστηκαν (θεωρητικά) για ένα καλύτερο κόσμο. Αυτό το πράγμα μας οδηγεί κατά συνέπεια να εισχωρήσουμε μέσα σε ένα άλλο θέμα το οποίο, άπαξ φτάσαμε εδώ, δεν μπορούμε πλέον να αγνοήσουμε:

ΤΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ;

Είναι εύκολο να ακούσουμε από πλευράς όποιου προωθεί επιτροπές ενάντια στο 5G -αλλά σίγουρα μπορούμε να επεκτείνουμε τον συλλογισμό μας και σε άλλους που προωθούν επιτροπές ενάντια στα τρένα υψηλής ταχύτητας, ενάντια σε αγωγούς μεταφοράς ενέργειας π.χ. ΤΑΡ, ενάντια γενικά σε όλες τις εξορύξεις κλπ.- φράσεις του τύπου: «Εμείς δεν είμαστε εναντίον της προόδου, αλλά εναντιωνόμαστε ενάντια στο 5G, ή στον ΤΑΡ, για αυτόν ή τον άλλο λόγο». Όλοι αυτοί συνήθως αποτελούν πολύ καλούς λόγους εναντίωσης, όμως μπροστά πλέον από το συντριπτικά προφανές γεγονός μιας ανθρωπότητας ολοένα περισσότερο εξαρτημένης από την τεχνολογία και από την ιατρική γεννάται οπωσδήποτε το ερώτημα: Πως γίνεται να εξακολουθούμε να πιστεύουμε ακόμη στην πρόοδο; Η διαφορετικά: Είναι δυνατόν να εξακολουθούμε να πιστεύουμε σε αυτό το πράγμα που αποκαλείται ακόμη με αυτό το όνομα; Δηλαδή τελικά ότι θα είναι η πρόοδος που θα μας σώσει….. από την ίδια την πρόοδο!

Βέβαια, αν λάβουμε υπόψη μας τα κινήματα τύπου: Friday For Future ή Extinction Rebellion φαίνεται ότι η απάντηση είναι καταφατική. Πολλές νεαρές και νεαροί αυτών των νέων και οικολογικά ευαίσθητων γενεών έχουν ήδη απορροφήσει την πίστη στην πρόοδο και κατά συνέπεια η απάντηση σε ένα πρόβλημα βρίσκεται πάντα μέσα σε μια νέα τεχνολογία. Κατ’ αυτό τον τρόπο θα ήταν αρκετό να μετατραπούν οι εξορυκτικές και παραγωγικές τεχνολογίες που μέχρι σήμερα έχουν στην κυριολεξία καταστρέψει και δηλητηριάσει ολόκληρο τον πλανήτη σε «τεχνολογίες green (πράσινες)» και έτσι το παιχνίδι θα ξανάρχιζε από την αρχή. Τι θα αλλάξει ; Μα βέβαια ότι ο αέρας θα βρωμάει διαφορετικά και φυσικά ότι τα πιστοποιητικά BIO, ECO, GREEN κλπ. θα κάνουν ολοένα και περισσότερο την εμφάνισή τους πάνω στα προϊόντα στο σούπερμάρκετ. (1)

Και είναι ακριβώς μέσα σε αυτό το πλαίσιο που οι πρακτικές εφαρμογές του 5G θα τύχουν υποδοχής με ανοικτές τις αγκάλες. Σε τι ακριβώς πράγμα θα μας κάνουν να προοδεύσουμε, ή καλύτερα, ποιο πράγμα θα κάνει να προοδεύσει αυτήν την νέα τεχνολογία;

Εδώ ήδη και αρκετό καιρό γίνεται λόγος για τις ΕΞΥΠΝΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ( SMART CITIES), ένα σύνολο υψηλών τεχνολογιών που θα καταστήσουν δυνατή την πληροφορική διαχείριση και τη τοποθέτηση στο διαδίκτυο του μεγαλύτερου μέρους της ανθρώπινης ζωής και των αστικών ροών: τα SMART μέσα συγκοινωνίας, δημόσια και ιδιωτικά (τα περίφημα οχήματα αυτόνομης οδήγησης), τον SMART έλεγχο και την ασφάλεια διαμέσου της αναγνώρισης του προσώπου χάρη στις πανταχού παρούσες τηλεκάμερες και τα drones ( χωρίς την οποία δεν θα είναι πλέον εφικτό να παίρνει κάποιος το λεωφορείο ή να έχει πρόσβαση σε δομές ή σε περιοχές του αστικού ιστού χωρίς να διαθέτει τις προϋποθέσεις). Και αν αυτό μοιάζει ακόμη επιστημονική φαντασία ας κοιτάξει, όποιος ενδιαφέρεται, για το τι γίνεται αυτή τη στιγμή στη Κίνα αναφορικά με το αποκαλούμενο σύστημα της κοινωνικής πίστωσης. Άλλωστε, ο υπαρκτός σοσιαλισμός διατείνονταν ανέκαθεν ότι βρίσκονταν στην πρωτοπορία της εξέλιξης του ανθρώπινου είδους και έφτασε πράγματι η ιστορική στιγμή που μπορεί πλέον και το αποδεικνύει στην πράξη, αλλά από την ανάποδη). (2)

