Ιταλία-Νέα κατασταλτική επιχείρηση “Sibilla”

Κείμενο συντρόφων και συντροφισσών για την νέα κατασταλτική επιχείρηση επονομαζόμενη Σίβυλλα [operazione Sibilla] που έλαβε χώρα στην Ιταλία:

Η Σίβυλλα[1] προφητεύει καταιγίδα;

Την αυγή της 11ης Νοέμβρη πραγματοποιήθηκαν πολυάριθμες έρευνες σε διάφορες πόλεις της Ιταλίας και γνωστοποιήθηκαν σε 6 συντρόφους εντάλματα προληπτικών μέτρων: φυλάκιση για τον Alfredo Cospito, κατ’ οίκον περιορισμός για τον Michele, υποχρέωση παραμονής και τρία παρόν την εβδομάδα για τους άλλους 4 συντρόφους.

Οι σύντροφοι θεωρούνται ύποπτοι για αδίκημα που εμπίπτει στο άρθρο 270 bis (οργάνωση με σκοπό την τρομοκρατία και την υπονόμευση της δημοκρατικής τάξης) για τον ιδεασμό, την σύνταξη, την τύπωση και την διάχυση με τη χρήση ηλεκτρονικών και τηλεματικών εργαλείων, της αναρχικής εφημερίδας «Vetriolo» και αναγραφές σε τοίχους με περιεχόμενο που θεωρείται υβριστικό και προκλητικό, καθώς και για μία παρέμβαση. Επιπλέον, κατηγορούνται με το άρθρο 414 (υποκίνηση σε διάπραξη εγκλήματος) για την σύνταξη και τη δημοσιοποίηση κειμένων με περιεχόμενο που υποκινεί σε διάπραξη εγκλημάτων ενάντια στο Κράτος, με στόχο την τρομοκρατία και την ανατροπή της δημοκρατικής τάξης.

Πέρα από αυτό διαγράφονται δύο σελίδες αντιπληροφόρησης, το roundrobin.info και το malacodanoblogs.org καθώς θεωρούνται επιβαρυντικοί παράγοντες για το συγκεκριμένο αδίκημα της υποκίνησης (μέσω ψηφιακού μέσου).

Η έρευνα ξεκινάει το 2017 από το Μιλάνο, στις αρχές της εκδοτικής εμπειρίας της εφημερίδας, στη συνέχεια περνάει στην εισαγγελία της Perugia μέχρι και σήμερα και επανεξετάζει το περιεχόμενο αναρχικών προπαγανδιστικών άρθρων που ανακηρύσσονται επικίνδυνα λόγω της επικοινωνιακής τους αποτελεσματικότητας και της διάχυσης της ριζοσπαστικής ιδέας.

Δεν είναι μία επίθεση στην ελευθερία του τύπου και της σκέψης. Το Κράτος κάνει τη δουλειά του ελέγχοντας και διαχειρίζοντας τον εσωτερικό εχθρό για να διατηρήσει την εξουσία του, ενώ τα δημοσιεύματα που υποστηρίζουν σταθερά ένα συγκεκριμένο τύπο περιεχομένου που απειλεί τα συμφέροντά του δέχονται σαφείς επιθέσεις, όπως συνέβαινε πάντα στην ιστορία. Στο παρόν δημοκρατικό και τεχνοκρατικό καθεστώς που χαρακτηρίζεται από μία εξουσιαστική καινοτομία, το «επιτρεπτό» περιορίζεται στην διατήρηση των οικονομικών και καπιταλιστικών συμφερόντων της παραγωγής και της κατανάλωσης. Όπως είναι εμφανές στις πλατείες όπου κόσμος εναντιώνεται στις πολιτικο-υγειονομικές επιβολές, τα όρια του νόμιμου καθορίζονται από τους θεσμούς και τα όρια της ελευθερίας της διαμαρτυρίας στενεύουν όλο και περισσότερο.

Όποιο αναλαμβάνει να εκδώσει μία εφημερίδα όπως το «Vetriolo», δίνοντας φωνή και στηρίζοντας τους/ις αναρχικούς/ές και τους επαναστατημένους/ες έχει επίγνωση ότι η καταστολή θα κινηθεί στα βήματά του, με έρευνες που περιέχουν τόνους εντυπωσιασμού. Αλλά δεν θα παραπονεθούμε για ελλείψεις των δημοκρατικών ελευθεριών της έκφρασης και του τύπου, που στην πραγματικότητα δεν υπήρξαν ποτέ και σήμερα υπάρχουν ακόμη λιγότερο.

Οι ανακριτές ισχυρίζονται πως ήταν η αποτελεσματικότητα του μηνύματος αυτή που καθορίζει το αδίκημα του άρθρου 414. Άρα πηγαίνει πέρα από το ίδιο το περιεχόμενο, όσο αυτό μπορεί να γίνει αποδεκτό, και ως εκ τούτου αναφέρεται κυρίως σε περιόδους κοινωνικής έντασης, δηλαδή όταν υιοθετούνται συγκεκριμένοι τύποι περιεχομένου.