Πέραν αυτού, όλες αυτές οι SMART οικιακές συσκευές, οι οποίες θα μειώσουν τη σπατάλη της ηλεκτρικής ενέργειας και θα μπορούν να σε κάνουν να βρείς έτοιμο το φαγητό όταν επιστρέφεις από τη δουλειά σου, δεν είναι σε καμία περίπτωση ένα αμελητέο πράγμα στον συνολικό λογαριασμό! Αν ληφθεί επιπλέον υπόψη ότι όλα αυτά θα βρίσκονται υπό τον άμεσο έλεγχό σου με ένα κορυφαίο SMART εργαλείο, που ήδη κατέχουν οι περισσότεροι, δηλαδή το SMARTPHONE.

Τι ακριβώς λείπει για να κάνει να δουλέψουν όλες αυτές οι νέες τεχνολογίες σε απόλυτο συντονισμό και χωρίς προβλήματα; Μα φυσικά το δίκτυο 5G. Το περισσότερο διαφημισμένο χαρακτηριστικό του από πλευράς των υποστηρικτών του είναι ο περίφημος ελάχιστος λανθάνων χρόνος δηλαδή, για να το πούμε απλά, το διάστημα χρόνου που διαμεσολαβεί μεταξύ της αποστολής μιας εντολής και της εκτέλεσής της, ακόμη πιο απλά, πόσος χρόνος περνά από όταν πατάμε το πλήκτρο Α στο πληκτρολόγιο μέχρι αυτό να εμφανιστεί στην οθόνη. Στην περίπτωση του 5G είμαστε της τάξης κάποιου χιλιοστού του δευτερολέπτου, δηλαδή ελάχιστου χρόνου.

Το γεγονός αυτό θα επιτρέψει τη χρήση εξ αποστάσεως μεγα-υπολογιστών σε θέση να διαχειριστούν μια τεράστια ποσότητα δεδομένων που είναι αναγκαία για την εύρυθμη λειτουργία της «Έξυπνης Πόλης» (Smart City). Υπερ-επεξεργαστές και servers για την αποθήκευση δεδομένων (Data Centers) (3) που μπορούν να βρίσκονται στην άλλη άκρη του πλανήτη, αλλά χάρη ακριβώς σε αυτούς τους ελάχιστους λανθάνοντες χρόνους, θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν εύκολα από πλευράς των τοπικών διοικητικών αρχών, από τις αστυνομίες κλπ. Ο νεωτερισμός του 5G δεν χρησιμεύει για να μπορεί κάποιος να κατεβάζει πιο γρήγορα ένα φιλμ της αρεσκείας του στον προσωπικό του υπολογιστή, ή για διάφορες τηλεδιασκέψεις. Για να μπορέσει να γίνει μέχρι βάθους αντιληπτή αυτή η αλλαγή παραδείγματος, είναι αρκετό να σκεφτούμε ότι μονάχα ένας από τους χαρακτηριστικούς πυλώνες του 5G, η enhanced Mobile Broadband, θα εξυπηρετεί τον «παραδοσιακό» χρήστη, ενώ οι υπόλοιποι δύο πυλώνες, ο massive Machine Type Communication και o Ultra Low Latency and Reliable Communications, θα εξυπηρετήσουν «νεωτεριστικές» χρήσεις σε πολλαπλούς τομείς εφαρμογής (ενεργειακός τομέας, μεταφορές κλπ.).

ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΠΡΟΟΔΕΥΣΕΙ Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ 5G;

‘Η σύγχρονη τεχνολογία έχει καταστεί ένα αναπότρεπτο φαινόμενο του πολιτισμού, η δύναμη καθορισμού μιας νέας κοινωνικής τάξης μέσα στην οποία η αποτελεσματικότητα δεν αποτελεί απλά μία από τις διαστάσεις της, αλλά μία αναγκαιότητα που έχει επιβληθεί επάνω σε όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες’

Jacques Ellul

-ΤΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ. Οι στρατιωτικές εφαρμογές είναι ανέκαθεν οι πρώτες κάθε νέας σημαντικής τεχνολογίας, φτάνει να σκεφτούμε τα αεροπλάνα, την πυρηνική τεχνολογία, το ίδιο το ίντερνετ, είναι όλες τους τεχνολογίες που εφαρμόστηκαν πρώτιστα στο στρατιωτικό πεδίο. Το 5G δεν θα αποτελέσει εξαίρεση. Οι κεραίες θα χρησιμεύσουν για να καθοδηγούν τα Drones μέσα στα πεδία των μαχών όπως και για τις αστυνομικές επιχειρήσεις εντός των πόλεων, θα προμηθεύουν τους στρατιώτες με χάρτες και γεωεντοπισμούς σε πραγματικό χρόνο, θα επιτρέψουν την ταχύτατη αποστολή μεγάλων ποσοτήτων πληροφοριών στους αντίπαλους στρατούς, θα διευκολύνουν τη χρήση οπλικών συστημάτων από μεγάλη απόσταση, κλπ.

-ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ. Οι υπηρεσίες πληροφοριών και τα διάφορα αστυνομικά σώματα θα έχουν τη δυνατότητα να κατασκοπεύουν και να ελέγχουν ολοένα περισσότερο τη ζωή των ατόμων, τις τηλεματικές επαφές τους και τις μετακινήσεις τους. Αλλά όχι μονάχα αυτό διότι, η ήδη ασύλληπτη ποσότητα δεδομένων που έχει συγκεντρωθεί και αφορά τα επιμέρους άτομα και τις κοινωνίες σε γενικό επίπεδο, θα εξασφαλίσουν αναμφίβολα τώρα ακόμη μεγαλύτερη εξουσία στα κράτη, δηλαδή στους διάφορους κυβερνητικούς οργανισμούς τους καθώς επίσης από την άλλη και στις ιδιωτικές εταιρίες όπως οι τράπεζες, οι ασφαλιστικές εταιρίες κλπ., ο κοινωνικός ρόλος των οποίων είναι πλέον ευρέως αντιληπτός.

-ΤΙΣ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ. Η περίφημη διαφήμιση της ΤΙΜ (ιταλική εταιρία κινητής τηλεφωνίας) στην οποία ένας χειρουργός εκτελεί μια επέμβαση εξ αποστάσεως ενώ παρευρίσκεται στο γάμο της κόρης του, είναι η κλασσική περίπτωση των «ιστοριών για αμερικανάκια». Η πρόοδος που το 5G θα επιφέρει στον ιατρικό τομέα θα είναι κυρίως διαφορετικού χαρακτήρα. Θα πρόκειται στην κυριολεξία για τον καθημερινό έλεγχο της υγείας διαμέσου εξελιγμένων τεχνολογιών, που ξεκινούν από τα ΑΡΡ στα οποία εμείς οι ίδιοι διοχετεύουμε τα δεδομένα που ακολούθως θα τύχουν επεξεργασίας μέχρι του σημείου μετατροπής τους σε νανο-βιο-τεχνολογικές εφαρμογές (αισθητήρες) οι οποίοι θα εισαχθούν μέσα στο σώμα των ασθενών-για να διοχετεύσουν σταδιακά για παράδειγμα ένα συγκεκριμένο φάρμακο-μέχρι του σημείου της συνολικής ψηφιοποίησης της υγείας που, αν ήδη σήμερα πρόκειται για ένα ζήτημα αναλύσεων, παραμέτρων, ποσοστών και στατιστικών, θα εξελιχθεί με ολοκληρωτικό τρόπο σε μια ριζική αλγοριθμοποίηση των σωμάτων μας, διαχειρίσιμη από πλευράς μηχανών, εργαλείων και συσκευών που θα ελέγχονται εξ αποστάσεως από τους περίφημους υπερ-υπολογιστές. (Βλέπε επίσης το κείμενο μας: «Από τα βιοτεχνολογικά εμβόλια στις ψηφιακές θεραπείες» που δημοσιεύτηκε στο Athens indymedia τον Αύγουστο του 2021).

-ΤΗΝ ΤΗΛΕ-ΕΡΓΑΣΙΑ Η SMARTWORK. Έχει γίνει πολύς λόγος τον τελευταίο καιρό, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια των περιόδων του εξαναγκαστικού εγκλεισμού εξαιτίας της πανδημίας. Όμως, οι νεωτερισμοί που θα επιτρέψει το 5G θα πάνε πολύ πιο πέρα από το γεγονός να καταστεί δυνατό να εκτελείται η δουλειά του γραφείου από το σπίτι. Χάρη στις εξελιγμένες τεχνολογίες των υπερ-υπολογιστών που χρησιμοποιούνται εξ αποστάσεως θα είναι δυνατή η διαχείριση και ο έλεγχος διαφόρων τμημάτων της αλυσίδας παραγωγής ενός εργοστασίου. Ακόμη δηλαδή και ένας εργάτης θα μπορεί κατά συνέπεια να εργάζεται από το σπίτι του: μονάχα ένας όμως! Πολλοί άλλοι θα μπορούν απλά να κάτσουν σπίτι τους δεδομένου ότι η εργατική τους δύναμη δεν θα είναι πλέον απαραίτητη (Αντίο στο προλεταριάτο). Η τάση μέσα στο εργοστάσιο υπήρξε ανέκαθεν αυτή: περισσότερες μηχανές λιγότεροι εργαζόμενοι. Επιπλέον, η επιτάχυνση προς τη ψηφιοποίηση θα καταστήσει ακόμη περισσότερο επισφαλή τη διάκριση μεταξύ της ζωής («ελεύθερου χρόνου») και της εργασίας, τα ωράρια και η διαθεσιμότητα θα βρίσκονται ολοένα και λιγότερο στα χέρια μας και δεν θα είναι ούτε καν ελέγξιμα από τον εργοδότη με σάρκα και οστά! Θα είναι βέβαια ο υπολογιστής αυτός που θα αποφασίζει πλέον για μια εργασία περισσότερο ισότιμη και χωρίς ρουσφέτια!

-ΤΗΝ ΓΕΩΡΓΙΑ. Το SMART FARMING θα επιτελέσει ένα αξιοσημείωτο άλμα προς τα εμπρός χάρη στην ισχύ των δικτύων 5G. Και το ίδιο θα συμβεί και με την κτηνοτροφία χάρη της χρήσης του Διαδικτύου των Πραγμάτων. Αισθητήρες, drones, διασυνδεμένα και συχνά αυτοματοποιημένα αγροτικά μηχανήματα. Θα είναι πλέον οι αλγόριθμοι που θα λένε πότε θα γίνεται το πότισμα, η λίπανση, το όργωμα, το ράντισμα, το άρμεγμα κλπ. Ο αγροτικός τομέας που ήδη είναι ολικά βιομηχανοποιημένος, τουλάχιστο στη Δύση, θα γίνει τώρα και ολικά ψηφιοποιημένος και αυτοματοποιημένος. Τώρα η παραγωγή γίνεται με το SMARTPHONE και επίσης και εδώ με πάντοτε λιγότερο εργατικό δυναμικό.

-ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. Η ήδη περίφημη διδασκαλία εξ αποστάσεως είναι μονάχα μία από τις απόψεις της τεχνολογικής ανάπτυξης. Η τάση του εκπαιδευτικού συστήματος ήταν ήδη αυτή της ολικής πληροφοριοποίησης επίσης και πριν από τον Covid 19. Όσο και «καθυστερημένες» θα μπορούσαν να είναι ορισμένες χώρες σε σχέση με αυτή την εξέλιξη, σε σύγκριση με ορισμένες άλλες π.χ. στο εσωτερικό της Ε.Ε., ως προς την περίφημη ψηφιακή μετάβαση, η πανδημία φρόντισε να απαλείψει και τα τελευταία εμπόδια και τους δισταγμούς. Οι ρόλοι του δασκάλου ή του καθηγητή, όσο και συζητήσιμοι θα μπορούσαν να είναι, θα έχουν-όπως αποδεικνύεται καθημερινά εν τοις πράγμασι-ολοένα λιγότερη σημασία και θα αντικατασταθούν προοδευτικά από «ένα επιμορφωτικό πληροφορικό σύμπλεγμα» όπου μέσα σε αυτό οι μαθητές-φοιτητές θα κατευθύνονται και θα αξιολογούνται ή ακόμα που θα αυτό-αξιολογούνται. Θα πρόκειται φυσικά για την αποθέωση μιας ελεύθερης και δημοκρατικής εκπαίδευσης….ανθρώπων-μηχανών. Πέρα όμως από όλα αυτά, που όσο μας αφορά, είναι προ πολλού γνωστά, τίθεται επίσης και το ζήτημα «των τιμών που θα πρέπει να καταβληθούν» για αυτό το καινούριο και κοσμοπολίτικο ψηφιακό LIFE STYLE :