Εντοπίζεται μία διαστρέβλωση στο αφήγημα των μπάτσων που σύμφωνα με το οποίο την προπαγάνδα και την πράξη χαρακτηρίζει μία άμεση σχέση αιτίου-αποτελέσματος. Αυτή είναι μία τετριμμένη απλούστευση. Οι αναρχικές ιδέες έχουν πάρει το δρόμο τους στην κοινωνία σε διάφορες ιστορικές περιόδους και με διάφορους τρόπους, έχουν εμψυχώσει ατομικές και συλλογικές δράσεις, οι πράξεις έχουν δώσει στους αγώνες χαρακτηριστικά απελευθέρωσης των καταπιεσμένων, φωτίζοντας τη σκέψη σε μία σχέση αμοιβαιότητας και συντροφικότητας, όχι μία στατική σχέση αιτιότητας αποκωδικοποιήσιμη από τους ερμηνευτικούς κώδικες της Νομικής.

Ακολουθώντας το σχέδιο, ποινικοποιείται ο αναρχικός χώρος «Circolaccio» στο Spoleto, έχοντας οριστεί ως η οργανωτική έδρα της οργάνωσης. Φυσικά, οι δραστηριότητες που προωθούνταν από το χώρο αυτό, ακόμη και σε καιρούς lockdown, τα πολυάριθμα ραντεβού για τον αγώνα ενάντια στον αγωγό φυσικού αερίου Snam, οι συζητήσεις γύρω από το green pass και την πολιτική των αφεντικών, οι αναλύσεις του για την κρίση στη Μέση Ανατολή πάντα διέγειραν το κριτικό πνεύμα και ενθάρρυναν την ελεύθερη σκέψη, και γι αυτό θεωρούνται δυνητικά επικίνδυνες.

Μία από τις πιο προφανείς πλευρές αυτής της έρευνας, πέρα από το κλείσιμο των χώρων και την προσπάθεια ξηλώματος των εφημερίδων και των αναρχικών ιστοσελίδων, είναι αυτή της επιμονής με την οποία το Κράτος επιβάλλεται εκδικητικά στους φυλακισμένους/ες που διατηρούν ζωντανή τη δική τους αναρχική και επαναστατική ιδέα. Η συνεχής προσπάθεια απομόνωσης των φυλακισμένων συντρόφων/ισσών και αποτροπή της αλληλεγγύης αποτελούν την απόδειξη αυτού. Σε αυτήν την έρευνα εφαρμόζεται η προληπτική φυλάκιση του Alfredo Cospito, που βρίσκεται ήδη στη φυλακή από το 2012, μία τιμωρία που προσπαθεί να αποθαρρύνει τις πεποιθήσεις του, λειτουργώντας προειδοποιητικά για όλους/ες τους/ις φυλακισμένους/ες που, μακριά από λογικές αποστασιοποίησης από τις αναρχικές ιδέες και πρακτικές, διατηρούν την αξιοπρέπεια, τις πεποιθήσεις και τη ζωτική αποφασιστικότητά τους.

Πρόσφατα έγιναν και άλλες δόλιες απόπειρες ενάντια στους/ις έγκλειστους/ες συντρόφους/ισσες στο πλαίσιο αυτό, όπως για παράδειγμα η κοινοποίηση στην φυλακή της Μεσσήνης ενός νέου 270 bis στην Anna τον Φεβρουάριο του 2021, ουσιαστικά για την απώλεια από την αστυνομία της φυλακής ενός σκληρού δίσκου κατά τη μεταφορά της στη φυλακή.

Είναι προφανές ότι όποιο δίνει τη ζωή του για την αναρχία και συνεχίζει να διατηρεί τις πεποιθήσεις του δίνει σφαλιάρα στην εξουσία και συνεχίζει να το κάνει. Η αδιαλλαξία του συντρόφου Alfredo δέχεται επίθεση με σκοπό να φιμωθεί, ενοχοποιώντας τον με το άρθρο 414 για ένα κείμενο που έστειλε σε μία εκδήλωση για τις φυλακές στο Bure τον Μάρτιο του 2020, ένα κείμενο που στάλθηκε για μία συνέλευση ενάντια στις φυλακές τον Ιούνιο του 2019 στην Μπολόνια και για το βιβλίο-συνέντευξη «Ποιά Διεθνής;»

Τονίζουμε άλλη μία φορά την αλληλεγγύη και την εγγύτητά μας με τον σύντροφο μας Alfredo.

Στεκόμαστε δίπλα σε όλους και όλες τους/τις κατηγορούμενους και κατηγορούμενες.

Η εξουσία μπορεί να καταστέλλει και να φυλακίζει τα άτομα που της αντιστέκονται, αλλά ο δαίμονας της εξέγερσης θα συνεχίσει να στοιχειώνει τα όνειρά τους για κοινωνική ειρήνη.

Ο κοινωνικός πόλεμος έχει αρχίσει, μεταξύ του Κράτους, του καπιταλισμού και των εχθρών του…

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Κάποιοι/ες κατηγορούμενοι/ες και αλληλέγγυοι/ες σύντροφοι/ισσες

[1] (στμ) Στην αρχαιότητα με τη λέξη Σίβυλλα (ή και Σιβύλλα) χαρακτηριζόταν η οποιαδήποτε γυναίκα με μαντική ικανότητα που προφήτευε αυθόρμητα (χωρίς να ερωτηθεί), όταν περιερχόταν σε έκσταση, μελλοντικά συμβάντα (συνήθως δυσάρεστα ή φοβερά). Αυτό συνέβαινε, όπως πίστευαν οι αρχαίοι Έλληνες και Ρωμαίοι, γιατί δεχόταν την επίσκεψη ενός θεϊκού πνεύματος. Οι Σίβυλλες δεν είχαν σχέση εργασίας με κάποιο μαντείο.[πηγή: Wikipedia]

Πηγή: athensindymedia