-ΤΙΣ ΕΞΟΡΥΞΕΙΣ. Πάντοτε μεγαλύτερη διασύνδεση, πάντοτε μεγαλύτερη δραστηριότητα, πάντοτε μεγαλύτερη αναγκαιότητα πρώτων υλών (πέρα από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο) όπως ό χαλκός, ο βωξίτης, η σιλικόνη, το λίθιο, το κοβάλτιο κλπ. Μήπως μας ενδιαφέρει; Ή εξαιτίας του γεγονότος ότι αφορά κυρίως άλλες ηπείρους και την εκμετάλλευση άλλων χωρών και άλλων ανθρώπων που τυγχάνει-σε ένα βαθμό-να μην είμαστε εμείς, αυτό το πράγμα δεν μας αφορά;

-ΤΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ. Πριν από μερικά χρόνια ήταν ακόμη δυνατό να γίνει λόγος αναφορικά με την κακή ποιότητα κατασκευής των ηλεκτρικών οικιακών συσκευών και άλλων μηχανημάτων καθημερινής χρήσης. Σήμερα, δεδομένου ότι τα κινητά τηλέφωνα, οι υπολογιστές και τα πλυντήρια αλλάζονται κατά μέσο όρο κάθε χρόνο, δεν έχει πλέον νόημα να κάνουμε λόγο για αυτό το πράγμα. Που ακριβώς καταλήγουν όμως όλα αυτά τα ωραία υλικά; Μήπως πράγματι πιστεύουμε ότι είναι αρκετή η διαφοροποιημένη συλλογή των απορριμμάτων ή η ατομική ηλεκτρονική κάρτα για τους κάδους των απορριμμάτων έτσι ώστε να επιλυθεί το πρόβλημα των αποβλήτων; Που ακριβώς όμως θα καταλήξει τελικά το μεγαλύτερο μέρος αυτών των υψηλής τεχνολογίας απορριμμάτων; Θα γίνουν φυσικά «δωρεά» στους τόπους της αρχικής τους καταγωγής, από όπου και εξορύχθηκαν. Αυτή ακριβώς είναι και η έννοια της ισοτιμίας όποιου δεν διαθέτει πλέον ψυχή.

Αυτός ο κατάλογος είναι μονάχα μια σύνθεση των καινούριων μηχανισμών που θα προωθηθούν από την ανάπτυξη του 5G. Υπάρχουν πάρα πολλές πληροφορίες αναφορικά με όλα αυτά τα ζητήματα που έχουν εδώ θιγεί, επεξεργασμένες και μελετημένες από πλευράς ατόμων που θέτουν υπό αμφισβήτηση αυτή την νέα τεχνολογία. Είναι αρκετό να ψάξει κάποιος και να πληροφορηθεί. Όμως, το γενικό ζήτημα αναφορικά με το τι είναι ακριβώς η πρόοδος, συχνά διαφεύγει της αντίληψης πολλών ατόμων, ακόμη και αυτών που διαθέτουν μεγάλη και εξιδεικευμένη κατάρτιση. Είναι ένας από τους θεμελιώδεις μύθους της σύγχρονης κοινωνίας και άρα δεν είναι σε καμιά περίπτωση εύκολο να καταρριφθεί.

AYTO TO KΑΛΕΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΡΙΦΘΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΜΥΘΟΣ

Η πρόοδος, ανάλογα με την ιστορική συγκυρία, χαρακτηρίζεται από τα σημεία καμπής της. Το 5G είναι το τωρινό σημείο καμπής της και δεν θα υπάρξει πρόοδος από εδώ και στο εξής χωρίς το 5G. To σύνολο των μηχανισμών που οδηγούν τώρα σε μια κοινωνία ολοένα περισσότερο εξαρτημένη από την τεχνολογία βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα τεχνικό πρόβλημα που δεν θα ξεμπλοκαριστεί παρά μονάχα από το 5G. Δεν πρόκειται μόνο για την εξάσκηση κριτικής ενάντια σε μια τεχνολογία που είναι βλαπτική για την υγεία, αλλά για μια κριτική ενάντια σε ένα συνολικό τρόπο αντίληψης και ύπαρξης επάνω σε αυτό τον πλανήτη.

Χωρίς να θέλουμε να εισχωρήσουμε πολύ μέσα στις λεπτομέρειες αναφορικά με την σύμπτωση της διάδοσης του 5G και της πανδημίας του COVID 19, χωρίς να θέλουμε εδώ να βρούμε μια επιστημονική διασύνδεση μεταξύ αυτών των δύο πραγμάτων, μια αξίωση που θα έκανε αυτόματα να ηχήσουν οι σειρήνες της συνωμοσιολογίας, είναι αδιαμφισβήτητο ότι μια διασύνδεση μεταξύ τους υπάρχει, τουλάχιστο από προπαγανδιστικής άποψης.

Δεν αποτελεί μια γνώμη το γεγονός ότι όλες οι εταιρίες του τομέα της υψηλής τεχνολογίας, σε μια στιγμή γενικευμένης οικονομικής κρίσης, πραγματοποίησαν κέρδη που δεν έχουν προηγούμενο μέσα στην ιστορία ! Δεν αποτελεί ανακάλυψη να πούμε ότι το μεγαλύτερο μέρος της κοινής γνώμης με δυνατή φωνή αναφωνεί: « περισσότερη τεχνολογία, περισσότερη τεχνολογία». Και περισσότερη τεχνολογία σήμερα σημαίνει 5G, δεν υπάρχει περισσότερο «βιώσιμη» εναλλακτική λύση.

ΟΝΤΑΣ ΕΤΣΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΑΣΚΟΠΟ ΝΑ ΑΝΑΡΩΤΗΘΟΥΜΕ:

ΜΗΠΩΣ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ; ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕΣ; ΚΑΙ ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΝ ΑΥΤΗ Η ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΔΕΝ ΜΑΣ ΙΚΑΝΟΠΟΙΕΙ;

Όσο και αν είναι σημαντικό να μην διατυπώσουμε προκαθορισμένες καθοδηγητικές γραμμές αναφορικά με τι να κάνουμε ή να μην κάνουμε, ένας μικρός κατάλογος θα μπορούσε να είναι ο εξής:

-ΑΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΤΩΝ ΑΡΡ ΑΝΙΧΝΕΥΣΗΣ ΤΟΥ COVID. Παρότι επισήμως υποστηρίζεται ότι δήθεν υπάρχει η προστασία των προσωπικών δεδομένων και της ανωνυμίας, στην πράξη είναι το πρώτο βήμα για την πλήρη ανάθεση της προσωπικής μας υγείας στην ιατρική τεχνολογία, πέραν του γεγονότος φυσικά ότι ταυτόχρονα είναι ένα φονικό όπλο ελέγχου και κοινωνικής διαχείρισης από το οποίο στο τέλος θα είναι εντελώς αδύνατο να διαφύγουμε επιστρέφοντας στην προηγούμενη κατάσταση.

-AΦΗΝΟΥΜΕ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΟΤΑΝ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ. Κυρίως κατά τη χρονική διάρκεια του εγκλεισμού μπόρεσε να γίνει πλήρως αντιληπτό ότι τα κινητά τηλέφωνα, όχι μονάχα τα SMART, είναι ένα ηλεκτρονικό βραχιόλι που δείχνει την παρουσία μας ακόμη και στην περίπτωση που αυτό δεν είναι επιθυμητό.

-ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ. Αν δεν έχουμε τη δυνατότητα να δώσουμε στα παιδιά μας μια εναλλακτική λύση διαφορετική από το υποχρεωτικό σχολείο, ας αντισταθούμε τουλάχιστο στη διδασκαλία εξ αποστάσεως, στα περιοριστικά μέτρα για λόγους «υγείας», στις μάσκες και την κοινωνική αποστασιοποίηση. Σε όλα αυτά τα μέτρα που χρησιμοποιώντας εργαλειακά την πανδημία θέλουν να λοβοτομήσουν τις νέες γενεές εκπαιδεύοντάς τες σε μια ψηφιακή ζωή εξ αποστάσεως, σύμφωνα με τις επιταγές του νέου «τρόπου παραγωγής». Πέρα από οποιαδήποτε γνώμη μπορεί να έχει ο καθένας για αυτή την επιδημία και ανεξάρτητα της άποψης του καθενός αναφορικά με την υγεία και την ασθένεια, είναι πλέον ολοφάνερο (σε αυτούς που χρησιμοποιούν ελάχιστα το μυαλό τους) ότι όλα τα μέτρα τα οποία έχουν ληφθεί μέχρι στιγμής είναι υποκριτικά και άχρηστα αν όχι και επιζήμια.

-ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟ. Παρά τις όποιες αντιδράσεις που εκκολάφθηκαν ενάντια στα βιοτεχνολογικά εμβόλια, δεν θα είναι εύκολο πράγμα να αποφύγει κάποιος τον εμβολιασμό ακόμη και αν συνειδητά δεν τον θέλει. Τι θα μπορούσε να σκεφτεί πραγματικά κάποιος για ένα εμβόλιο (θαύμα της επιστήμης) που παρασκευάστηκε μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο; Δεν θα ήταν καλύτερα να το αποφύγει όπως ακριβώς και τη χολέρα; Χρειάζεται θάρρος, αναλογιζόμενοι επίσης ότι δεν θα είμαστε οι μοναδικοί που θα πούμε ΟΧΙ! Τι να σκεφτούμε άλλωστε και για το εμβόλιο της γρίπης το οποίο προπαγανδίζεται ως υποχρεωτικό για τους άνω των 65; Το καλύτερο από όλα είναι να διαμορφώσουμε μια δική μας άποψη. Αυτή η περίοδος θα έπρεπε να έχει καταδείξει επαρκώς τι είναι η σύγχρονη ιατρική και πόση εξουσία έχουν οι φαρμακευτικές βιομηχανίες. Μην αφήνουμε πάντα να μας λένε τι να κάνουμε. Η επιλογή είναι πάντοτε δική μας.

-ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΣΕ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ. Αν τοποθετούν καινούριες κεραίες ας προσπαθήσουμε να τις σταματήσουμε με κάθε μέσο. Ορισμένες φορές μπορεί να χρησιμοποιηθεί κάποιου γραφειοκρατικού χαρακτήρα εμπόδιο, άλλες φορές θα καθίσταται αναγκαία η λαϊκή κινητοποίηση και η διαμαρτυρία. Κάποιες άλλες ούτε καν αυτή. Υπάρχει η δυνατότητα του σαμποτάζ. Είναι γνωστό ότι, οι κεραίες μπορούν να απειληθούν από τη φωτιά, από το κόψιμο των καλωδίων ή από τους μαγνήτες. Είναι πράγματα που θα μπορούσαν να συμβούν, ή μάλλον, που ήδη συμβαίνουν.

Οι καιροί που διανύουμε είναι δύσκολοι, λέγαμε, και αυτό που δεν έχουμε καμιά απολύτως ανάγκη είναι η συνθηκολόγηση. Χρειάζονται τεράστιες δόσεις θάρρους και δεν μπορούμε να περιμένουμε κάποιον που να μας το χορηγήσει μέσω ενδοφλέβιας. Οι προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας δείχνουν ξεκάθαρα ότι δεν θα είναι σίγουρα μια νέα ή μια παλιά ιδεολογία που θα μας μεταδώσει το αναγκαίο θάρρος για να μην υποκύψουμε, θα πρέπει να ξαναανακαλύψουμε ένα είδος πνευματικότητας που θα μας επιτρέψει να επιστρέψουμε και να διασυνδεθούμε με την πραγματικότητα και το κόσμο και όχι με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ! Αυτή τη διασύνδεση που, δεκαετίες και δεκαετίες προόδου και νεωτερισμών, την έθαψαν μαζί με τα ραδιενεργά κατάλοιπα και τα απόβλητα αυτού του υπερτεχνολογικού πολιτισμού.

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΑΥΤΟΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΑΥΤΑΡΚΕΙΣ. Δεν πιστεύουμε, σε καμιά απολύτως περίπτωση, ότι όντας παραρτήματα μιας ψηφιακής υπερ-μηχανής που μας λέει τι να κάνουμε, πότε και πως να εργαστούμε, πως να θεραπευτούμε, πως και πότε να συναντήσουμε άλλα άτομα, μπορεί με οποιοδήποτε τρόπο να είναι συμβατό με έναν ελεύθερο κόσμο.

ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ, ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ. Το 5G πρέπει να παρεμποδιστεί με κάθε τρόπο, ακόμη και αν στην αρχή θα φαίνεται σαν μια χαμένη μάχη δεδομένων των σαρωτικών οικονομικών και των στρατιωτικών δυνάμεων που έχουμε απέναντι μας.

Όμως θα αποδείξουμε τουλάχιστο από τι στόφα είμαστε φτιαγμένοι.

CODA NERA

ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΟΜΑΔΑ

*Βλέπε πάνω σε αυτό το ζήτημα, την περισσότερο διορατικού χαρακτήρα προσέγγιση που κατά την άποψή μας έχει γίνει μέχρις στιγμής στο ναρκοθετημένο αυτό πεδίο, μέσα στην μπροσούρα του Αλφρέντο Μπονάνο «Καταστροφή του κεφαλαίου και γενικευμένη αυτοδιαχείριση», έκδοση: του ταμείου αλληλεγγύης στους φυλακισμένους αγωνιστές, 2012.

**Αυτό το κείμενο είναι ένα κάλεσμα το οποίο κυκλοφορεί διεθνώς εδώ και περισσότερο από ένα χρόνο σε έντυπη μορφή και σε διαφορετικές γλώσσες, με υπογραφή CODA NERA (Ενάντια στην Ψηφιοποίηση και την Αυτοματοποίηση δεν είναι Λογικό να Περιμένουμε).

Σημειώσεις

(1)Αυτό το ζήτημα είναι περιτριγυρισμένο από πολλά αγκάθια και το γνωρίζουμε. Στόχος μας δεν είναι σε καμία απολύτως περίπτωση να αποδοκιμάσουμε, να κόψουμε τα φτερά ή να παρεμποδίσουμε όλα αυτά τα άτομα, νεαρά και λιγότερο νεαρά, που κινητοποιούνται γύρω από τα περιβαλλοντικά ζητήματα! Όμως, δεν μπορούμε να αποφύγουμε να διατυπώσουμε με σαφήνεια ότι, πίσω από αυτά τα κινήματα, συνήθως, δρουν οι γνωστές και διεθνούς εμβέλειας επικοινωνιακές προσωπικότητες (τύπου Rifkin) ή, όπως φαίνεται περισσότερο παρασκηνιακά, οι γνωστοί πολιτικοί (όπως ο Al Gore) οι οποίοι αντιπροσωπεύουν την eco- tech πτέρυγα της αριστεράς του κεφαλαίου: Μια διαφορετική καταστροφή του πλανήτη είναι εφικτή! Φτάνει να δούμε, για παράδειγμα, την αποψίλωση των δασών του Αμαζονίου που υλοποιείται και από πλευράς «πράσινων» εταιριών που σχετίζονται με την παραγωγή βιοκαυσίμων (βλέπε το ντοκιμαντέρ: Planet of the Humans του Jeff Gibbs).

(2) Και στα καθ’ ημάς. Η πανεπιστημιακή αστυνομία του Μητσοτάκη λειτουργεί πλέον στην πράξη, διαμέσου του ελέγχου του πιστοποιητικού εμβολιασμού των φοιτητών από το έκτακτο προσωπικό ασφαλείας που προσελήφθη ειδικά για αυτό τον σκοπό: το δικαίωμα πρόσβασης ή όχι των φοιτητών στα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Στο άμεσο μέλλον, αυτές οι λειτουργίες κοινωνικού ελέγχου και καταστολής που περνούν ακόμη από «ανθρώπινα» χέρια, θα ενσωματωθούν κατά πάσα πιθανότητα στον αυτοματοποιημένο τηλεματικό μηχανισμό της τεχνητής νοημοσύνης. Το κοινωνικό όφελος-για το κεφάλαιο-είναι περισσότερο από προφανές.

(3)Οι τελευταίες ειδήσεις αφορούν ακριβώς την εξέλιξη αυτού του είδους των επενδύσεων από πλευράς του διεθνούς κεφαλαίου στη Ελλάδα με στόχο, σύμφωνα με τις δηλώσεις των διοικητικών στελεχών του, να μετατραπεί η χώρα εκτός όλων των άλλων και σε ένα πανευρωπαϊκό και διεθνή κόμβο αποθήκευσης και επεξεργασίας δεδομένων (Data Centers) τα οποία θα φτάνουν κατά βάση μέσω των υποθαλάσσιων καλωδίων των οπτικών ινών, από την Ασία, τη Μέση Aνατολή και την Αφρική. Βλέπε επίσης το αναλυτικό κείμενο μας: «Η θάλασσα μεταξύ εξουσίας και ουτοπίας», αναφορικά με αυτό το ζήτημα, που δημοσιεύτηκε το φθινόπωρο του 2020 στο Athens Indymedia.